[Maciej1]

rochę upraszczasz, ale niech Ci będzie. Ja bym powiedział, że model to coś, z czego da się wyprowadzić jakieś przewidywania.

Z tezy o płaskiej powierzchni też da się wyprowadzić przewidywania. Np. takie: w warunkach małej refrakcji (gdy efekty refrakcji- odbicia, spłaszczenie- nie "obcinają obrazu") piasek plaży Krynicy Morskiej będzie widoczny aż do końca mierzeji nie będzie żadnych różnic ( w kwestii czy widać, czy nie widać) przy zmianie wysokości (o ile obserwator jest powyżej najwyższej z fal morza). Albo: w warunkach małej refrakcji dwie platformy (wiadomy film) będą  widoczne bez żadnych róznic (jeśli chodzi o zakres widoczności podstawy) przy zmianach wysokości obserwacji. I sprawdza się.

Tak postawioną tezę da się w zasadzie obalić tylko na jeden sposób, a mianowicie dokładnie mapując powierzchnię Ziemi. To oczywiście zrobiono, o czym wspominałem, i mapa układa się ładnie na kuli (który to fakt zignorujesz, a ponoć nie ignorujesz faktów).

Ale fakt, że "narysowano mapę" nie znaczy, że mapa jest poprawna. W każdym czasie, każdej epoce narysowano mapę "całego świata". Jak zamierzasz udowodnić, że narysowana mapa (globus) jest poprawna? Np. jak zamierzasz wykazać, że kąty dla trzech punktów (powiedzmy San Francisco, Warszawa, Johanesburg) oraz odległości dla tych punktów zgadzają się z rzeczywistością?

Bo: najprostszym sposobem wykazania fałszywości globusa jest obserwacja "opadu globalnego" wynikającego z globusa, czyli obserwacja powierzchni ziemi. A ta jest zawsze sprzeczna z oficjalnym globusem.

[Wasz model globusowy będzie ostatecznie zniszczony przez tunel próżniowy i precyzyjne obserwacje optyczne w nim dokonane. Cierpliwości. Przebudzenie ma dopiero kilka lat. Nam, płąskoziemcom ten tunel nie jest potrzebny do udowodnienia wam globalistom , że ziemia nie jest taka jak ją malują. My to już wiemy, nawet tylko z obserwacji w warunkach refrakcji. Bo mamy rozum. Ale ten eksperyment i tak jest potrzebny, ponieważ przez ten eksperyment można dokładniej określać kształt ziemi.]

Ignorujesz całe niebo, co wręcz podkreślasz, jak tylko ktoś o nim wspomni ("niebo nie ma nic do kształtu Ziemi!!!!!!").

Nie "ignoruję". Ignorowałbym gdybym zaprzeczał, podważał jakiś fakt na niebie. Ale ja żadnego nie ignoruję.
To Ty ignorujesz fakty.

Np. w kwestii map: ignorujesz dowody niezgodności rzeczywistości z mapami (liczne świadectwa podróżników, na morzach południowych). Po prostu olewasz te doniesienia.
Nie wspominając już o tym, że jest faktem iż nie ma sposobu na sprawdzenie zgodności map wielkich obszarów (czyli np. "całej ziemi") z rzeczywistością (z uwagi na trudności pomiarów odległości i kątów na wielkich odległościach).

Jak Ci już tłumaczyłem: mapy sa lokalnie wystarczająco zgodne z rzeczywistością, a w skali globalnej fałszywe. Oszustwo "o precyzyjnych mapach" można właśnie dlatego podtrzymywać, że taka sytuacja jest możliwa i nie ma w niej nic dziwnego.


A to, że niebo nie ma nic do kształtu ziemi to jest przecież oczywiste. I nie rozumiem jak "naukowiec" może tego nie rozumieć? Przecież to jasne, że bez znajomości nieba nie można zawyrokować o kształcie ziemi z zachowania się świateł na niebie.
Bo: jeżeli "A zależy od B i od C, ale nie znamy C", to nie możemy zawyrokować o A. Nie rozumiesz takich rzeczy ?!

Patrz moje zdjęcia, jezioro Pontchartrain, platformy wiertnicze i wiele innych.

Na nich widać efekty wynikłe z refrakcji. Przypadkowe efekty, chyba że udowodnisz bardzo dobrą zgodność ilościową z "kulą ziemską" oraz udowodnisz brak efektów refrakcji (spłąszczeń, odbić). Ale tego udowodnić nie zdołasz.
Widzisz różnica między moim a Twoim jest taka: Ty widzisz byle co (bez zgodności ilościowej) i mówisz "efekt taki jak na kuli". A ja pokazuję Ci bardzo ładny obraz oraz zgodność ilościową z tym jak na płaskim oraz podkreślam, że tak jest z zasady.
Zatem: z zasady (gdy mała refrakcja) widać w bardzo dobrej zgodności z płaską ziemią oraz gdy duża refrakcja to widać "efekty kulopodobne", ale bez zgodności ilościowej. [Lecz po dokładnej analizie tych "efektów kulopodobnych" widać, że są tylko "kulopodobne". Bo np. wcale nie widać schowania, a tylko obraz (z uwagi na spłaszczenie) symuluje schowanie]
O czym my więc mówimy ? Ty masz byle jakość. Ja mam precyzję i czysty, zgodny z płaskim (podłożem) obraz.

Dokładasz założenie, że światło, nawet na Ziemi, w atmosferze, rozchodzi się po liniach prostych.

Nie, takiego nie dokładam. Ale jeśli odchylenie od prostej jest nieistotne, to dla uproszczenia rozważań można przyjąć, że po prostej. A tam gdzie mała refrakcja, tam odchylenia od prostoliniowości są nieistotne: co poznaje się po odwzorowaniu, zachowaniu proporcji wewnętrznych obiektów. To oczywistości dla człowieka rozumnego.

---

Zauważ także, że ja wcale "nie obalałem skomplikowanego modelu", ale ja obaliłem tezę jednozdaniową, geometryczną ("ziemia to kula o promieniu ok. 6371- 6378 km"). To zaś, że przy okazji upada i cała fałszywa konstrukcja (kosmologia i różne inne teorie) zbudowana na tej tezie, to przy okazji! Nie krzyw się więc, że ja "podaję prosty model" (czyli nie rozbudowaną, jednozdaniową tezę o płaskości ziemi). Wcale tak nie jest, że "co bardziej rozbudowane, to lepsze". Bo: model sprzeczny "tylko" z jednym jest fałszywy, nawet jeśli zgodny z tysiącem, czyli jeśli rozbudowany.