[FlauFly]

A bo wcale nie są. Często nie dzielą się własnymi spostrzeżeniami, ale to nie rzadko świetni obserwatorzy.

Btw. Trochę taki Korczak z ciebie.

Bardzo lubię sobie poczytać jego teksty czasem i kierować się jego wskazówkami. Mimo wszystko wydaje się radykalny nawet dla mnie. Jednak ja w swoim życiu nie miałem za wiele wspólnego z takimi bardzo małymi dziećmi, jedynie takimi już nieco starszymi z podstawówki.

[Nonkonformista]

Powiedzieć, że babcia jest martwa, nieżywa.
Ale jak znam życie, to powie się, że jest u aniołków, z nieba patrzy i tego typu dyrdymały.

[Maniac]

Trzeba dziecku powiedzieć, że babcia jest na uczcie, gdzie nie ona je, tylko jest jedzona.
I że robaczki, które zjadły babcię są najedzone i szczęśliwe.

Nic dodać nic ująć.

[Hans Żydenstein]

Namira rulez.

Wyjdź z tego Skyrima w końcu

[manas]

Jak była kremacja to robaczki wiele nie zjedzą a w obecnych czasach to coraz bardziej możliwe i tak np. moja mama wolałaby kremację.
Swoją drogą po śmierci nie ma zmartwień a ich brak moim zdaniem to takie jakby niebo.
Można by powiedzieć, że babcia trafiła do świata, gdzie nie ma zmartwień albo przestała funkcjonować a co za tym idzie na nic nie reaguje.

[Aryman]

Wyjdź z tego Skyrima w końcu

Oj, chyba niewykonalne. Wessało mnie zbyt głęboko

[kronopio]

Prędzej czy później taka sytuacja może się przydarzyć ateiście.
Jak macie jakieś pomysły, porady czy gotowce to wrzucajcie.

Jestem za tym, by dzieciom mówić prawdę. Czasem naprawdę nie warto traktować ich jak dzieci.

[Shahnaz]

Wszystko zależy przede wszystkim od tego, o jak dużym dziecku mówimy - inaczej się przecież tłumaczy takie sprawy dziecku trzyletniemu, a inaczej dziesięcioletniemu.
Z wiekiem i ilością przeprowadzonych rozmów, obejrzanych bajek i filmów edukacyjnych, przeczytanych książek, coraz łatwiej jest rozumieć pewne zjawiska, niektóre stają się wręcz oczywiste.
Przecież już małe dzieci oglądają bajki Disneya, w których pojawia się wątek śmierci, także myślę, że tylko dla dziecka trwającego w całkowitej izolacji od świata i kultury śmierć mogłaby by okazać się czymś całkowicie szokującym.

Dla mnie najprostszym rozwiązaniem jest po prostu powiedzenie, że babcia była bardzo chora, cierpiała i walczyła, ale nie miała już siły i teraz jej cierpienie się skończyło, nic nie czuje.
No, chyba, że mówimy o babci umierającej nagle w tragicznym wypadku - to trochę inna para kaloszy...

[Iselin]

A nie lepiej oswajać dziecko ze śmiercią już wcześniej?

[Shahnaz]

Tego dotyczy przecież pierwsza część mojego posta Temat śmierci jest obecny wszędzie dookoła, nie da się uniknąć obcowania z nim.

[Iselin]

Tego dotyczy przecież pierwsza część mojego posta

Pisałam ogólnie na temat

Nie wiem, czy akurat tu i teraz temat śmierci jest aż tak wszechobecny...

[Shahnaz]

Wybacz w takim razie
Ok, przyznam szczerze, że nie jestem pewna, jak teraz wygląda 'kultura' dziecięca, ale kiedy ja byłam dzieckiem, śmierć pojawiała się w bardzo dużej ilości bajek, baśni i powieści młodzieżowo-dziecięcych.

[Iselin]

Z tego, co wiem, to skandynawska literatura dla dzieci porusza takie tematy. Poza tym baśnie dla dzieci się raczej cenzuruje. Są nawet wersje "Czerwonego Kapturka", gdzie wilk przeżywa i staje się dobrym zwierzakiem.

Coraz częściej ludzie umierają w szpitalu, żałoby się chyba też już tak nie celebruje. Ogólnie staramy się zapomnieć, że kiedyś umrzemy.

[manas]

Fakt, wszystko się zmienia.
Kiedyś ludzie nawet sami myli zmarłych a teraz wszystko musi robić grabarz.
Ostatnio byłem na stypie i nie czułem nawet specjalnie atmosfery zamartwiania czy żałoby.
Myślę, że w obecnych czasach chyba głównie Goci najwcześniej oswoją dziecko ze śmiercią.
Łóżko w kształcie trumny, mroczne mieszkanie i stroje, trupio blade twarze.
U wierzących jest jedynie krzyż jeśli już.
Nie słyszałem o cenzurowanej wersji kapturka, chociaż ekranizacje nie są już obecnie takie słitaśne.
No i zwierzęta zwykle dość wcześnie umierają.

[Shahnaz]

Łóżko w kształcie trumny

mam nadzieję, że to był żart :roll:

to chyba wyjaśnia, dlaczego mam taką zrytą banię, ja się wychowywałam na oryginalnych baśniach braci Grimm, tych najbardziej okrutnych i makabrycznych :twisted:

[manas]

Ha, to Gotka w takim hamerykańskim serialu takie miała...a swoją drogą kiedyś byłem na forum o bardzo podobnym adresie, ale zniknęło albo to jest remake.
Były dość rozbudowane dyskusje.
Nie wiem czy można nazwać to zryta banią, śmierć jest częścią naszego życia i kiedyś ludzie nie mieli z nią takich problemów, nie był to temat tabu.

[Shahnaz]

nie no, z tą zrytą banią to był bardziej żart odnoszący się do całokształtu mojej osoby
masz rację, dawniej śmierć otaczała nas bardziej i była bardziej na porządku dziennym, sama się dziwię, że jest to ostatnimi czasy temat tak bardzo zepchnięty na margines u w sferę tabu.
z biegiem lat obserwuje się coraz większy lęk przed śmiercią i rozpaczliwe próby utrwalenia swojej młodości, życia z dnia na dzień, strach przed starością i chorobą - a przecież to naturalna kolej rzeczy, która czeka każdego. im wcześniej człowiek się z tym pogodzi, tym lepiej.
podobno dziecko dobrze oswaja się ze śmiercią przeżywając śmierć swojego zwierzaka.

[idiota]

A nie lepiej oswajać dziecko ze śmiercią już wcześniej?

Proponuje wizyty w rzeźni i prosektorium.

[Avx]

a przecież to naturalna kolej rzeczy, która czeka każdego

Eeee, tego jeszcze nie wiadomo. Przecież to nie jest XX wiek.
Pogadamy w 2060 i zobaczymy, jaka będzie technologia.
(jeżeli któregoś z nas wcześniej nie rozjedzie przysłowiowy autobus)

[Iselin]

Proponuje wizyty w rzeźni i prosektorium.

No tak, w tym wątku jeszcze nikt nie trollował.