[Hill]

Nie, uważam że samo doświadczenie nic nie znaczy, oprócz ewentualnie pozytywnego wpływu na samopoczucie. Kluczowe jest to, co się robi potem - kiedy nie można już wyłączyć rozumu, bo trzeba pomyśleć, gdzie z tym doświadczeniem pójść i co z nim tam zrobić. Bo od tego zależy objaśnienie, a od objaśnienia - motywacja do działania i jego ukierunkowanie. Można się przelicytować z oczekiwaniami. ProxyOne właśnie oczekiwał więcej, niż zwykli ludzie i księżyska byli w stanie z siebie wykrzesać - a usiłował na tych piaskach budować.

Tak, doświadczenie duchowe jest takim bodźcem, inspiracją, a istotne jest co się z tym później zrobi. Można w tym kierunku szukać, rozwijać się, albo iść do jakiegoś kościoła i pechowo trafić na ludzi nawiedzonych teologicznie i poddać się religijnemu praniu, to oczywiście nie sprawia, że ta inspiracja duchowa była nieautentyczna, ale na poziomie rozumowym już zostaje to zanieczyszone ludzkimi pomysłami na religię, czasami może prowadzić do pójścia w kierunku fanatyzmu religijnego. Dlatego sama staram się w tym kierować własnym rozumem, intuicją, osobistym doświadczeniem i zaufaniem, że jeśli to naprawdę miałoby pochodzić od Boga, to będzie w tym duchowe prowadzenie, bez konieczności poddawania się zasadom narzuconym przez religię. 

Spotkałem się z nazwiskiem; kojarzy mi się z techniką hiperwentylacji. Dobrze mi się kojarzy?

Jeden z twórców tzw. psychologii transpersonalnej https://www.empik.com/psychologia-przysz...,ksiazka-p


Wczoraj trafiłam na film o przemianie jakiej doświadczył Jim Carrey i tak mi się skojarzyło to z opisem powyższej książki Grofa, coś w tym jest.

Poniżej filmik o jego przemianie (od 15 minuty)

JIM CARREY - Sukces, depresja, przemiana