[towarzyski.pelikan]

Tak, niezbędny w twórczości jest element świadomego, zamierzonego działania, racjonalnego planowania.

Z tym się jednak zgodzić nie mogę. Twórczość właśnie nie czerpie z racjonalizmu. Królową twórczości jest podświadomość. Racjonalizm, świadomość jest tu tylko o tyle potrzebny, żeby w ogóle podjąć sam akt twórczy. Czyli nie wystarczy mi tylko marzenie na jawie, ale chcę to marzenie ubrać w formę.
Artysta tworzy z natchnienia. Kładziesz się spać, ale nie możesz zasnąć, bo w Twojej głowie pojawiają się myśli, uczucia, obrazy, które domagają się ujęcia w dziele. Spacerujesz po lesie, aż tu nagle dostajesz weny i po prostu musisz ją przelać w odpowiednią formę. 
Podczas tworzenia czujesz się jak medium. Tak jakbyś była tylko kanałem, przez który coś, co Cię przewyższa, komunikuje się ze światem. Dzieło wręcz samo się tworzy na Twoich oczach. Bywasz zdumiona, że to coś wyszło spod Twoich rąk. Przecież to zbyt dobre, żebym ja na to wpadła.
Po tym poznasz dzieło artystyczne, że się je lekko odbiera. Nie jest wymuszone, przeintelektualizowane, przekombinowane. Odbiera się je równie lekko jak lekko się je tworzy.

Dlatego obecnie malarstwo traci na znaczeniu i jest raczej postrzegane za bezmyślne działanie twórcze, zwłaszcza kiedy wywołuje w odbiorcach negatywne emocje.

Kiedyś pełniło funkcję fotografii, było formą dokumentu i dekoracji, właśnie dlatego za wielkich malarzy uważa się takich, którzy mimo, że odeszli od dokładnego odwzorowywania rzeczywistości, potrafią realistycznie rysować i malować.

Ja zdecydowanie nie jestem zwolenniczką fotograficznego podejścia do sztuki. Czyni to z takiego malarza sprawnego rzemieślnika, odtwórcę. Szczególnie w dziedzinie malarstwa jest sporo takich "artystów".
W obrazie to ja chcę widzieć mikrokosmos artysty. Chcę oglądać świat jego duszą.

A nie wydaje ci się dziwne, to że masa prymitywnych niewolników była w stanie sama się zorganizować i działać w sposób dokładnie przemyślany? Dla mnie to bardzo dziwne.

Oczywiście, że mi się wydaje dziwne. Nie wierzę w to ani trochę. Uważam, że za budową piramid stali geniusze wyposażeni w zaawansowaną technologię.
Nie mamy żadnych dowodów na to, jak wyglądał proces budowy piramid. Egiptolodzy opierają się na relacji Herodota.

Nie jestem psychiatrą ale z tego co wiem, ludzka psychika pod względem tworzenia kompleksów nie jest zbyt skomplikowana. Ludzie zazwyczaj cierpią z podobnych powodów tylko u każdego występują inne objawy.

Jednak nie ma znaczenia dla pozbycia się kompleksu, skąd się dokładnie wziął. Wiele przypadłości natury psychicznej ma swoje źródło w okresie prenatalnym. Naprawdę nie trzeba się uciekać do jakieś hipnozy regresyjnej, żeby pokonań kompleks. Wystarczy się uważnie obserwować.

To nic nie daje, wyrażanie nienawiści wzmaga nienawiść.

Nie sądzę. Jak napiszesz wiersz, w którym się zemścisz na wrednym sąsiedzie, to w tym wierszu go poturbujesz i wszystko wróci do normy. Różnie sobie ludzie radzą z rozładowywaniem negatywnych emocji. Jedni lubią pisać, inni np. biegać czy boksować, jeszcze inni grają w gry lub słuchają mocnej muzy. Takie fikcyjne odreagowywanie jest autoterapią.