[daras28-82]

Witam.

Moja dziewczyna i ja mamy po 18 lat, jesteśmy ze sobą od szcześciu miesięcy. Strasznie jej się nie podoba we mnie to, że jestem osobą niewierzącą, mimo, iż zapewniam ją, iż jestem osobą tolerancyjną, która nie jest przeciwko kościołowi, tylko po prostu nie wierzę w Boga. Bardzo często mi to wypomina, kilka razy się na mnie o to obraziła, pragnie, bym stał się wierzący, mówi, że muszę próbować się nawrócić.
Gdybym był jednym z Was, prawdopodobnie pierwszą myślą byłaby "A rzuć ją w cholere człowieku". Jednak taka pochopna i bezmyślna decyzja odpada. Jestem w niej zakochany, zresztą jest to moja pierwsza dziewczyna i nie chcę jej tracić, poza tym jakoś dobrze nam się układa.
Czy jest na to jakieś "lekarstwo"? Irytuje mnie to jej ciągłe nawijanie o tym, że muszę stać się wierzącym!!

Jeżeli masz wierzyć to niech Cię przekona o istnieniu boga i jakoś je udowodni

BTW ostatnie zdanie :"że muszę stać się wierzącym!!" przywodzi mi na myśl tylko jedno "must be the zombie"

[Socjopapa]

Nie zauważyłeś, że post na który odpowiedziałeś, został napisany, ponad rok temu?:p

[daras28-82]

Przywykłem do tego że stare i nieużywane wątki spadają na dół a potem na dalsze strony a jako że ten wisiał prawie na górze pierwszej to nie przyszło mi absolutnie przez myśl żeby sprawdzać daty

[exodim]

Jako że już został odkopany z czeluści ateistycznych zakamarków może stać tematem zbiorczym dla wszystkich tego typu "problemów". Co na to moderacja?

[Socjopapa]

A nie jest już takowym? Chyba zresztą nie jedynym? Następnych z takimi problemami będziemy przenosić do odpowiednich wątków, co chyba było już praktykowane.

[Rojza Genendel]

Mówiąc "tego typu" masz na myśli spięcia w relacjach wierzący-niewierzący, czy wszelkie sprawy tyczące się związków?

[exodim]

Mówiąc "tego typu" masz na myśli spięcia w relacjach wierzący-niewierzący, czy wszelkie sprawy tyczące się związków?

Wszelkie spięcia w związkach wierzący-niewierzący, których podstawą jest wiara/niewiara.

[angorek333]

Ja mam wrażenie, że w tego typu związkach co najmniej jedno z dwojga ma nieco niezdrowy stosunek do swoje wiary/niewiary... często tu zapalnikiem jest przemądrzały ateusz

[Rojza Genendel]

No to przenoszę, do bardziej odpowiedniego działu :-)

[luiwena]

widzę temat stary, ale powiem jedno - widziały gały, co brały. tyle w temacie.

[Seth]

Jak dla mnie, jeśli jedna strona się pluje o religię drugiej, to mamy jednoznaczny sygnał, że dany związek jest niewiele wart, a plująca się strona nie nadaje na partnera.

[flowtation]

Seth przesadzasz, jeżeli zakochałbyś się w lasce która jest pełną 10 ( w skali 1-10) i jedynym waszym problemem byloby co tygodniowe spiecie o religie, powodowane np. naciskami jej rodzicow, kolezanek, jej probami sprowadzenia ukochanego na dobra strone mocy etc, to przerywanie zwiazku tylko dla tego byloby w moim mniemaniu tak pozbawione sensu jak zakaz jedzenia miesa w piatek!

[Rojza Genendel]

Seth przesadzasz, jeżeli zakochałbyś się w lasce która jest pełną 10 ( w skali 1-10) i jedynym waszym problemem byloby co tygodniowe spiecie o religie, powodowane np. naciskami jej rodzicow, kolezanek, jej probami sprowadzenia ukochanego na dobra strone mocy etc, to przerywanie zwiazku tylko dla tego byloby w moim mniemaniu tak pozbawione sensu jak zakaz jedzenia miesa w piatek!

Nie masz racji. Takie spięcie zwykle jest objawem poważniejszego problemu: tego że ludzie nie umieją ze sobą rozmawiać.
To brak dobrej komunikacji psuje związek.

[Seth]

Seth przesadzasz, jeżeli zakochałbyś się w lasce która jest pełną 10 ( w skali 1-10) i jedynym waszym problemem byloby co tygodniowe spiecie o religie, powodowane np. naciskami jej rodzicow, kolezanek, jej probami sprowadzenia ukochanego na dobra strone mocy etc, to przerywanie zwiazku tylko dla tego byloby w moim mniemaniu tak pozbawione sensu jak zakaz jedzenia miesa w piatek!

Bez wzajemnej akceptacji i zrozumienia, bez pójścia na kompromisy i kochania drugiej osoby taką jaką jest (akceptując to co Ci się nie podoba, ale nie ma wpływu na związek i relację) nie ma mowy o trwałym wspólnym budowaniu. Jest tylko chęć egoistycznego podporządkowania sobie drugiej osoby, na zasadzie bo tak.
Jeśli panna jest tak nieskłonna do kompromisu, czy tak głupia, bo dająca sobą manipulować przez otoczenie, to nie ma czego u niej szukać.

[Adam_S]

Ważnym pytaniem jest, czy chodzi jej o faktyczną wiarę, czy raczej o pozory, bo rodzice, koleżanki itd. Jeśli to pierwsze, to można się dogadać. Jeśli to drugie, to pozostaje kwestia czy ważniejszy jest dla niej partner, czy (jego) religia. Tylko czekać jakich innych zmian w poglądach i zachowaniach będzie się domagała będzie się domagała, skoro ingeruje w sprawę tak osobistą jak wiara w istoty boskie.

[kkap]

widzę temat stary, ale powiem jedno - widziały gały, co brały. tyle w temacie.

Mówi się także, że miłość nie wybiera Mądrości ludowe są sprzeczne.

Ale owszem, dziewczynę, która chciałaby mnie zawlec do kościoła na siłę czy nawrócić szybko pogoniłbym z kijami Raz w życiu byłem przez krótki czas z dziewczyną głęboko wierzącą. To bardzo dobra i ciepła osoba, ale ten związek był kompletnie bez przyszłości. Różniły nas kwestie, które dla niej są fundamentalne. Dla mnie np. nie, bo wyobrażam sobie życie z osobą wierzącą pod warunkiem zachowania wzajemnego szacunku dla siebie. Jak trzeba, to nawet potrafię przy kimś kogo to boli nie kpić z religii. O poglądach można rozmawiać, ale jak planuje się z kimś przyszłość to nie warto jego poglądów atakować. To do niczego dobrego nigdy nie prowadzi.

[PTRqwerty]

Witam.

Moja dziewczyna i ja mamy po 18 lat, jesteśmy ze sobą od szcześciu miesięcy. Strasznie jej się nie podoba we mnie to, że jestem osobą niewierzącą, mimo, iż zapewniam ją, iż jestem osobą tolerancyjną, która nie jest przeciwko kościołowi, tylko po prostu nie wierzę w Boga. Bardzo często mi to wypomina, kilka razy się na mnie o to obraziła, pragnie, bym stał się wierzący, mówi, że muszę próbować się nawrócić.
Gdybym był jednym z Was, prawdopodobnie pierwszą myślą byłaby "A rzuć ją w cholere człowieku". Jednak taka pochopna i bezmyślna decyzja odpada. Jestem w niej zakochany, zresztą jest to moja pierwsza dziewczyna i nie chcę jej tracić, poza tym jakoś dobrze nam się układa.
Czy jest na to jakieś "lekarstwo"? Irytuje mnie to jej ciągłe nawijanie o tym, że muszę stać się wierzącym!!

Lekarstwa jeszcze na katolicyzm nie ma, ale może w przyszłości będą jakieś tabletki i na to.

[Betelgeuse]

Ja osobiście znam bardzo szczęśliwe małżeństwo ateisty i katoliczki (bardzo świadomej i praktykującej). Co jest ich receptą? Chyba to, że nie obrażają się na siebie za swoje poglądy, nie celują nimi w siebie bezpośrednio i wiarę lub jej brak traktują jako swoją prywatność do której każdy ma prawo. Jeżeli każdy temat w związku musi schodzić na religię, to może tych wspólnych tematów jest po prostu za mało?

[Severes]

Zawsze można spróbować tekstu: Zakochałaś się we mnie, w osobie, która nie wierzy w boga, więc dlaczego chcesz zmienić mnie w osobę, którą nie jestem i której nie pokochasz?

[exodim]

A co ty chcesz na pierwszą randkę przyjść w koszulce "Gott ist tot"*?

*ew. jak będziesz się umawiał z jakąś blondynką, to lepiej spróbować od razu "Bóg nie żyje"... albo i nie, bo w sumie "Bóg nie żyje" implikuje, że istniał, więc w pewnym sensie będzie implikowała, że uważasz, iż Bóg mógł istnieć przez długi czas a później umarł