[ideat]

całkiem niezły horror

[El Commediante]

"Pulp Fiction" stało się właśnie drugim najlepszym filmem Quentina Tarantino. "Django" jest świetny. Ma wszystko to co u QT najlepsze oraz to, czego prawie nigdy nie ma - przesłanie. Polecam każdemu, świetny kawał kina.

[ideat]

zgadzam się, django to ciekawy film,

oglądałem wczoraj dwa filmy

end of watch


i

looper



Pierwszy, jak dla mnie słaby, drugi mogę polecić, zdecydowanie lepszy, ale nie jest to jakieś cudne kino.

[ideat]

spoiler
Trudno sobie wyobrazić aby konkretni ludzie byli, aż tak bierni wobec swego losu i nie zbuntowali się, jak w powyższym filmie.

[Forge]

A Ty buntujesz się przeciwko swojej śmierci? Oni wyrośli patrząc na ten problem w taki sposób, jak i wielu z nas (poza Avx i Rexem) patrzy. Zresztą, pewien bunt jest. Pojawia się chociażby znajoma koncepcja non omnis moriam poprzez sztukę bądź miłość... Popatrz na to z tej strony, też jesteś klonem

[Impulsywny]

Polecę dwa - moim zdaniem bardzo dobre - filmy. Oba rosyjskie.

Pierwszy to "Sybiera, Monamur", a drugi "Żyła sobie baba" - prawdziwe, mocne, rosyjskie kino, bez zbędnej politopoprawności (w przypadku pierwszego filmu) obnażające dość mroczne zakamarki naszych dusz.

Dzięki za te propozycje. Pierwszy obejrzałem - wspaniałe kino. Na dzisiaj szykuje się "Żyła sobie baba". Ech... rosyjskie dusze.
Podobne wrażenie zrobił na mnie kiedyś "Bumer" i stosunkowo niedawno "Wyspa"

EDIT: A propo Rosji, polecam rewelacyjny blog http://englishrussia.com

[The Phillrond]

całkiem niezły horror

Całkiem to mało powiedziane. To pierwszy horror od prawie dekady ktory sprawił że po plecach przechodził mi dreszcz albo prawie podskakiwałem na fotelu

[ideat]

Film, w porządku. Ciekawe jak książka? Wpisuję ją na listę.

[Nudziarz]

Już nie za bardzo pamiętam tego filmu, ale po wyjściu z kina oceniłem go jako ckliwy banał.
Na szczęście nie tak ckliwy jak np. "Drzewo Życia".

[ideat]

jakby oceniać film po zakończeniu, to może się tak wydać. na szczęście zakończenie to nie całość.

[The Phillrond]

Blue Valentine- ambitny ale nie polecam go nikomu komu się nie układa w miłości lub ma doła


Memento- sama konstrukcja filmu (film opowiada może 10 minut historii opowiedzianej w 10 retrospekcjach tego samego momentu/momentów przyległych. Każda retrospekcja jest bogatsza o jeden fakt dzięki któremu na końcu to, co było totalnie niejasne na początku daje pełen obraz) jest genialna, a dodatkowo sam temat (totalny zanik pamięci krótkotrwałej) mnie zaciekawił na tyle, że daję temu filmowi 8.5/10 ale tylko dlatego że mógł mieć więcej życia

[Hans Żydenstein]

"Pulp Fiction" stało się właśnie drugim najlepszym filmem Quentina Tarantino. "Django" jest świetny. Ma wszystko to co u QT najlepsze oraz to, czego prawie nigdy nie ma - przesłanie. Polecam każdemu, świetny kawał kina.

"niewolnictwo jest be" - to jest przesłanie, które ujrzałeś w tym filmie ?

[Sofeicz]

"niewolnictwo jest be" - to jest przesłanie, które ujrzałeś w tym filmie ?

Nie, zabijanie białasów jest OK.

[Hans Żydenstein]

Nie, zabijanie białasów jest OK.

Tarantino robi filmy bez przesłań. Ale ludzie lubią sobie je dorabiać.

[Sofeicz]

Też tak to widzę - i bardzo dobrze.
Dlatego tak mnie wpienia większość polskich produkcji.
Najpierw jest przesłanie, a potem dopiero dopisuje się fabułę i papierowe dialogi.

[Żarłak]

Próbowałem obejrzeć Django, ale nie dałem rady. Raz, że usnąłem, bo zmęczony, a to nudne było. Dwa, nie lubię Tarantino. Trzy, irytuje mnie przerost formy nad treścią u tego reżysera. Cztery dlaczego jego ostatni film jest okrzyknięty spaghetti westernem? Przecież to nie ma nic wspólnego z tym gatunkiem poza naśmiewaniem się z niego.

[Baptiste]

Nie wiedziałem dokładnie gdzie umieścić ten film. Zrobię to tutaj.
"Prawo i pięść" Coś ala polski western osadzony w 1945 roku.
Nakręcony przez zespół filmowy "Kadr", który sobię cenię za duży i dobry wkład do polskiej kinematografii w czasach PRL-u.
W całości do obejrzenia na youtube.

[lorak]

Próbowałem obejrzeć Django, ale nie dałem rady. Raz, że usnąłem, bo zmęczony, a to nudne było. Dwa, nie lubię Tarantino. Trzy, irytuje mnie przerost formy nad treścią u tego reżysera. Cztery dlaczego jego ostatni film jest okrzyknięty spaghetti westernem? Przecież to nie ma nic wspólnego z tym gatunkiem poza naśmiewaniem się z niego.

to nie jest naśmiewanie się, lecz oddanie hołdu poprzez zabawę tą konwencją. i treść nie ma tu większego znaczenia, ponieważ chodzi o formę i wrażenia jakie ona wywołuje - ale to już bardziej wyrafinowana forma sztuki, więc mało kto to rozumie i dlatego tak wielu ludzi uważa jego filmy za irytujące czy nudne. doszukują się bowiem takie osoby jakichś treści w np. rozmowie czterech panienek o dupie Maryni, a tymczasem to nie w tym rzecz. Tarantiono jest trochę jak kobieta - bardziej się liczą emocje niż logiczna treść.

[El Commediante]

Nieprawda. Uważny widz dostrzeże, że u Tarantino "jeśli na ścianie wisi strzelba, to wypali". Tam każdy dialog ma sens, jest po coś. Jeśli nie wnosi wiele do fabuły, to ukazuje część osobowości bohatera.

"niewolnictwo jest be" - to jest przesłanie, które ujrzałeś w tym filmie ?

Raczej "traktowanie człowieka jak własności prywatnej to źródło największych potworności i patologii". Jeszcze "najgorszym wrogiem niewolnika jest drugi niewolnik", albo "niewola bierze się w pierwszej kolejności ze zgody człowieka na własną niewolę".

To prawda, że Tarantino nie robi zwykle filmów z przesłaniem, ale "Django" jak i "Inglorious Basterds" są wyjątkami potwierdzającymi regułę. Udało mu się, zachowując własny styl i balansując na granicy "kina zemsty i pożogi" przemycić jednak przesłanie.

[Hans Żydenstein]

Raczej "traktowanie człowieka jak własności prywatnej to źródło największych potworności i patologii". Jeszcze "najgorszym wrogiem niewolnika jest drugi niewolnik", albo "niewola bierze się w pierwszej kolejności ze zgody człowieka na własną niewolę".
.

Ty tak to odebrałeś. Niektórzy odbierają ten film jako rasistowski.

To prawda, że Tarantino nie robi zwykle filmów z przesłaniem, ale "Django" jak i "Inglorious Basterds" są wyjątkami potwierdzającymi regułę.

Radziłbym się lepiej zastanowić nad podkreślonym przeze mnie zwrotem. Jak wyjątek może potwierdzać regułę? :lol2: Używając jakiej metodologii ?

Udało mu się, zachowując własny styl i balansując na granicy "kina zemsty i pożogi" przemycić jednak przesłanie.

Zastanów się czy możliwe jest zrobienie takich filmów jak "Django" i "Inglourious Basterds"(bo tak brzmi tytuł tego filmu), bez intencji przekazywania jakiegoś przesłania.

Tarantino lubi się bawić widzem, wywoływać różne, skrajne emocje, wstawiać jakieś "tajemnicze" wątki, żebyś potem zapytał :"Kim ona jest? Czemu to zrobił?". Ja tak widzę tego reżysera.