[Socjopapa]

Ponieważ watek dotyczy moralności, do tego tylko się odniosę.

Zadziwiające! No to już drugi, który wie lepiej, co odczuwam. Zarzucasz mi kłamstwo?

Nie sądź wszystkich po sobie. Mógłbym przytoczyć mnóstwo sytuacji z życia mojego lub innych osób, kiedy nie zniknęła.

Kompletnie niewłaściwy przykład. Zachowania tłumu próbuje opisywać psychologia tłumu, która m.in. twierdzi, że ludzie w tłumie zatracają umiejętność obiektywnej oceny zdarzeń w których uczestniczą, a po wtóre - następuje chwilowy zanik indywidualnych imperatywów zachowania na rzecz poczucia wspólnoty z tłumem. Zupełnie, jak u niektórych po alkoholu.
A poza tym przyjmij do wiadomości, że istnieją ludzie, którzy unikają tłumu jako takiego, a nawet jeżeli się w nim znajdą, to nie ma siły aby bezkrytycznie się z nim identyfikowali.

Tak jest, Panie profesorze, pisałeś... różne rzeczy. Oczywiście, "moralność" i "zasady moralne" to nie są tożsame pojęcia. Moralność jest pojęciem ogólniejszym odnoszącym się do faktu występowania zjawiska. Potrzebuje ono konkretyzacji i określenia kryteriów, podobnie jak uczciwość, wielkość, cenność, bezwartościowość itp. Dla mnie w dyskusji o tym, czy moralność w ogóle istnieje, podstawienie jednego pojęcia za drugie nie ma żadnego znaczenia (to logiczne, jeżeli nie ma żadnych zasad moralnych - nie ma moralności, jeżeli nie ma moralności - nie może być żadnych zasad). Jednak w odniesieniu do tytułu wątku to rozróżnienie jest zasadne, bowiem twierdzę, że moralność istnieje, ale nie istnieje ateistyczny system moralny.
A teraz, jak pisał klasyk:

Miło mi, że mnie cytujesz w kwestiach zakończenia postu - problem w tym, że ja rozumiem co piszesz i nie próbuję udawać, że nie rozumiem. W przeciwieństwie do Ciebie. W konsekwencji wybrane przez Ciebie zakończenie postu jest nieadekwatne.

A kto jeszcze wie co odczuwasz? Ja nie twierdzę, że wiem co odczuwasz - gdzie taką informację wyczytałeś?

Jeśli kłamstwem nazwiemy nieprawidłową informację o rzeczywistości, niezależnie od intencji i wiedzy formułującego informację to owszem - zarzucę Ci kłamstwo. Rozważania dotyczące tego czy dany czyn pociągnie za sobą ostracyzm społeczny, albo inne formy sankcji, nazywane potocznie wyrzutami sumienia, nie są dowodem na istnienie moralności. Raczej wręcz przeciwnie.

Poprzednio jeszcze nie mogłeś uwierzyć, że nie mam wyrzutów sumienia w Twoim rozumieniu, a teraz już uwierzyłeś? Miło mi, że chociaż w jednej kwestii Cię przekonałem.

Niewątpliwie Twoje oświadczenie (jak już wcześniej twierdziłeś) jest dowodem ostatecznym i dalsza dyskusja nie ma sensu. Jednakże pozwolę sobie zauważyć, że stan faktyczny w którym rzeczywiście nie ma ryzyka sankcji jest wyjątkiem, nie zasadą, więc śmiem wątpić czy w sytuacjach o których mówisz, rzeczywiście ryzyko sankcji nie występowało.

Tłumaczenie ostrego ataku "zaniku moralności" chwilową utratą indywidualności rzeczywiście załatwia sprawę - pojedynczy człowiek jest moralny, tylko w tłumie tą moralność wytraca? Cudowne zjawisko jest oczywiście lepszym wyjaśnieniem, niż zdroworozsądkowe przyjęcie, że moralność nie istnieje, a istnieje tylko ryzyko sankcji. Gdyby rzeczywiście byli moralni, to fakt znajdowania się w tłumie nie mógłby niczego zmienić w ich moralności - to się wydaje oczywiste. Na marginesie - ja nie każe Ci się z nikim identyfikować.

Tłumaczyłem na przykładzie grzeczności dlaczego istotne jest rozróżnienie zasad grzeczności i grzeczności - nie będę się powtarzał, bo jestem przekonany, że rozumiesz różnicę.

Reasumując, podsumowałem Ci w jednym poście dlaczego moralność nie istnieje i Twoim jedynym kontrargumentem są Twoje twierdzenia i wydumane teorie nakazujące przyjąć pojawienie się czegoś z niczego, chociaż istnieje bardziej racjonalne i logiczne wytłumaczenie? No comment.