[Socjopapa]

Jak zamierzasz sprawdzić czy masz rację? Każdy kto uważa inaczej niż Ty, jest zwykłym tchórzem, który nie potrafi przyznać się do prawdziwych motywacji swoich odczuć? Każdy racjonalizuje?



Na jakiej podstawie wyciągnołeś ten wniosek? Nic takiego nie napisałem.



Nie :roll: Coś traktuję jako akceptowalne bądź nie, bo ja uważam, że tak powinno się postępować lub nie. Jest to moja prywatna opinia.



No nie da się. Co oznacza, że moralność obiektywna nie istnieje. Ale nie przeczy absolutnie istnieniu pojęcia moralności subiektywnej, osobistej.

Witam doktorku Freud Już myślałem, że umarłeś.
Ty siebie samego nigdy o nic nie obwiniasz, a jeżeli już, to na pewno sam się ukarzesz. Wyrzuty sumienia nie maja motywacji, ona mają przyczyny, a to nie to samo, panie dokładny. Przychodzą nagle, i chuj, że czasami towarzyszą im inne uczucia: strachu, zażenowania, wstydu itp. Dla mnie to proste jak postny barszcz.

Miałem kiedyś taką sytuację. Jadę sobie samochodem, a tu w poprzek zasuwa ślimak. Duży winniczek. Ponieważ lubię zwierzaki, a szczególnie duże winniczki, wziąłem go między koła i pojechałem dalej. Niedaleko. Po 100 m napadły mnie wyrzuty sumienia, że nie zrobiłem tego, co powinienem. Zawróciłem i niemal sprzed kół innego samochodu zabrałem go i wrzuciłem w zarośla, narażając się przy tym na opierdolenie ze strony innych użytkowników drogi.
I gdzie tu lęk przed karą i obwinieniem (ponoć na jedno wychodzi 8O)?

Fakt, nie napisałeś tak, ale najpierw twierdziłeś, że wyrzuty sumienia są objawem istnienia moralności (przynajmniej tak zrozumiałem). Potem przyznałeś, że kwestie Twoich indywidualnych nakazów i zakazów, np. chodzenie na co drugiej płycie w czwartki, nie powoduje u Ciebie wyrzutów sumienia. Ja natomiast wskazałem, że skoro Twoje prywatne nakazy i zakazy nie powodują u Ciebie wyrzutów sumienia, to mogą je tylko powodować nakazy i zakazy zewnętrzne wsparte sankcją. Teorie o nadprzyrodzonym źródle wyrzutów sumienia już odrzuciliśmy. W związku z tym skoro jedynym źródłem nakazów będących źródłem wyrzutów sumienia są nakazy zewnętrzne wsparte sankcją (zgodnie z tym co przyznałeś, że wewnętrzne nakazy wyrzutów sumienia nie powodują), to formułując ostatnie twierdzenie pośrednio przyznałeś, że wyrzuty sumienia są wynikiem indoktrynacji. Formułowanie zakazów i nakazów od dziecka z twierdzeniem to jest dobre a to złe i dorabianiem do tego sankcji, jest indoktrynacją. W konsekwencji, skoro tylko takie nakazy będące formą indoktrynacji powodują wyrzuty sumienia, to wyrzuty sumienia są wynikiem indoktrynacji.

Wyraziłem się nieprecyzyjnie - oczywiście chodziło mi o akceptowalność z punktu widzenia zaistnienia wyrzutów sumienia, które uznałeś za objaw moralności.

Ależ oczywiście, że przeczy - skoro jakiś nakaz nie jest na tyle absolutny, że nie powoduje wyrzutów sumienia (które są objawem moralności), to ten nakaz nie wynika z moralności. Skoro jedynym źródłem wyrzutów sumienia są nakazy wynikające z indoktrynacji, to z tego wynika, że tzw. moralność jest wynikiem strachu przed sankcją, który to strach został wpojony w drodze indoktrynacji, a co za tym idzie konkretne postępowanie jest wynikiem strachu przed sankcją, czyli oportunizmem.

@ zielony - co ty masz z tym Freudem? jakieś kompleksy czy coś?:-)

Przeczytaj moje poprzednie posty - jednoznacznie opisałem na jakiej podstawie wyciągam wniosek, że wyrzuty sumienia są wynikiem indoktrynacji, a co za tym idzie postępowania pod ich dyktando wynikiem oportunizmu.