[Pepe Lopez]

Ze swej strony polecam gorąco polskie filmy z lat 50/60 ubiegłego wieku. Takie pozycje jak Pociąg, Salto, Niewinni Czarodzieje, Prawo i Pięść, Jowita - świetne kino, znakomita muzyka.

[666gonzo666]

dziwne, pierwsze o tych filmach słyszę
a do tematu tarantino proponuję wrócić jak w końcu mój kumpel tu dołączy. on jest takim fanatykiem.... swoją droga tu go rozumiem.

a zadam wam pytanie.
teoretycznie jest to masówka, ale ludzie nie dostrzegają głębokich przemyśleń, które można z tego filmu wyciągnąć.
swoisty obraz naszej cywilizacji.
south park.
mam nadzieję że widzicie (w filmówce) pewne ambicje?

[Progmast]

South park to wylegarnia cywilizacyjnych przemyslen .

[666gonzo666]

nie patrz na przekleństwa i tak dalej.
ten film ma zdecydowanie dwie warstwy.

[Progmast]

To nie byla ironia. South park to inteligentna seria.

[666gonzo666]

no tAk, nie zauważyłem.
dzieki za poprawienie mnie. nie wiem czemu z góry narzuciłem pewien sarkazm.
a piosenka blame canada jest jedną z moich ulubionych w ogóle..

[Piotrek R.]

Hasturze, nie potrafię odseparować ekranizacji od pierwowzoru; film zawsze będę porównywał z powieścią, w przypadku adaptacji Tolkiena razi mnie przede wszystkim nie oddanie tzw. ducha powieści. Kolejną wpadką jest próba upchnięcia w scenariuszu opisywanych tysiącami słów wydarzeń, która to próba po prostu musi obdzierać z głębszej treści wszystko co widzimy na ekranie, pozostawiając sztubackie streszczenie. Błędem nie do wybaczenia było dla mnie natomiast przenicowanie na czarny charakter Faramira, postaci, która choć w powieści pojawia się w tle pierwszego planu, jest moją ulubioną a do tego jej rola jest nie do przecenienia. Brakowało mi Toma Bmbadila. Nie zdołałem filmowej trylogii obejrzeć do końca, wytraciłem prędkość do zera gdzieś w 1/3 ostatniej części. Ten film nigdy nie wywoła we mnie nostalgii jakiej doświadczyłem po zakończonej lekturze Tolkiena i którą odczuwam na myśl o ogarniętym wojną Śródziemiu.

[The Phillrond]

no i jak oceniasz ten wymiot ?

Avidal:

Jesli lubisz oglądać kobiety dające łupnia facetom, jak ja, to warto.

Skończyłem oglądać obie części wczoraj, przyznam, że jedynka ma ciekawe zakończenie, spodziewałem się śmierci jednej z kaskaderek. Stuntman Mike, cholerny sadysta. Sposób zabicia jednej z dziewczyn poprzez gwałtowne hamowanie, to była rzeź.
Film oceniam jednak pozytywnie, szczególnie zmiany obrazu. Z kolorowego, ale zabrudzonego, na czysty w skalach szarości.

Dwójka- cóż, po prostu rzeź. Rzeź, jednak nie bez smaczków. Było ich całe mnóstwo, Tarantino bardzo ładnie puszcza oczko do widza, nawet w tak pozornie rzygowinowatej tematyce, jak film o zombie. Film jest groteskowy, obrzydliwy, ale na swój sposób zabawny, śmiałem się nie raz z błahostek ukrytych w wydarzeniach (akcja z pierścieniem, potem ten sam policjant strzelający do swoich , takich rzeczy było całkiem sporo, jednak nie pamiętam wszystkich). Widać tu klimat filmów Tarantino, choćby poprzez bezsensowność śmierci niektórych bohaterów (biochemik, któremu odpadła głowa, kiedy wychylił się zza ściany).

No i ta noga. Pięknie wprowadzona kiczowatość za pomocą postaci Cherry Darling. Właściwie nie za pomocą postaci, ale karabinu zamocowanego do kikuta.

[The Phillrond]

Hasturze, nie potrafię odseparować ekranizacji od pierwowzoru; film zawsze będę porównywał z powieścią, w przypadku adaptacji Tolkiena razi mnie przede wszystkim nie oddanie tzw. ducha powieści. Kolejną wpadką jest próba upchnięcia w scenariuszu opisywanych tysiącami słów wydarzeń, która to próba po prostu musi obdzierać z głębszej treści wszystko co widzimy na ekranie, pozostawiając sztubackie streszczenie. Błędem nie do wybaczenia było dla mnie natomiast przenicowanie na czarny charakter Faramira, postaci, która choć w powieści pojawia się w tle pierwszego planu, jest moją ulubioną a do tego jej rola jest nie do przecenienia. Brakowało mi Toma Bmbadila. Nie zdołałem filmowej trylogii obejrzeć do końca, wytraciłem prędkość do zera gdzieś w 1/3 ostatniej części. Ten film nigdy nie wywoła we mnie nostalgii jakiej doświadczyłem po zakończonej lekturze Tolkiena i którą odczuwam na myśl o ogarniętym wojną Śródziemiu.

Mam podobne odczucia. Faramir był rzeczywiście przedstawiony w paskudnym świetle, chociaż w rzeczywistości był człowiekiem rozsądnym, mającym otwarty umysł. Co do Toma Bombadila, to dobrze, że nie zdecydowano się na wplecenie go w adaptację filmową. Tej postaci po prostu nie da się dobrze oddać na ekranie.

Faktycznie, końcowe stronnice WP były bardzo nostalgiczne, patetyczne i na swój sposób bardzo ładne, ale nie wiem, czy mogą się równać z Sillmarilionem

[OneManRevolution]

Stuntman Mike, cholerny sadysta. Sposób zabicia jednej z dziewczyn poprzez gwałtowne hamowanie, to była rzeź.

Heh Mike to wymiatacz Film nawet spoko, imo lepszy od "Kill Bill" jest trochę dobrych dialogów no i ten moment jak przejechał lasce po głowie - poezja .

Tarantino bardzo ładnie puszcza oczko do widza

"Death Proof" reżyserował Rodriguez.

nie potrafię odseparować ekranizacji od pierwowzoru

Ja mam podobnie, filmowy "Władca Pierścieni" mnie nie zachwyca, a przy drugiej części to nawet przykimałem, dla mnie nie ma w tym tej magii wyszło takie przynudzanie przerywane rozjebundami.

[aztec]

Oglądałem taki film:
"Match point",

Bardzo dobry film. Warto go obejrzeć zdecydowanie, zaskakuje.

[Piotrek R.]

Czas religii ! kto jeszcze tego nie widział ten kiep !!

[Keyser Söze]

Owszem, filmowa trylogia nie jest tak konsekwentna w budowaniu klimatu jak książka. Jest to winą zupełnie innego sposobu prowadzenia narracji; ciężko byłoby dosłownie przenosić całe długie rozdziały na klatki filmowe. Nie uważam jednak by duch tolkienowskiej powieści nie przetrwał tego poszatkowania, wręcz przeciwnie: większość dzieła Jacksona ma dokładnie taki klimat jaki powinna - miejscami ponury, melancholijny i mroczny, miejscami zabawny, biesiadny wręcz, przez cały czas: epicki i poruszający.

W filmowej trylogii podobnie jak Ciebie boli mnie okaleczenie kilku scen oraz brak innych, lecz popatrz na to z tej strony: całość trwa bodajże 12 godzin, jest długa jak jajebie. Gdyby dorzucić jeszcze kilka wątków pobocznych czas trwania wydłużyłby się jeszcze bardziej. A co do zmian w scenariuszu w stosunku do fabuły książki, weź pod uwagę ważny czynnik w postaci producenta filmu: Jackson za swoje nie kręcił. Czytałem gdzieś o próbach ingerencji wytwórni w fabułę filmu - tak niewyobrażalnych, bluźnierczych koszmarów nie ma nawet u Lovecrafta To, że fabuła summa sumarum jest jaka jest to zasługa Jacksona, nie wina. Jedyną częścią, w której absurdy od czasu do czasu rzucają się w oczy fanom Tolkiena, jest część druga. Do reszty prawie nie mam zastrzeżeń.

Co do Faramira, obejrzyj edycję rozszerzoną. Jego postać jest znacznie bardziej rozbudowana, lepiej pokazane są relacje między nim a bratem i ojcem. Faktycznie, w wersji kinowej było z nim kiepsko.

Tom Bombadil to akurat taka postać, którą bałbym się zobaczyć w filmie, podobnie jak Phillrond. W najlepszym razie wyszedłby na dziwaka, w najgorszym - na pajaca z fletem i w zielonym kubraczku. Obie wersje byłyby wobec postaci Najstarszego ze Starych wielką niesprawiedliwością. Niech Tom zostanie tylko na papierze...

[Bloo]

Walkiria.
Po prostu mi się podobał. Nawet bardzo.

[Sagittarius]

Into the Wild - o poszukiwaniu szczęśca w życiu. Opowiada ciekawą historię, na faktach. Polecam serdecznie.

[666gonzo666]

truman show. zastanawiające czy zycie to prawda czy fikcja...

[Łoś]

Granatowy prawie czarny
tytuł oryginalny: Azul oscuro casi negro

[avidal]

Aż dwie osoby polecily Źródlo (The Fountain), więc poświęciłem te półtorej godziny. To byly starcony czas. Mistyka jako sposób tworzenia rzekomejgłębi, to nie dla mnie. Oceniam na 3 w skali do 10-ciu.

Widać tu klimat filmów Tarantino

Nie zauważyłem wcześniej Twojego posta.
Mnie klimat przypominał nieco ten zawart w Sin City. Twarde kobiety dające opór złu, choć same takze nie są aniołami. Oczywiście Sin City bije filmy Tarantino na glowę.

[Bloo]

Z niecierpliwością czekam na kolejny film Larsa von Triera - Antychryst.
Nie szukam tanich sensacji ani krytyki religii. Czekam na ciekawy film.

Tutaj mała zapowiedź: http://film.onet.pl/0,0,1971797,wiadomosci.html

W zasadzie to do obejrzenia filmu skłania mnie bardzo dobre zdanie o innym filmie tego reżysera, czyli "tańcząc w ciemnościach".

[Enver]

Jeżeli ktoś lubi filmy psychologiczne, a nawet: psychiatryczne, to polecam film Spider Davida Cronenberga z 2002 roku. W sam raz dla tych, którym Piękny umysł wydawał się zbyt jasny i cukierkowy jak na opowieść o umyśle schizofrenika.