zefciu napisał(a):Powinna. Chyba że owe podzbiory nie mają takiej cechy jak objętość. I to jest właśnie paradoksalność pBT – że dzielimy obiekt o pewnej objętości na skończoną liczbę części, a te części nie mają objętości.
Nie ma czegoś takiego, jak "chyba że". Albo funkcja spełnia wszystkie aksjomaty objętości, albo nie jest funkcją, która wyraża objętość.
Dlatego pisałem, że nie należy mówić o objętości tych abstrakcyjnych kul, gdyż nie mamy prawa ich wyliczać w tamtym przypadku. Jeśli wyliczymy objętość tych jednostkowych kul to mamy 4/3 PI = 2 * (4/3 PI), więc 1=2.
Poza tym strasznie natarczywie broczysz po moich ciosach - po prostu bezczelnie łżesz. Zresztą każdy raczej to widzi, więc cóż Ci po tym.