[legend]

Nie. Samo to, że przyjmuje rozumowo ateizm jest implicite przypisywaniem pomyłki teistom i na odwrót.

Tak Lampart. Nie chodzi tu jednak o ten sens, a o inny.


Jan Kowalski przyjmuje rozumowo, że teizm jest prawidłową postawą. Później mu się ten rozum ''zmienia'' i jego przekonanie wytworzyło prawidłowość dla ateizmu, a później znów powrócił do teizmu. Nie dlatego, że zgłupiał, tylko właśnie dlatego, że te qualia w jego umyśle przeżywane są indywidualnie w nim. Rezultat na dzień dzisiejszy u Jana to teizm (po przygodzie umysłowej). Z resztą intelekt to nie tylko takie czysto logiczne rozumowanie. To zdolności poza nim. I kolejny raz należy użyć zdania ''wiedza to jedno, ale umiejętność używania jej to drugie''. Dlaczego zdarzy się, że człowiek bystry potrafi być oszustem? Choć bystrości mu nie brakuje, nijak ma się to do innej sfery umysłowej. Intelekt jest więc zdolnością odseparowywania qualiów, równoważenia tez o rzeczywistości, używania rozsądku i myślenia jakościowego. Nie możesz mówić, że skoro jesteś inteligentnym człowiekiem to jesteś człowiekiem najwyższych lotów. 

Kiedyś pisałeś, ze dziwnym jest uznawać duszę. Dla mnie dziwne jest mówić A i pozostać przy tym na zawsze. Gdyby Jan tak zrobił, stałby się ślepym, niepotrzebującym wiedzy człowiekiem - teistą. Dziś jednak może być dumny, że jest teistą świadomym. 

Bycie ateistą i przypisywanie teistom pomyłki miałoby sens tylko wtedy, gdy teistów byłoby znacząco mniej od ateistów, lub gdyby teizm był czymś okropnym, wyprodukowanym nie chęcią przedłużania miłości między ludźmi po śmierci, szerzeniem jakichś idei zabijania czy coś w tym stylu*. Teizm jest naturalny, tak samo jak ateizm. Ludzie od zawsze szukają odpowiedzi, a wytykanie błędów jest niedojrzałe. No chyba, że ateista = nadczłowiek, wiedzący wszystko o metafizyce, która jest według nich tylko wymysłem umysłu. Wymyślanie, a wiedza metafizyczna to są dwie różne rzeczy. Jedynym zmyśleniem mogłoby być tutaj to, które umysł wykreował nieświadomie powiedzmy z jakiegoś strachu, czy osiągnięcia przyjemniejszych qualiów. Więc najpierw niech taki filozof przebrnie przez trzydziestoletni proces anamnezy, a później niech się wypowie. Zarzucić błąd jest łatwo - to najłatwiejsza rzecz jaką można zrobić. Miłośnik wiedzy nie zarzuca błędów. Człowiek, który ma już wiedzę może zarzucać błędy. Tyle, że w przypadku ateisty można by mu powiedzieć ''twój ateizm jest imaginacją twojego umysłu''. Wiesz co się tak naprawdę dobrze uzupełnia? Nie filozofia ateistyczna, nie filozofia teistyczna, tylko filozofia. Człowiek, który ma dowody na coś to już nie jest filozof, to jest ktoś kto pokonał prze długie spory od zarania dziejów, tylko dlaczego nie potrafi tego dowodu przelać teiście do głowy? Bo przecież nie dlatego, że teista jest słaby z nauki. Świat ma wielu teistów, którzy byli matematykami, geniuszami, gigantami myśli.

*Oczywiście istnieje teizm, który jest okropny, ale to przez korzystanie z niego nieprawidłowo, z resztą z ateizmem jest tak samo.

Robisz Lampart podstawowy błąd - ''moja racja jest racją, bo jest moją racją i to czyni ją racją faktyczną.'' Racje innych ludzi są błędne, bo ja im wszedłem w umysł i ujrzałem ich qualia bo jestem nadczłowiekiem potrafiącym wchodzić do umysłów ludzi, a przy tym nie wierzyć w nadprzyrodzone zdolności.

Idziesz na piwo? Ja stawiam.