[lumberjack]

Zupełnie nie. Bo jak ktoś przepulta cały swój dobytek, to już więcej do kasyna nie przyjdzie.

Dla mnie hazard to złe mzimu, nie tykam się tego.

Uzależnienie od hazardu rozwija się stopniowo. Zazwyczaj można wyróżnić poniższe etapy:

1. Faza zainteresowania hazardem - dotyczy głównie dzieci i nastolatków. Jest to okres wyraźnego zainteresowania różnymi grami. Faza ta może trwać nawet dziesięć lat.
   
2. Faza zwycięstw – granie okazjonalne, snucie fantazji na temat dużych wygranych. Zdarzające się wygrane powodują coraz silniejsze pobudzenie, coraz częstsze zakłady i coraz większe stawki. Grający zaczyna wierzyć w to, że ma wpływ na przebieg gry.
   
3. Faza strat - stawiając na wysokie zakłady, grający naraża się na duże straty. Zaciąga więc pożyczki i podejmuje 1. próby odgrywania się, a w przypadkach powodzenia wygrane idą na spłatę wcześniej zaciągniętych długów. Hazardzista okłamuje swoje otoczenie.
   
4. Faza desperacji - separacja od rodziny i znajomych, utrata pracy i narastające długi powodują panikę. Presja wierzycieli popycha często nawet ku przestępstwom.
   
5. Faza utraty nadziei -  dochodzi do rozpadu rodziny oraz utraty przyjaciół. Hazardzista nierzadko ma myśli lub próby samobójcze. 
   
6. Faza zdrowienia (odbudowy) – dotyczy osób, które podejmują terapię. W tej fazie uzależniony stopniowo wraca do normalnego życia.
   

https://pl.wikipedia.org/wiki/Hazard#Uza...od_hazardu

Blisko połowa ze 101 mln ludzi, którzy odwiedzili kasyna w USA w 2014 roku (z tego roku pochodza najnowsze dane), to osoby w wieku 50 lat lub starsze. Kuszone przez specjalistów z branży hazardowej, wpadają w pułapkę prowadzącą nieraz do bankructwa.

W 2014 roku amerykańskie kasyna zanotowały ponad 66 mld dolarów przychodu z hazardu. Znaczna część tego zysku pochodzi od starszych graczy, którzy na ogół mają dużo wolnego czasu i wypełniają sale gier także poza godzinami szczytu, kiedy inni pracują.

Często zaczyna się niewinnie - starsi klienci przychodzą do kasyn, by zaspokoić ciekawość, i nie szastają pieniędzmi. Raz wygrywają, kiedy indziej tracą, ale z zachowaniem rozsądku. Z czasem jednak nałóg zaczyna ich całkowicie pochłaniać.

Biuletyn opublikowany przez amerykańską organizację działającą na rzecz osób starszych AARP przytacza przykład małżeństwa Beauforda oraz Sharon Burtonów, którzy dla rozrywki zaczęli odwiedzać kasyno Harrah's Cherokee Casino Resort w stanie Karolina Północna. Zwłaszcza mężczyzna okazał się mało odporny na pokusę - w ciągu roku przegrał on blisko 50 tys. dolarów, co stanowiło równowartość jego rocznych zarobków.

Obsługa kasyn stara się jak najbardziej ułatwić i uprzyjemnić życie starszym ludziom. Organizuje dla nich bezpłatne zbiorowe wycieczki do domów gry, rozdając na początek bezpłatne żetony. Stałym klientom oferuje darmowe noclegi, posiłki, drinki, atrakcyjne miejsca w restauracjach lub wejściówki na imprezy rozrywkowe.

Nieraz musi upłynąć wiele czasu, zanim ktoś się zorientuje, że za dreszczyk emocji i towarzyszące mu atrakcje w istocie musi płacić sam - przygrywając w pokera, ruletkę albo na automatach do gier.

Kasyna wykorzystują też fakt, że wielu starszych ludzi cierpi z powodu samotności, społecznej izolacji, nudy czy straty bliskich. W salonie gry znajdują sympatycznych rozmówców pytających ich o zdrowie, poświęcających im uwagę, przypominających o zażyciu leków i gotowych ze współczuciem wysłuchać ich problemów.

Stali bywalcy dostają od obsługi kartki świąteczne lub urodzinowe, a także namiastkę uprzywilejowanego traktowania. Wydaje im się, że pracownicy kasyn dbają o nich lepiej niż ich bliscy i przyjaciele. Daje im to poczucie bycia kimś ważnym, a także nadzieję.

Nałóg hazardowy nie oszczędza nie tylko zwykłych śmiertelników. Wydawany w Los Angeles tygodnik „Hollywood Reporter” opisał historię uhonorowanego nagrodą Emmy producenta telewizyjnego i scenarzysty, 71-letniego Davida Milcha, który narobił sobie długów sięgających 17 mln dolarów. W kłopoty przez grę w kasynach popadł także znany aktor Ben Affleck, głośno było też o podobnych problemach byłego koszykarza, a obecnie komentatora sportowego Charlesa Barkleya.

Z badań wynika, że ponad 4 mln starszych ludzi w USA ma problem z hazardem. Wpływają na to m.in. związane z wiekiem zaburzenia funkcji poznawczych; szczególnie podatne są osoby z demencją starczą, które z powodu zachodzących w ich mózgu zmian mogą tracić poczucie wartości pieniądza i odczuwać potrzebę powtarzania pewnych zachowań, np. naciskania przycisku w automacie do gier.

Niekiedy pod presją opinii publicznej kasyna oferują konsultacje mające odciągnąć ich klientów od hazardu. Jak się można domyślać, skuteczność takich inicjatyw jest mizerna.

Z Nowego Jorku Andrzej Dobrowolski (PAP)

http://www.gazetaprawna.pl/artykuly/1005...ynach.html

Ja sobie lubię na wyjeździe pyknąć turniej Texasa. Taki na zasadzie 10 zł wkupu. Nie gram jakoś super, ale jest to fajne i obecność nawet małych pieniędzy dodaje grze uroku. Do kasyna mnie nie ciągnie w ogóle.

Spoko, tylko nie daj się wciągnąć w to gówno. Może jak se lajcikowo pograsz w Texasa przez 10 lat, to w końcu najdzie cię chcica na kasyno.

Trochę gorsze warunki, niż w normalnym kasynie.

No co? Im gorsze warunki tym większa adrenalina