[Avx]

Identyczność symulowanych rzeczy jest niewiarygodnie nudna. Przypomina ideę orgasmium.
Jeżeli chodzi o równą ilość mocy obliczeniowej dla każdego (z dowolnością wykorzystania), huh, nie wiem. Rozmawiamy przecież o Osobliwości, a o Osobowości w gruncie rzeczy nie da się rozmawiać Państwa we współczesnym sensie Osobliwości raczej nie wytrzymają.

Generalnie, to własność jest optymalną metodą rozdziału dóbr rzadkich; powietrze nie jest rzadkie, po Osobliwości być może nic nie będzie rzadkie. Nie wiem.

Accelerando Strossa czytałeś ?


----------------------------------------
Na wolnym rynku najprędzej się dojdzie do Osobliwości Technologicznej. Gdyby cały świat był wolnorynkowy, moglibyśmy już mieć Osobliwość, a planeta byłaby przerobiona. Kuba się na pewno nie przyłoży do Osobliwości w najmniejszym nawet stopniu, Hongkong tymczasem może.

[Nero]

http://www.youtube.com/watch?v=_ySljCcnq4o

[As Sa'iqa]

Właśnie na pewnym forum militarnym prowadzę dyskusję nt. wyższości gospodarki rynkowej nad interwencjonizmem i komunizmem. Qrwa jak ciężko się tam dyskutuje. Dyskusje wyglądają mniej więcej tak:

Dyskutant: USA stały się bogate przez kapitalizm? Gówno prawda - USA stały się bogate przez olbrzymie złoża surowców i tanią siłę roboczą.
Ja: tak ale równie duże złoża surowców posiadała Rosja, a mimo tego nigdy nie była bogata. W czym tkwi problem?
Dyskutant: W skrajnie niskim poziomie nauczania i braku umiejętności logicznego analizowania faktów lub poszlak przez młodych ludzi w tym kraju? (argumentum ad personam o mnie - nie o mieszkańcach Rosji)

Ja: Na wolnym rynku największe zyski osiąga ten kapitalista, który w sposób najlepszy zaspokaja potrzeby swoich klientów. W interwencjoniźmie największe zyski osiąga ten, kto w sposób najlepszy zaspokaja potrzeby... urzędników.
Dyskutant: Załóż sobie inny temat na swoje teorie... To nie nasza wina że otacza twoje poglądy wirtualny świat pełen iluzji.... Albo odwrotnie... wszystko jedno
Dyskutant2 : To właściciele banków do których dopłacono owe 700 mld $ musieli wprost bajecznie zaspokoić potrzeby klijenta?

Ja: Problemem nie był "dziki kapitalizm" ale żałośnie niski poziom technologiczny. Wprowadzenie socjalizmu w XIX wieku skończyłoby się dokładnie tak, jak się skończyło w Etiopii Hajle Mariam'a, Somalii Siada Barre czy w Chinach Mao - w najlepszym wypadku prawie całkowitym zahamowaniem wzrostu gospodarczego, w najgorszym - klęską głodu i śmiercią milionów ludzi.
Dyskutant: A to widziałeś w swojej szklanej kuli?

Ja: [coś tam, długi post]
Dyskutant: o i ? W USA- oazie wolnorynkowej gospodarki majątek białej rodziny jest statystycznie 20 razy większy niż rodziny czarnych albo latynosów. (bzdura totalna)

Boże drogi:8O::roll: Ci ludzie nie dość, że nie mają pojęcia co to jest kapitalizm, to jeszcze wypisują takie głupoty jak powyżej.

[Baptiste]

Ale gdy piszesz "USA stały się bogate" to o co, o kogo chodzi? USA jako zbiór mieszkańców jest dość zamożne dzięki gospodarce rynkowej. Przy czym nie była i nie jest to też gospodarka, w której nigdy nie istniał jakikolwiek interwencjonizm. (Bo to byłaby głupota)

Gdy jednak zapytamy się czemu USA posiadają tyle kasy na swoje cele militarne to będziemy już rozmawiać o państwie. A to państwo ma tyle kasy z podatków, fiskalizmu, które sprzężone są z tym pierwszym rodzajem dochodu (społeczeństwa). Budżet bardzo lubi gospodarkę rynkową.

[Nero]

Jeżeli rozpatrywać majętność państwa, to obniżka podatków też jest inwestycją z jego strony. Po wytworzeniu przez ludzi większej ilości dóbr i usług, państwo będzie mogło ściągać podatki w znacznie większej ilości niż wcześniej (w porównaniu do innych państw). Jak widać, opłaca to się każdemu.

[As Sa'iqa]

Po kolejnej porcji (kontr)argumentów pewien użyszkodnik tak oto odpowiedział na mój post:
"Ta, w biciu piany kilku z was jest mistrzami... Załóż sobie oddzielny temat i tam sobie uprawiaj demagogiczne wywody. Możesz, czy to przerasta twoje zdolności zrozumienia, i odczuwasz nieodpartą potrzebę kreowania się tam gdzie tematy są poczytne "

Wszystko okraszone odpowiednią ilością emotikonek.

[exodim]

Ale gdy piszesz "USA stały się bogate" to o co, o kogo chodzi?

A o kogo może chodzić? O Chińczyków?

USA jako zbiór mieszkańców jest dość zamożne dzięki gospodarce rynkowej.

Jako zbiór mieszkańców i jako państwo.

Gdy jednak zapytamy się czemu USA posiadają tyle kasy na swoje cele militarne to będziemy już rozmawiać o państwie.

A wcześniej nie rozmawialiśmy? Jeśli obywatele są bogaci, to i państwo jest bogate. W drugą stronę to nie działa, niestety.

A to państwo ma tyle kasy z podatków, fiskalizmu, które sprzężone są z tym pierwszym rodzajem dochodu (społeczeństwa). Budżet bardzo lubi gospodarkę rynkową.

No i znowu - nie można powiedzieć: i vice versa.
Gospodarka rynkowa niezbyt lubi się z państwem (i jego budżetem, ofc), a, jeśli państwo zacznie nie lubić gospodarki rynkowej, to traci na tym pieniądze

Konkluzja a zarazem fakt: dla każdego społeczeństwa istnieje optymalny punkt na wykresie (wolność gospodarcza, dochód z podatków), który maksymalizuje tempo wzrostu PKB w danym okresie

[Baptiste]

A o kogo może chodzić? O Chińczyków?

O mieszkańców USA lub państwo a raczej jego budżet.

Jako zbiór mieszkańców i jako państwo.

Bogactwo państwa sensu stricte to wygląd jego budżetu.
Gdybyśmy państwo obarczyli masą ograniczeń i uniedogodnień (jeśli chodzi o fiskalizm lub państwową działalność gospodarczą, finansową) to w warunkach wysokiego pkb mogłoby mieć to państwo w istocie niskie środki na wykonywanie swoich zadań. Oczywiście gdy tej gospodarki rynkowej będzie za mało to tak czy owak będzie mieć niskie.

A wcześniej nie rozmawialiśmy? Jeśli obywatele są bogaci, to i państwo jest bogate. W drugą stronę to nie działa, niestety.

A musi działać? Przecież to jest nieistotne z punktu widzenia moich spostrzeżeń. Państwo teoretycznie może nie być bogate przy założeniu istnienia bogatego społeczeństwa. Najczęściej jest, ale wynika to z określonego ustawodastwa i polityki finansowej tegoż państwa względem obywateli. Jak potniemy wszelkie wydatki budżetowe przy śmiesznie niskich podatkach to przecież jest to jak najbardziej możliwe. Ciężko jest wielokrotnie ustalić stawkę maksymalizującą wpływy do budżetu (krzywa Laffera), ale gdzieś ten punkt jest i można go nie osiągnąć zarówno poprzez zbyt duże podatki jak i przez zbyt małe.

[exodim]

O mieszkańców USA lub państwo a raczej jego budżet.

Wraz ze wzrostem bogactwa mieszkańców USA w podobnym tempie wzrastało bogactwo poszczególnych stanów i ostatecznie USA. Nie trzeba być Sherlockiem żeby odkryć taką prawidłowość dla wszystkich społeczeństw na przestrzeni wieków. Natomiast, tak jak już wspomniałem, istniało wiele państw "bogatych", w których PKB pc było bardzo małe (właściwie to większość państw starożytnych, z wyjątkiem Grecji, wiele państw średniowiecznych, ZSRR, Chiny, Kuba, Wenezuela, w Korei Północnej państwo jest tak samo biedne jak obywatele, więc ten przypadek odpuszczę).

Bogactwo państwa sensu stricte to wygląd jego budżetu.
Gdybyśmy państwo obarczyli masą ograniczeń i uniedogodnień (jeśli chodzi o fiskalizm lub państwową działalność gospodarczą, finansową) to w warunkach wysokiego pkb mogłoby mieć to państwo w istocie niskie środki na wykonywanie swoich zadań. Oczywiście gdy tej gospodarki rynkowej będzie za mało to tak czy owak będzie mieć niskie.

To czekam na przykład jednego "biednego" państwa, w którym obywatele są "bogaci". Albo, co równoważne, a nawet i lepsze, przedstawienia długofalowego trendu korelacji ujemnej bądź zerowej wzrostu bogactwa mieszkańców i państwa dla jakiegoś społeczeństwa.

A musi działać? Przecież to jest nieistotne z punktu widzenia moich spostrzeżeń. Państwo teoretycznie może nie być bogate przy założeniu istnienia bogatego społeczeństwa.

Jak wyżej. Teoretycznie to państwo może nie istnieć, ale przecież nie o teorię nam chodzi.

[Baptiste]

Wraz ze wzrostem bogactwa mieszkańców USA w podobnym tempie wzrastało bogactwo poszczególnych stanów i ostatecznie USA.

Mam rozumieć, że bogacący się obywatele charytatywnie zadbali o bogactwo państwa, czy może to samo państwo zadbało o to aby bogactwo tych obywateli wykorzystać dla siebie? Przy założeniu, że tego nie robi sprawa wygląda inaczej. Naprawdę nie wiem co tu dziwnego.

Nie trzeba być Sherlockiem żeby odkryć taką prawidłowość dla wszystkich społeczeństw na przestrzeni wieków.

Po pierwsze, "bogactwo" to pojęcie względne. Budżet Lichtensteinu jest śmieszny przy budżecie Rosji, ale rzecz jasna nie ma co tych państw porównywać ze względu na kolosalną różnicę w liczbie ludności.
Prawidłowość takiej zależności wynika tylko i wyłącznie z działań państwa, państwo stosujące się do libertariańskich prawideł będzie maksymalnie ograniczać swoje dochody i na krzywej Laffera może się znajdować daleko od stawek opodatkowania maksymalizujących wpływy do budżetu.

To czekam na przykład jednego "biednego" państwa, w którym obywatele są "bogaci". Albo, co równoważne, a nawet i lepsze, przedstawienia długofalowego trendu korelacji ujemnej bądź zerowej wzrostu bogactwa mieszkańców i państwa dla jakiegoś społeczeństwa.

A po co mam to robić? Przecież sam dobrze wiesz, że brak jest w dzisiejszym świecie państwa minimalnego a to wśród takich należałoby szukać. Poza tym należałoby porównywać państwa podobne ludnościowo i o takim samym pkb. Wtedy państwo znajdujące się bliżej optymalnego punktu na krzywej Laffera będzie bogatsze od tego, które jest dalej.

Jak wyżej. Teoretycznie to państwo może nie istnieć, ale przecież nie o teorię nam chodzi.

A niby czemu nie? Jak rozmawiasz o wolnym rynku lub państwie minimalnym to w warunkach dzisiejszego ukształtowania świata (oraz jego byłego kształtu) poruszasz się przy tym także w dużej mierze na gruncie teoretycznym.

[lumberjack]

Kolejny przykład sprawnie działającego państwa opiekuńczego:

http://wyborcza.biz/Firma/1,101618,12818...lejny.html

[666gonzo666]

A po co mam to robić? Przecież sam dobrze wiesz, że brak jest w dzisiejszym świecie państwa minimalnego a to wśród takich należałoby szukać. Poza tym należałoby porównywać państwa podobne ludnościowo i o takim samym pkb. Wtedy państwo znajdujące się bliżej optymalnego punktu na krzywej Laffera będzie bogatsze od tego, które jest dalej.

Oczywiście, ale w perspektywie długookresowej - u którego przedsiębiorcy będą mieli więcej własnych pieniędzy na wdrażanie nowych projektów, a w efekcie, wzrost PKB?

[antagonistyczny]

Rzadko mi się to zdarza mówić ale papież dobrze prawi:

http://www.fronda.pl/a/papiez-mocno-kryt...24191.html

http://wyborcza.pl/1,91446,12975423,Papi...izaja.html

Kontynuuje drogę Katolickiej Nauki Społecznej.

[Forge]

No to jak to jest z tym katolicyzmem? "Nienaruszalne swobody gospodarczo-ekonomiczne" czy w ogóle "liberalizm gospodarczy" faktycznie są jego elementem, czy może jednak nie? A może można być katolikiem i socjalistą albo keynesistą?

[Argen]

Chadecja zawsze opowiadała się za "umiarkowanym" interwencjonizmem gospodarczym.

[Forge]

Wiem. Ale czytając co niektórych katolików internetowych można by pomyśleć co innego.

[Avx]

Bo sobie racjonalizują religią swoje poglądy, bardzo na siłę.

[Palmer]

To jest piękne:

Mówił też o potrzebie nowego humanizmu, który pomoże "zdetronizować współczesnych idoli i zastąpić indywidualizm, materialistyczny konsumpcjonizm i technokrację, kulturą braterstwa i daru oraz solidarnej miłości".

Wczytajmy się w powyższe w konwencji Christianitas vs Humanitas.
Humanizm, czyli fundament Humanitas Benedykt chciałby zastąpić czymś nowym, nową kulturą opartą na "braterstwie, dawaniu i caritas" (czyli: nową-starą cywilizacją Christianitas, względnie Neo-Christianitas).

Powód? Zdaniem Benedykta Humanitas buduje świat Idoli (Człowiek przez wielkie CZ, np. taka Brytnej Spirs, czy Ajs Kiub, Brat Pit, Wiktoria Bekam, etc.), którzy to "raczą" ludzkość materializmem i konsumpcjonizmem.

Można powiedzieć, że Benedykt XVI nawołuje do detronizacji Idola oraz ponownej intronizacji Boga.

[Forge]

kulturą opartą na "braterstwie, dawaniu i caritas"

Braterstwo, dawanie i solidarna miłość to postawy i działania skierowane wobec innych ludzi. Czyli kutlura ma się opierać na wspieraniu innych... ludzi! Na wspieraniu człowieka, nieważne jaką literą pisanego. Nie trzeba w to mieszać Boga.

(Człowiek przez wielkie CZ, np. taka Brytnej Spirs, czy Ajs Kiub, Brat Pit, Wiktoria Bekam, etc.)

Kiepski chwyt erystyczny.

[Keyser Söze]

To jest piękne:

Mówił też o potrzebie nowego humanizmu, który pomoże "zdetronizować współczesnych idoli i zastąpić indywidualizm, materialistyczny konsumpcjonizm i technokrację, kulturą braterstwa i daru oraz solidarnej miłości".

Wczytajmy się w powyższe w konwencji Christianitas vs Humanitas.
Humanizm, czyli fundament Humanitas Benedykt chciałby zastąpić czymś nowym, nową kulturą opartą na "braterstwie, dawaniu i caritas" (czyli: nową-starą cywilizacją Christianitas, względnie Neo-Christianitas).

Powód? Zdaniem Benedykta Humanitas buduje świat Idoli (Człowiek przez wielkie CZ, np. taka Brytnej Spirs, czy Ajs Kiub, Brat Pit, Wiktoria Bekam, etc.), którzy to "raczą" ludzkość materializmem i konsumpcjonizmem.

Można powiedzieć, że Benedykt XVI nawołuje do detronizacji Idola oraz ponownej intronizacji Boga.

Faktycznie piękne, niestety Benedykt nawet nie wspomniał o restauracji Christianas czy intronizacji Boga ani we fragmencie zacytowanym powyżej, ani w innych przytaczanych przez Frondę i GW fragmentach swojej przemowy. Z tego co widziałem, słowo "Bóg" w ogóle tam nie pada. Papież mówi tylko o humanizmie. A nawet humanizm "nowy", humanizm chrześcijański, wciąż opiera się na tych samych założeniach, co humanizm świecki, czyli podstawa Humanitas. Różnicą jest wymuszony koniecznością adaptacji ideowej do ducha epoki i na siłę doczepiony związek jednostki z Bogiem oraz dodanie "realizacji duchowej" do puli dziedzin, w których jednostka może się spełniać. Dopełnijmy obraz hasłami o "rozregulowanym kapitalizmie", pasującymi bardziej do broszurki Młodych Socjalistów niż do ust papieża i rzeczywistości, i otrzymamy prawdziwy sens przemowy Benedykta: chodzi o utrzymanie Kościoła na powierzchni ideowego bajora nowoczesności, a nie o przywrócenie dawnego porządku.