To forum używa ciasteczek.
To forum używa ciasteczek do przechowywania informacji o Twoim zalogowaniu jeśli jesteś zarejestrowanym użytkownikiem, albo o ostatniej wizycie jeśli nie jesteś. Ciasteczka są małymi plikami tekstowymi przechowywanymi na Twoim komputerze; ciasteczka ustawiane przez to forum mogą być wykorzystywane wyłącznie przez nie i nie stanowią zagrożenia bezpieczeństwa. Ciasteczka na tym forum śledzą również przeczytane przez Ciebie tematy i kiedy ostatnio je odwiedzałeś/odwiedzałaś. Proszę, potwierdź czy chcesz pozwolić na przechowywanie ciasteczek.

Niezależnie od Twojego wyboru, na Twoim komputerze zostanie ustawione ciasteczko aby nie wyświetlać Ci ponownie tego pytania. Będziesz mógł/mogła zmienić swój wybór w dowolnym momencie używając linka w stopce strony.

Ocena wątku:
  • 0 głosów - średnia: 0
  • 1
  • 2
  • 3
  • 4
  • 5
Spójność wewnętrzna a uczciwość intelektualna
#41
Sofeicz napisał(a): A myślisz, że rzeczony problem KS jest w ogóle definitywnie rozwiązywalny, czy tylko znajduje się w stanie dynamicznej równowagi w danym momencie?

Raczej to drugie. W katechizmie stoi takie zdanie, z którym generalnie się zgadzam, że w dzisiejszych czasach systemy penitencjarne i inne czynią karę śmierci zasadniczo zbyteczną (cytat z pamięci). Można sobie jednak wyobrazić sytuacje, kiedy tak nie jest. Jedną z największych głupot aktualnej regulacji prawnej w UE jest IMHO zakaz KS także w przypadku wojny. Cóż, akurat jednym z efektów wojny może być zajęcie terytorium przez wrogie państwo i wypuszczenie z więzień swoich szpionów. Dlatego tutaj zakaz KS - IMHO - zasadniczo ogranicza obronność państwa. I zwłaszcza w sytuacji wojny, w której tabu zabijania jest odwieszane na kołek, zakaz takiej opcji jest nieco dziwny i niekonsekwentny. Może następnym krokiem jest zakaz wojen?
Wszystko ma swój czas
i jest wyznaczona godzina
na wszystkie sprawy pod niebem
Spoiler!
Koh 3:1-8 (edycje własne)
Odpowiedz
#42
bert04 napisał(a): Może następnym krokiem jest zakaz wojen?

Popieram.
A nas Łódź urzekła szara - łódzki kurz i dym.
Odpowiedz
#43
Sofeicz napisał(a):
bert04 napisał(a): Może następnym krokiem jest zakaz wojen?

Popieram.

A ja popieram zakaz umierania. I jak już przy tym jesteśmy, sepulkowania.
Wszystko ma swój czas
i jest wyznaczona godzina
na wszystkie sprawy pod niebem
Spoiler!
Koh 3:1-8 (edycje własne)
Odpowiedz
#44
No wiesz, wojny od umierania się jednak różnią, bo nie są nieuniknione (nie mówiąc o sepulkowaniu Uśmiech )
A nas Łódź urzekła szara - łódzki kurz i dym.
Odpowiedz
#45
bert04 napisał(a): W katechizmie stoi takie zdanie, z którym generalnie się zgadzam, że w dzisiejszych czasach systemy penitencjarne i inne czynią karę śmierci zasadniczo zbyteczną (cytat z pamięci).
A wymiar odstraszający? Zwłaszcza w obliczu obecnych warunków życia zbrodniarzy warto się nad tym zastanowić.
Niemniej w sprawie UE oczywiście się zgadzam.
Odpowiedz
#46
Pterodaktyl napisał(a): A wymiar odstraszający? Zwłaszcza w obliczu obecnych warunków życia zbrodniarzy warto się nad tym zastanowić.
A jest jakaś korelacja między tymi warunkami, a przestępczością? Czy np. w USA lub Chinach mamy mniej zbrodniarzy, niż w Skandynawii?
Tress byłaby doskonałą filozofką. W istocie, Tress odkryła już, że filozofia nie jest tak wartościowa, jak jej się wcześniej wydawało. Coś, co większości wielkich filozofów zajmuje przynajmniej trzy dekady.

— Brandon Sanderson
Odpowiedz
#47
zefciu napisał(a):
Pterodaktyl napisał(a): A wymiar odstraszający? Zwłaszcza w obliczu obecnych warunków życia zbrodniarzy warto się nad tym zastanowić.
A jest jakaś korelacja między tymi warunkami, a przestępczością? Czy np. w USA lub Chinach mamy mniej zbrodniarzy, niż w Skandynawii?
Jeśli mamy większy odsetek więźniów, to fakt ten może wynikać z różnych względów - czy to z bardziej rygorystycznego systemu karnego, czy to ze skuteczności organów bezpieczeństwa, czy też z niższego poziomu ucywilizowania społecznego, który w większości stanów USA nie musi być przecież aż taki znowu wysoki. Wpływu czynników psychologicznych takich, jak strach (przed śmiercią lub przed głodem i nędzą w pace) nie da się precyzyjnie zmierzyć - niemniej w Stanach po zaostrzeniu systemu penitencjarnego w latach 90. przestępczość wyraźnie spadła.
Odpowiedz
#48
Pterodaktyl napisał(a): A wymiar odstraszający? Zwłaszcza w obliczu obecnych warunków życia zbrodniarzy warto się nad tym zastanowić.

Oczywiście że "wymiar odstraszający" jest też aspektem kary śmierci, jak i każdej kary. Trzeba do tego założyć, że każdy (potencjalny) sprawca przeprowadza wstępnie kalkulację strat i zysków, oblicza ryzyko wpadki i w uzależnieniu od tego dokonuje przestępstwa albo od niego odstępuje.

Jednak już dawno zauważono paradoksalną sytuację, że ta kalkulacja strat i zysków może wywoływać brutalizację przestępstw. W Kaliforni przykładowo obecnie jest moratorium na karę śmierci (a i przedtem od roku 2007 nie wykonywano jej). Jednocześnie w tym samym stanie obowiązuje najostrzejsze tzw. three strikes law, przez co już po trzeciej kradzieży możesz być skazany na 25 lat więzienia. Jeżeli więc różnica między (trzecią) kradzieżą a morderstwem staje się nieznaczna, to lepiej opłaca się* zabić ofiarę kradzieży i pozbyć się świadka.



*nie, nie piszę "opłaca się", bo to na cudzysłów nie zasługuje

Pterodaktyl napisał(a):
zefciu napisał(a): A jest jakaś korelacja między tymi warunkami, a przestępczością? Czy np. w USA lub Chinach mamy mniej zbrodniarzy, niż w Skandynawii?
Jeśli mamy większy odsetek więźniów, to fakt ten może wynikać z różnych względów - czy to z bardziej rygorystycznego systemu karnego, czy to ze skuteczności organów bezpieczeństwa, czy też z niższego poziomu ucywilizowania społecznego, który w większości stanów USA nie musi być przecież aż taki znowu wysoki. Wpływu czynników psychologicznych takich, jak strach (przed śmiercią lub przed głodem i nędzą w pace) nie da się precyzyjnie zmierzyć - niemniej w Stanach po zaostrzeniu systemu penitencjarnego w latach 90. przestępczość wyraźnie spadła.

Każda statystyka jest tyle warta, co człowiek wybierający dane. Jeden powie, że zaostrzanie kar zaczęło się w latach 90-tych, i od tego czasu zmalało. Drugi będzie twierdził, że zaczęło się w latach 70-tych i od tego czasu zatoczyło kółko <1>. Ja tam za mało siedzę w temacie, żeby bawić się w walkę na statystyki, niemniej sytuacja jest daleka od jednoznaczności.

<1> https://opinie.wp.pl/lukasz-pawlowski-za...437966465a
Wszystko ma swój czas
i jest wyznaczona godzina
na wszystkie sprawy pod niebem
Spoiler!
Koh 3:1-8 (edycje własne)
Odpowiedz
#49
bert04 napisał(a): Jednak już dawno zauważono paradoksalną sytuację, że ta kalkulacja strat i zysków może wywoływać brutalizację przestępstw. W Kaliforni przykładowo obecnie jest moratorium na karę śmierci (a i przedtem od roku 2007 nie wykonywano jej). Jednocześnie w tym samym stanie obowiązuje najostrzejsze tzw. three strikes law, przez co już po trzeciej kradzieży możesz być skazany na 25 lat więzienia. Jeżeli więc różnica między (trzecią) kradzieżą a morderstwem staje się nieznaczna, to lepiej opłaca się* zabić ofiarę kradzieży i pozbyć się świadka.

Prymitywnej antropologii demonizującej przestępcę towarzyszyła takaż dydaktyka społeczna, spodziewająca się po publicznych egzekucjach zbawiennych skutków w postaci odstraszania od zła uczestników krwawego widowiska. Skutki jednak były prawie dokładnie przeciwne: przytępieniu wrażliwości moralno-emocjonalnej gapiów odpowiadała bowiem determinacja, z jaką kolejny debiutant w przestępczym fachu brnął w rozpoczęty proceder. W Koprzywnicy w 1787 r. jeden z hersztów wykrytej bandy, uprawiającej rozbój, zapytany, czemu „tak wiele złego broił", odpowiedział: „Gdym się odważył na pierwszą złość, która śmiercią karana bywa, wiedząc o tym, iż jedną mam tylko głowę, którą gdy mi za pierwszy występek utną, więcej mi nic złego uczynić nie mogą, choćbym najwięcej broił; śmiałom więc się odważał na wiele złości, które wszystkie już mi bezkarnie ujdą, utraciwszy głowę za jedną". Trudno tej wypowiedzi odmówić logiki. Oto złoczyńca, którego demoralizowało prawo mieniące się strażnikiem moralności, wyczuwał to, czego nie pojmowali sędziowie. Bezwzględność grożących kar pchała przestępcę do nowych zbrodni. Jeden z opryszków wspominał wymówki drugiego o puszczenie z życiem ofiar napadu: „czemuście nie zabili, bo się to rozsławi"

Jan Kracik, Michał Rożek: Hultaje, złoczyńcy, wszetecznice w dawnym Krakowie. O marginesie społecznym XVI-XVIII w.
Odpowiedz
#50
bert04 napisał(a): Jednak już dawno zauważono paradoksalną sytuację, że ta kalkulacja strat i zysków może wywoływać brutalizację przestępstw. W Kaliforni przykładowo obecnie jest moratorium na karę śmierci (a i przedtem od roku 2007 nie wykonywano jej). Jednocześnie w tym samym stanie obowiązuje najostrzejsze tzw. three strikes law, przez co już po trzeciej kradzieży możesz być skazany na 25 lat więzienia. Jeżeli więc różnica między (trzecią) kradzieżą a morderstwem staje się nieznaczna, to lepiej opłaca się* zabić ofiarę kradzieży i pozbyć się świadka.
Między innymi dlatego nie oponuję za karą śmierci np. w przypadku gwałtu albo napaści z ciężkim pobiciem. W każdym razie jakby zniesiono to moratorium, takich patologii jak wyżej wspomniana by raczej nie było. 
bert04 napisał(a): Każda statystyka jest tyle warta, co człowiek wybierający dane. Jeden powie, że zaostrzanie kar zaczęło się w latach 90-tych, i od tego czasu zmalało. Drugi będzie twierdził, że zaczęło się w latach 70-tych i od tego czasu zatoczyło kółko <1>. Ja tam za mało siedzę w temacie, żeby bawić się w walkę na statystyki, niemniej sytuacja jest daleka od jednoznaczności.
Bez wątpienia, warto także zauważyć, iż liczba osadzonych w więzieniach a warunki życia w nich to dwie odmienne sprawy - więc mój przykład nie był do końca adekwatny.
Inne źródło, tym razem o II RP:
https://tytus.edu.pl/2018/09/27/zyjemy-j...ezieniach/
Cytat:Jaki jest bilans więziennictwa w II RP? Trudno ocenić. Wielu ze zwolnionych więźniów ponownie trafiało za kraty po popełnieniu kolejnego przestępstwa, ale to nie do końca miarodajne. Niektórzy wracali dlatego, że w więzieniu żyło im się lepiej niż na wolności.
Odpowiedz


Skocz do:


Użytkownicy przeglądający ten wątek: 1 gości