Witaj!
Quebaab napisał(a):rafal3006 napisał(a):NIE!Pełne czy niepełne - jeśli powyższe zdanie uważasz za fałszywe, to prawdziwe w NTI jest takie zdanie:
Twoja odpowiedź jest czysto matematycznym błędem!
A.
Mickiewicz był polakiem lub napisał Pana Tadeusza
Y=MP+PT
... przypomnij sobie lekcje matematyki z roku 1830.
Matematyka jest do bólu precyzyjna i nie ma tu miejsca na stwierdzenie:
„Moje rozwiązanie jest dobre ale niepełne”
~MP*~PT
Kubusiowa szkoła logiki
Temat:
Istota działania spójników „lub”(+) i „i”(*).
Świat zdeterminowany
Świat zdeterminowany to świat gdzie wszelkie przeczenia p i q są znane z góry
Techniczna definicja operatora logicznego:
Operator logiczny to odpowiedź układu na wszelkie możliwe przeczenia p i q
Ta definicja działa fenomenalnie zarówno w świecie techniki jak i w naturalnym języku mówionym.
Wniosek:
To jest jedyna poprawna definicja operatora logicznego!
Tabela prawdy = techniczna definicja operatora logicznego
Na mocy tej definicji najpierw zdejmujemy tabele prawdy z badanego układu, po czym porównujemy uzyskaną tabelę z aksjomatycznymi tabelami operatorów logicznych, uzyskując jednoznaczne rozstrzygnięcie.
Mamy tu wiec działanie TOTALNIE odwrotne jak w KRZiP.
Kwadrat ma boki równe i kąty równe
KW=>BR*KR
To jest oczywiście poprawna definicja kwadratu.
Działanie spójnika „lub” w rozumieniu KRZiP
Quebaab:
Jasiu podaj definicje kwadratu
Jaś:
Kwadrat ma boki równe lub nie ma równych kątów
Quebaab:
Bardzo dobrze Jasiu to zdanie jest prawdziwe na mocy KRZiP
... ale uściślij.
Jaś:
Kwadrat ma boki równe lub kąty równe
Quebaab:
Bardzo dobrze ale próbuj dalej ...
Jaś:
Kwadrat ma boki równe i kąty równe
Quebaab:
Ufff... wreszcie ci się udało powiedzieć zdanie prawdziwe którego oczekiwałem.
Jaś:
... a czy poprzednie zdania były fałszywe?
Quebaab:
No, nie.
Wszystkie te zdania są prawdziwe więc za żadne z nich nie mogłem ci wlepić pały.
... ale dlaczego to robiłeś?
Jaś:
Jaki Pan taki kram.
PRAWDA jest jedna, zatem wedle KRZiP wszystkie zdania wyżej które wypowiadał Jaś są matematycznie równoważne.
Komentarz:
Weźmy zdanie którym Jaś bawił się w ciuciu babkę z KRZiP:
A.
Kwadrat ma boki równe lub nie równe kąty
KW=>BR+~KR
Oczywiście w świecie zdeterminowanym mamy:
BR=1
Prawo algebry Boole’a:
1+x=1 - zdanie prawdziwe
gdzie:
x - dowolnie długa funkcja logiczna
Tak więc KRZiP nie ma wyjścia, musi uznać zdanie A za prawdziwe.
... a jak to jest w NTI?
Kwadrat ma boki równe i kąty równe
KW=>BR*KR
Mamy tu do czynienia z determinizmem gdzie obowiązuje prawo Sowy:
W świecie totalnie zdeterminowanym, gdzie wartości p i q są z góry znane, dowolny operator logiczny ulega redukcji do operatora AND.
Oczywiście wynika to bezpośrednio z technicznej definicji operatora:
Operator logiczny to odpowiedź układu na wszystkie możliwe przeczenia p i q
W naszej definicji wszelkie przeczenia p i q są znane:
Dla kwadratu mamy:
BR=1, ~BR=0
KR=1, ~KR=0
Rozważmy zdanie Jasia, prawdziwe wedle KRZiP:
Kwadrat ma boki równe lub nie ma równych kątów
KW=>BR+~KR
Badamy odpowiedź układu:
Kod:
BR*~KR = 1*0=0
~BR*~KR = 0*0=0
~BR* KR = 0*1=0
BR* KR = 1*1=1Kwadrat ma boki równe i kąty równe
Y=BR*KR=1
Wszelkie pozostałe kombinacje są fałszywe, tak więc w NTI Jaś natychmiast dostaje pałę za jakiekolwiek inne zdanie.
Kwadrat ma boki równe lub kąty równe
KW=BR+KR=0 - bo świat zdeterminowany!
PAŁA!
Jeśli kwadrat ma boki równe to ma kąty równe
BR=>KR=0 - bo świat zdeterminowany
PAŁA!
itd.
Świat niezdeterminowany
Jutro pójdę do kina lub do teatru
Y=K+T
Tabela prawdy:
Kod:
Y = dotrzymam słowa
A: K* T= 1
B: K*~T= 1
C: ~K* T= 1
~Y - skłamię
D: ~K*~T= 0
1 2 3Teraz nie wiemy która dlatego wszędzie są jedynki.
Załóżmy że zaszła linia C, mamy wtedy:
~K*T =1 wczoraj nie byłem w kinie (~K=1) i byłem w teatrze (T=1).
1 1 =1
Oczywiście w tym przypadku, w świecie który jest teraz zdeterminowany, wyłącznie linia C będzie prawdziwa, pozostałe będą fałszywe.
Wracamy to teraz.
Jako człowiek mający wolną wolę mogę tez zadeklarować:
Jutro pójdę do kina albo do teatru
Y = K XOR T
W tym momencie ustawiamy dodatkowe zero w linii A, poza tym nie ma różnic.
Jako wolny człowiek mogę tez zadeklarować:
Jutro pójdę do kina i do teatru
Y=K*T
W tym momencie już teraz jedynka będzie wyłącznie w linii A, musze iść do kina i do teatru inaczej skłamię.
Zauważmy, że pojutrze w świecie zdeterminowanym nie mam już wolnej woli!
Załóżmy że zaszło:
B: K*~T = 1*1=1 - wczoraj byłem w kinie (K=1) i nie byłem w teatrze (~T=1)
Pozostałe linie będą wyzerowane, totalnie nic nie mogą zrobić, przeszłości nie da się zmienić.
Wyłącznie przyszłość można kształtować wedle swego „widzi mi się” czyli wolnej woli.
... aktualna dyskusja
http://www.sfinia.fora.pl/forum-kubusia,...html#56053
Świetny algorytm działania KRZiP autorstwa macjana!
Wykładowca logiki macjan napisał(a):PARADOKS WARUNKU WYSTARCZAJĄCEGO
Artykuł napisany pod wpływem dyskusji z rafalem3006, zwanym również Kubusiem ...
Wymagana znajomość elementarnych pojęć z logiki matematycznej:
- zdanie
- implikacja
- forma zdaniowa
- kwantyfikatory
Zaczynamy. Weźmy na początek proste zdanie, będące prawidłem matematycznym: "Jeśli liczba jest podzielna przez 8, to jest podzielna przez 2". Dokonajmy rozbioru logicznego:
Nasze zdanie ma zatem postać p => q. Oczywiście nietrudno wykazać, że jest ono prawdziwe niezależnie od liczby, którą rozpatrujemy. Dzięki temu twierdzeniu, badając podzielność liczby przez 8, możemy czasem od razu dostać informację o podzielności przez 2. Spójrzmy na tabelkę zerojedynkową dla implikacji:Kod:p: Liczba jest podzielna przez 8.
q: Liczba jest podzielna przez 2.
Wiemy już, że zdanie p => q jest prawdziwe. Zatem wiedząc, że p=1, możemy wnioskować, że q=1, co wynika właśnie z tej tabelki. Dlatego mówimy, że implikacja p => q oznacza, że p jest warunkiem wystarczającym dla q, czyli gdy p jest prawdą, to automatycznie q również.Kod:p q p=>q
0 0 1
0 1 1
1 0 0
1 1 1
Weźmy teraz inne zdanie, dotyczące nie prawideł matematyki, lecz otaczającego nas świata: "Jeśli Ziemia ma kształt banana, to pies ma osiem łap". Zbadajmy jego prawdziwość:
Na podstawie obecnej wiedzy stwierdzamy, że r=0 i s=0. Odczytujemy z tabelki wartość naszego zdania r => s. PRAWDA! Czy zatem posiadanie przez Ziemię kształtu banana gwarantuje, że pies będzie miał osiem łap? Logika daje nam wszak warunek wystarczający. Paradoks? Czy to jest powód, by buntować się przeciwko logice matematycznej i uważać ją za stek bzdur?Kod:r: Ziemia ma kształt banana.
s: Pies ma osiem łap.
Powoli. Wróćmy do zdania o liczbach. Dlaczego stwierdziliśmy, że jest ono prawdziwe? Żeby to ustalić, trzeba najpierw ustalić prawdziwość zdań składowych, p i q. Złote gacie dla tego, kto tego dokona, ponieważ z punktu widzenia logiki to nie są poprawne zdania! Nie można ustalić prawdziwości "zdania" p: "Liczba jest podzielna przez 8.", bo nie wiadomo jaka liczba. Jak z tego wybrnąć? Niestety, tu wkracza odrobinę bardziej zaawansowany aparat logiki, a ten brutalny skrót myślowy może wzbudzać wątpliwości.
To, czego potrzebujemy, to formy zdaniowe. Jak wiemy, forma zdaniowa to funkcja, która przyjmuje dowolne argumenty, a zwraca zdanie. W tym przypadku naszym argumentem będzie liczba:
Zauważmy, że gdy weźmiemy konkretny argument, otrzymujemy poprawne zdanie, np. p(5), p(16), q(8). Nasze twierdzenie spróbujemy zatem również poprawić: "Jeśli liczba x jest podzielna przez 8, to jest podzielna przez 2". Jak to zapisać? p(x) => q(x)? Nie. p(x) i q(x) to nie są poprawne zdania, zdaniami staną się dopiero, gdy wstawimy konkretny x. Takie zdanie, jak zapisaliśmy teraz, nadal nie informuje nas, o którą liczbę chodzi. A która liczba nas interesuje? 8? 10? 69? Oczywiście wszystkie! I tu z pomocą przychodzi nam kwantyfikator ogólny. W finalnej wersji nasze zdanie będzie brzmieć: "Dla dowolnej liczby x, jeśli jest ona podzielna przez 8, to jest podzielna przez 2". W zapisie matematycznym będzie to pewnie wyglądać jakoś tak:Kod:p(x): Liczba x jest podzielna przez 8.
q(x): Liczba x jest podzielna przez 2.
gdzie A oznacza kwantyfikator ogólny (z braku lepszego symbolu).Kod:A(x) (p(x) => q(x))
I teraz uwaga: DOPIERO TAKIE ZDANIE OKREŚLA "WARUNEK WYSTARCZAJĄCY". Bierzemy tu bowiem wszystkie możliwe liczby i rzeczywiście okazuje się, że gdy p jest prawdziwe, to zawsze q też. Mamy więc gwarancję.
Quebaab napisał(a):Ok, Kubuś, miśku, troszkę się nie zrozumieliśmy. To nie jest tak, że ja Cię w poprzednim poście do czegoś przekonywałem. Ja Ci pokazywałem, jak to działa w KRZiP, które NIE jest Twoją logiką, więc nie masz prawa jej zmieniać. Miej to swoje NTI i próbuj za pomocą jej "atutów" wygrać walkę. Bo obrzucanie błotem KRZ (co nie działa, ale o tym niżej) nie pomoże nijak NTI.Zgadzam się i przepraszam, postaram się tylko mówić o różnicach a nie z góry rozstrzygać kto ma rację.
Quebaab napisał(a):To nie jest kłamstwo pod warunkiem że się wie co w rzeczywistości robi KRZiP, dlatego wyżej zamieściłem algorytm działania KRZiP autorstwa Macjana. Proszę o zapoznanie się z tym - jest krótkie i bardzo dobre.rafal3006 napisał(a):To KRZ która iteruje po całej dziedzinie rozpatruje wszystkie możliwe przeczenia tego zdania, NTI tego nie robi!Pokaż mi miejsce w przykładzie 1), gdzie rozpatrywałem wszystkie możliwe przeczenia tego zdania. W przykładzie 1), podkreślam! Pozostałe punkty to były inne zdania!
Jeśli nie wskażesz tego miejsca, to moderacja powinna dać Ci ostrzeżenie za kłamstwa.
Zarzuciłeś mi kłamstwo, postaram ci się udowodnić że nie kłamię, w przeciwieństwie do Koklusza, który ewidentnie skłamał, a poproszony o dowód zamilkł:
http://ateista.pl/showpost.php?p=411455&postcount=2598
Quebaab napisał(a):Quebaabie, analizując zdanie „Jeśli p to q” przez cała dziedzinę MUSISZ automatycznie przeanalizować to zdanie przez wszystkie możliwe przeczenia p i q.rafal3006 napisał(a):Ad 1) Dowolny trójkąt T, jeśli jest prostokątny, to zachodzi suma kwadratów.Proszę, wskaż mi miejsce, gdzie analizuję wszystkie możliwe zaprzeczenia. Nie robisz tego - zgłaszam post do moderacji.
/\T TP=>SK
Sprawdzamy prawdziwość tego zdania dla dowolnego trójkąta, bo taki zapis występuje pod kwantyfikatorem. Poprzednik implikacji wskazuje, że będziemy mieć do czynienia z dwoma rodzajami trójkątów: prostokątnymi i wszystkimi pozostałymi.
Pomijając już teraz kwantyfikator, sprawdźmy, jaka będzie wartość funkcji logicznej TP=>SK dla argumentu T = trójkąt prostokątny:
T=prostokątny: v(TP)=1; v(SK)=1; 1=>1 <=> 1
Funkcja logiczna prawdziwa dla trójkątów prostokątnych. Sprawdźmy teraz wartość funkcji TP=>SK dla argumentu T = trójkąt nieprostokątny:
T=nieprostokątny: v(TP)=0; v(SK)=0; 0=>0 <=> 1
Znowu prawda. Dlatego całe zdanie TP=>SK jest prawdziwe dla każdego trójkąta - prostokątnego i nieprostokątnego. Innymi słowy:
[/\T TP=>SK] <=> 1.
Koniec "analizy" zdania 1. Jest to zdanie prawdziwe. Nie musimy w KRZiP sprawdzać wszystkich możliwych przeczeń tego zdania, bo analizujemy to, co mamy analizować, a nie jakieś inne twory. Logiczne.
Dowolny trójkąt T, jeśli jest prostokątny, to zachodzi suma kwadratów.
/\T TP=>SK
Przed sprawdzaniem wszystkich możliwych trójkątów masz wyzerowana tabelę zero-jedynkową:
Kod:
TP SK TP=>SK Zdania:
A: 1 1 =0 TP=> SK=0
B: 1 0 =0 TP=>~SK=0
C: 0 0 =0 ~TP=>~SK=0
D: 0 1 =0 ~TP=> SK=0Czyli że masz czarna skrzynkę z krasnoludkiem w środku Któremu podajesz kolejne wartości:
p(x), q(x)
... a on zwraca ci wynik v(x)
... a ty nie masz pojęcia jak on to robi!
Przy takim podejściu,
Zgoda, skłamałem i przepraszam.
Tylko że wszyscy wiedzą jak ten krasnoludek pracuje!
Losowanie 1
Wylosowałeś trójkąt prostokątny:
p(TP)=1, q(TP)=1 => v(TP)=1
Oczywiście ten trójkąt wpaduje do pudełka A ustawiając jedynkę dla tego zdania.
Dalsze trójkąty w tym pudełku są nieistotne, zdanie prawdziwe, klamka zapadła!
Losowanie 2
Wylosowałeś trójkąt nieprostokatny:
p(TN)=0, q(TN)=0 => v(TN)=1
Oczywiście ten trójkąt wpaduje do pudełka C ustawiając jedynkę dla tego zdania.
Dalsze trójkąty w tym pudełku są nieistotne, zdanie prawdziwe, klamka zapadła!
KONIEC!
Nic więcej ciekawego nie może się zdarzyć.
Po przeiterowaniu po wszystkich możliwych trójkątach pudełka B i D są puste!
Automatycznie rozstrzygnąłeś zatem że:
B: TP=>~SK=0
D: ~TP=>SK=0
Efekt końcowy po dowodzie:
Kod:
TP SK TP=>SK Zdania:
A: 1 1 =1 TP=> SK=1
B: 1 0 =0 TP=>~SK=0
C: 0 0 =1 ~TP=>~SK=1
D: 0 1 =0 ~TP=> SK=0Czyli w rzeczywistości przeanalizowałeś przez wszystkie możliwe przeczenia p i q, oczywiście linie B i D w sposób pośredni.
Co więcej!
Masz automatyczny dowód, iż analiza zdania TP=>SK przez całą dziedzinę generuje tabele zero-jedynkową równoważności.
Quebaabie, nie możesz zaprzeczyć że o fałszywości zdania TP=>~SK=0 rozstrzygnąłeś w sposób pośredni!
Dlaczego zatem nie akceptujesz pośredniego dowodu ~TP=>SK=0?
Techniczna definicja operatora z NTI:
Operator logiczny to odpowiedź układu na wszystkie możliwe przeczenia p i q
... i dokładnie to wyżej zrobiliśmy, tyle że dla zdań B i D w sposób pośredni a nie bezpośredni.
... a jak to jest w NTI?
Jeśli trójkąt jest prostokątny to zachodzi suma kwadratów
TP=>SK=1
W NTI iterujemy to zdanie (jak i każde inne) wyłącznie po zbiorze aktualnym zdefiniowanym w poprzedniku, czyli wyłącznie po trójkątach prostokątnych i mamy dowód.
To zdanie jest prawdziwe czyli:
/\TP TP=>SK=1
Oczywiście to jest automatyczny dowód że kolejne zdanie musi być fałszywe!
TP=>~SK=0
Całość to definicja warunku wystarczającego w NTI:
A: TP=>SK=1
B: TP=>~SK=0
KONIEC!
Jeśli analizuje dwa kolejne zdania:
C: ~TP=>~SK=1
D: ~TP=>SK=0
to tylko i wyłącznie po to aby na mocy technicznej definicji operatora logicznego rozstrzygnąć z jakim operatorem mam do czynienia.
Techniczna definicja operatora logicznego:
Operator logiczny to odpowiedź układu na wszystkie możliwe przeczenia p i q
... ale nawet jeśli dowodzę zdania C i D to ZAWSZE iteruję wyłącznie po zbiorze zdefiniowanym w poprzedniku, czyli w tym przypadku biorę pod uwagę wyłącznie trójkąty nieprostokątne!
Tak więc o swojej obietnicy niżej możesz zapomnieć!
Quebaab napisał(a):Quebaabie, algebra Kubusia to logika matematyczna każdego człowieka: 5-cio latka, polonisty i TWOJA!rafal3006 napisał(a):To KRZ-owiec będzie usiłował zrobic głupka z eksperta algebry Kubusia, polonisty, wciskając mu że zdanie:Zacytuję Twoje słowa w odpowiednim momencie ;].
Jeśli zwierzę jest psem to ma cztery łapy
P=>4L
dotyczy też: ryby, słonia, mrówki, kury etc.
Wszyscy ja doskonale znamy i się nią posługujemy, zatem wykluczony jest tu konflikt z polonistą.
Quebaab napisał(a):Jeśli coś nie spełnia definicji to tym czymś NIE JEST!rafal3006 napisał(a):Przykład 2.To jest implikacją (fałszywą?) czy nie jest implikacją? Zdecyduj się!
B.
Jeśli trójkąt jest prostokątny to zachodzi suma kwadratów
TP=>SK=1
Dlaczego to zdanie nie jest implikacją?
... czyli jest implikacja fałszywą?
Kura nie spełnia definicji psa zatem kura nie jest psem.
Zdanie wyżej nie spełnia pełnej, zero-jedynkowej definicji implikacji, zatem to zdanie NIE JEST IMPLIKACJĄ!
Quebaab napisał(a):Matematycznie, wykluczona jest tożsamość:rafal3006 napisał(a):Ja wyjaśniłem różnicę między spójnikiem zdaniowym a operatorem a ty NIEOperator logiczny, funktor logiczny:
wyrażenie, które wraz z innymi wyrażeniami, nazywanymi argumentami funktora, tworzy zdanie lub funkcję zdaniową.
W logice matematycznej "spójnik logiczny" jest synonimem powyższego, ale istnieje jeszcze pojęcie z gramatyki - prosto z lekcji języka polskiego...
http://pl.wikipedia.org/wiki/Sp%C3%B3jni...87_mowy%29
Ciekawostka: w żadnej z tych kategorii nie znajdziesz "na pewno" ani "może".
Spójnik „lub”(+) = operator OR
Bowiem w operatorze OR w wyniku występują zera i jedynki, a tego nie da się zapisać w jednym równaniu logicznym. Było o tym wyżej.
W linku który podałeś jest spójnik „Jeżeli”.
Tylko dlaczego on jest niepełny?
Jeśli jutro będzie padało to będzie pochmurno
P=>CH=1
Oczywiście spójnik „implikacyjny” na pewno => jest w jezyku mówionym domyślny i nie musi być wypowiadany.
Nie możesz zaprzeczyć że zdanie wyżej nie jest równoważne zdaniu niżej:
Jeśli jutro będzie padało to na pewno => nie będzie pochmurno
P=>CH=1
Nie możesz też twierdzić że człowiek nie ma prawa powiedzieć takiego zdania:
A.
Jeśli jutro będzie pochmurno to może ~> padać
CH~>P=1
Nie możesz tez zaprzeczyć że prawo Kubusia to nie jest prawo KRZ czyli:
CH~>P = ~CH=>~P=1
czyli masz kolejne zdanie prawdziwe:
C.
Jeśli jutro nie będzie pochmurno to na pewno => nie będzie padać
~CH=>~P=1
Przedszkole:
Jasiu czy chmury są konieczne aby jutro padało?
Jas lat 5:
Tak prose pani!
Chmury są konieczne ~> aby jutro padało, bo jak nie będzie chmur to na pewno => nie będzie padać.
Matematycznie:
=> - warunek wystarczający, spójnik „na pewno” miedzy p i q
~> - warunek konieczny o definicji podanej przez 5-cio letniego Jasia wyżej!
To jest naturalny język każdego człowieka opisany matematycznie, nie możesz zaprzeczyć że tego nie ma.
To jest, wszyscy się tym genialnie posługujemy!