"Jak nas widzą" ("When they see us"). Świetnie zrealizowana opowieść o prawdziwym losie tzw. piątki z Central Parku, czyli pięciu czarnoskórych i latynoskich chłopców uznanych niesłusznie winnymi gwałtu i pobicia w 1989r. biegaczki w nowojorskich Central Parku, popełnionych przez sprawcę ujętego krótko po tych wydarzeniach, w związku z innymi zbrodniami. Całe dochodzenie i proces to jedna wielka patologia wymiaru sprawiedliwości, co doskonale sportretowała w serialu jego twórczyni, Ava DuVernay. Śledczy dysponowali potrzebnym do zidentyfikowania sprawcy materiałem dowodowym, przede wszystkim próbkami biologicznymi, które nie pasowały do żadnego z oskarżonych, a jednak winny- osadzony od lat w więzieniu Matias Reyes- musiał sam przyznać się do winy, aby oczyścić chłopaków. Bo piątka kolorowych dzieciaków stanowiła łatwy cel, pozwoliła śledczym zabłysnąć, a pomimo tego, że ci sami ludzie wkrótce po zatrzymaniu chłopców zajmowali się też Reyesem, nie powiązali go ze sprawą biegaczki, nie pomyśleli o tym, by sprawdzić dopasowanie zebranego w jej sprawie materiału z DNA i grupą krwi seryjnego gwałciciela działającego w tym samym czasie w mieście.
Sam Reyes wydaje się bardzo interesującym przypadkiem psychopaty, który po latach spędzonych w więzieniu staje się religijny i jakimś sposobem przyswaja sobie moralne imperatywy, które każą mu się przyznać i oczyścić z winy niesłusznie odsiadujących za niego wyrok (właściwie w tym czasie w więzieniu pozostawał już tylko Korey Wise, który najmocniej ucierpiał, z racji wieku odsiadując najdłuższy wyrok i to nie w zakładzie poprawczym, ale w więzieniu).
Warto zobaczyć i przemyśleć.
Sam Reyes wydaje się bardzo interesującym przypadkiem psychopaty, który po latach spędzonych w więzieniu staje się religijny i jakimś sposobem przyswaja sobie moralne imperatywy, które każą mu się przyznać i oczyścić z winy niesłusznie odsiadujących za niego wyrok (właściwie w tym czasie w więzieniu pozostawał już tylko Korey Wise, który najmocniej ucierpiał, z racji wieku odsiadując najdłuższy wyrok i to nie w zakładzie poprawczym, ale w więzieniu).
Warto zobaczyć i przemyśleć.
All cognizing aims at "delivering a grip on the patterns that matter for the interactions that matter"
(Wszelkie poznanie ma na celu "uchwycenie wzorców mających znaczenie dla interakcji mających znaczenie")
Andy Clark
Moje miejsce na FB:
https://www.facebook.com/Postmoralno%C5%...1700366315
(Wszelkie poznanie ma na celu "uchwycenie wzorców mających znaczenie dla interakcji mających znaczenie")
Andy Clark
Moje miejsce na FB:
https://www.facebook.com/Postmoralno%C5%...1700366315