[Rojza Genendel]

Literatury pięknej nie poznaje się dla jej przydatności. Poznaje się ją, ponieważ człowiek powinien mieć świadomość własnego dziedzictwa kulturowego. Zwłaszcza dotyczy to literatury polskiej, która jest współtworzywem naszej świadomości narodowej.

[Forge]

Co masz na myśli przez świadomość narodową? Jak zbadać wpływ literatury pięknej (choć mało ona piękna w przypadku dużej części literatury polskiej) na tę świadomość?

[Rojza Genendel]

Przede wszystkim świadomość historii Polski. Jej częścią jest historia kultury, a więc także i literatury. Nie wiem, pierwsze tłumaczenie Biblii na przykład. Pierwsza encyklopedia. Rozmaite dzienniki. To świadectwo tego kim byliśmy, i jacy jesteśmy.
Przerabialiście w szkole "Traktat Poetycki" Miłosza? Dość dobrze to wyjaśnia.

[Windziarz]

Wyobraź sobie co by z Tobą było, gdybyś nigdy o nich nie słyszała....

Nie da rady nie słyszeć, w każdym większym mieście mają swoje ulice.

Poza tym, chciałbym zwrócić uwagę, że wątek trochę w pozatemacie odjeżdża.

[Forge]

On to ów język zbudował de facto, niczym Tolkien angielszczyznę.

Rozwiń to, bo jestem ciekaw w jaki sposób przyczynili się do budowania języka.

W przypadku angielskiego to raczej Szekspir ma większy wpływ:
http://www.phrases.org.uk/meanings/phras...peare.html

Poza takimi powiedzonkami czy słowotwórstwem czasem, to nie widzę większego wpływu.

[Seth]

Ten grafoman mniemany to jest bardzo przydatny w życiu akurat.
Może jakiś Miciński, czy Towiański w życiu się przydac nie mogą, ale bez Sienkiewicza rozumienie samego języka polskiego jest mało możliwe na głębszym poziomie.
On to ów język zbudował de facto, niczym Tolkien angielszczyznę.

Nie zauważyłem w jego propagandowej pisanie jakichkolwiek owoców tego studiowania. Grafoman piszący perfekcyjną polszczyzną to pożyteczny grafoman?

Literatury pięknej nie poznaje się dla jej przydatności. Poznaje się ją, ponieważ człowiek powinien mieć świadomość własnego dziedzictwa kulturowego. Zwłaszcza dotyczy to literatury polskiej, która jest współtworzywem naszej świadomości narodowej.

czyli propagandowe narzędzie wynaradawiania biednych śląskich dzieci

[Sofeicz]

Przede wszystkim świadomość historii Polski. Jej częścią jest historia kultury, a więc także i literatury. Nie wiem, pierwsze tłumaczenie Biblii na przykład. Pierwsza encyklopedia. Rozmaite dzienniki. To świadectwo tego kim byliśmy, i jacy jesteśmy.
Przerabialiście w szkole "Traktat Poetycki" Miłosza? Dość dobrze to wyjaśnia.

O czym Ty mówisz! Wystarczy przejrzeć wątek "Co czytacie?"
Same fantasy - hobbity, krasnoludy, wampiry, zombie. Jaki Miłosz?

[Rojza Genendel]

Pardon, zapomniałam. Miłosz teraz niemodny, bo niepatriotyczny i nieprawomyślny.

[Sofeicz]

Pardon, zapomniałam. Miłosz teraz niemodny, bo niepatriotyczny i nieprawomyślny.

Równie pociągający dla 20-30 latków (vide to forum) jak Zespół Pieśni i Tańca "Mazowsze".

[Nieufna Kioskarka]

Pewnie już było wcześniej (nie czytałam całego wątku) ale do pasji mnie doprowadza używanie "bynajmniej" kiedy nie ma się pojęcia co to słowo oznacza.
I tak co chwilę słyszę "ja to bynajmniej umiem" "on bynajmniej to przepisał".
Uhh...

[Roan Shiran]

Poznaje się ją, ponieważ człowiek powinien mieć świadomość własnego dziedzictwa kulturowego. Zwłaszcza dotyczy to literatury polskiej, która jest współtworzywem naszej świadomości narodowej.

Nie wiem, czy lepsza sama historia i biografie bohaterów, czy wypociny Mickiewicza zadręczającego się, że wolał posuwać jakąś pannę pod nosem jej męża, zamiast uczestniczyć w powstaniu.

Ale o tym się nie mówi.

[Shahnaz]

Akurat literatura romantyczna to coś, co jest bardzo związane z wieloma obecnymi zjawiskami, w szczególności tymi dotyczącymi środowisk narodowo-konserwatywnych. Martyrologia, Polska Chrystusem narodów i tak dalej

[Roan Shiran]

I krzykiem o patriotyzmie, gdy samemu nic się nie robi dla dobra ojczyzny.

To ja już osobiście podziękuję takiej "sztuce" za wychowanie takich "patriotów".

[Shahnaz]

I krzykiem o patriotyzmie, gdy samemu nic się nie robi dla dobra ojczyzny.

To ja już osobiście podziękuję takiej "sztuce" za wychowanie takich "patriotów".

Warto znać przyczynę tych zjawisk, żeby skuteczniej je tępić :]

[Baptiste]

Co jest gorsze:
Pisanie ruża, kszak, ktury? Czy nieznajomość nudnej lektury?

Z perspektywy czasu powiem, że to drugie. Piszę jednak wyłącznie o swojej osobie. Dopiero teraz po szkole zacząłem doceniać tę całą polską literaturę, którą z przymusu i na szybko odbębniało się w szkole z niechęcią. A jej czytanie może też uchronić przed pisaniem "ruża" lub "kszak".

[sirflinket]

Z perspektywy czasu powiem, że to drugie. Piszę jednak wyłącznie o swojej osobie. Dopiero teraz po szkole zacząłem doceniać tę całą polską literaturę, którą z przymusu i na szybko odbębniało się w szkole z niechęcią. A jej czytanie może też uchronić przed pisaniem "ruża" lub "kszak".

Można też.czytać słowniki co daje.nam o wiele.więcej poznanych słów i zwrotów w tym.samym czasie porównując do czytania książek.

[Shahnaz]

co do literatury, ja z perspektywy lat stwierdzam, że powieści Orzeszkowej i Nałkowskiej to po prostu bełkot... Sienkiewicz też wybitny nie był, Ludzie Bezdomni Żeromskiego, to też jakoś nie powalają, w ogóle nie lubię Żeromskiego, tak samo nie jestem za wielką wielbicielką Dąbrowskiej... bywały ciekawe lektury, ale wałkowanie w te i z powrotem tych patriotycznych powieści i opowiadań niczemu dobremu nie służyły, raczej ogłupieniu

w ogóle mało pamiętam ciekawych lektur w szkole, może samo ich czytanie, choćby fragmentów i omówienie w jakiś sensowny sposób, miałoby sens, ale niestety u nas to wielka literatura jest i basta... język polski w szkole to groza

Z tego co pamiętam, w gimnazjum i w liceum jedyną polską lekturą, jaka mi się podobała, było Quo Vadis - całej reszty mogłabym równie dobrze nie przeczytać i być szczęśliwa. Lubiłam za to lektury twórców zagranicznych - Szekspira, Goethego, Bułhakowa, Kafki, Moliera, Baudelaire'a czy Salingera. Nawet dramaty greckie były ciekawsze od wałkowania polskiego pozytywizmu, romantyzmu itd.

[Sofeicz]

Z postów jednoznacznie wynika, że jak się chce coś obrzydzić, to trzeba to koniecznie wpisać na listę lektur.

Gdyby wpisali Salingera, to "Buszujacy w zbożu" od razu by podpadł.

[Roan Shiran]

Można też.czytać słowniki co daje.nam o wiele.więcej poznanych słów i zwrotów w tym.samym czasie porównując do czytania książek.

Czytając taki post w tym wątku, mam całkowicie surrealistyczne wrażenie.

Co do literatury polskiej - jeden Lem za 100 Mickiewiczów. Z drugiej strony, jak to wszyscy wspominają, może lepiej byśmy "odklepywali" te najważniejsze i najnudniejsze lektury w szkole. Potem zostaje czas na te ciekawsze.

[miotła]

a może chodzi o to, że trzeba przeczytać, odpowiednio "zrozumieć" i napisać "swoją własną" jedynie słuszną opinię

to się nazywa gwałt na duszy