[Leszek-tsy]

Rzecz w tym, że ja nie ćpam. Jestem lekarzem z 10 letnim stażem pracy w dziedzinie psychiatrii. Widziałem w tym okresie czasu już zbyt wielu młodych ludzi, u których używanie substancji psychoaktywnych było czynnikiem spustowym zaburzeń psychicznych.

Konkretnie mam w tym przypadku na myśli marihuanę. Paliłem ją kilkakrotnie w okresie studiów, zarówno w kraju, jak i za granicą (Holandia, USA). Doświadczyłem pod jej działaniem różnych stanów, które w moim żargonie nazywane są objawami.

Raz były to burzliwe zaburzenia myślenia, uniemożliwiające w okresie działania narkotyku prawidłowe funkcjonowanie, a innym razem zaburzenia nastroju, polegające na jego silnych wahaniach, od euforii wkrótce po zażyciu, po uczucie bolesnego smutku następnego dnia.

Opierając się na własnych doświadczeniach i obowiązujących mnie wiadomościach podręcznikowych stwierdzam, że używanie jej i pochodnych wywołuje zmiany stanu psychicznego.

Można rozważyć, czy zmiany te mają charakter chwilowy, odpowiadający bezpośredniemu wpływowi substancji na układ nerwowy, czy przewlekły, związany z następczymi zmianami w biochemii mózgu po wielokrotnej ekspozycji.

I tutaj nie będę powoływał się na jakieś badania, tylko odwołam się do praktyki klinicznej i powtórzę, że widziałem zbyt wielu pacjentów, którzy musieli rozpocząć leczenie psychiatryczne w związku z paleniem marihuany.

Co do psychodysleptyków, to nie mam doświadczeń, choć wiem, że są stosowane w modelach doświadczalnych do wywoływania psychoz. Flash backi we wnioskach z badań są podawane jako nieprzewidywalne następstwa eksperymentów.

Występowanie zaburzeń po lekkich narkotykach jest uzależnione osobniczą wrażliwością na ich wpływ na sprawność procesów psychicznych. Jeśli u kogoś kto je stosuje nie dochodzi do rozwoju zaburzeń, to nie znaczy, że nie występują one w populacji ludzi je stosujących. Mówiąc obrazowo, jeśli ktoś wychodzi cało z wypadku samochodowego, to nie znaczy, że wypadki samochodowe nie zagrażają zdrowiu i życiu ludzi.

Moje wypowiedzi mogą w niektórych budzić sprzeciw, co mnie nie dziwi, bo rozumiem że wobec wszystkiego można mieć przeciwstawne zdanie, jednak staram się w przemyślany sposób przedstawiać swój punkt widzenia w wybranych przeze mnie kwestiach.