[Łoś]

Komunizm wymaga, aby ludzie działali wbrew swoim własnym interesom. Kapitalizm zaś zakłąda, że ludzie działają zgodnie ze swoim własnym interesem.

Mógłbyś to rozwinąć?
Wygląda na to, iż w każdym systemie ludzie działają zgodnie ze swoim interesem, na tyle na ile pozwala system. W przypadku komunizmu czy kapitalizmu ów system opiera się po prostu na różnych aksjomatach - słowem zarysowana jest różna "natura ludzka". Komunizm, kapitalizm jak i każdy inny system wymaga aby ludzie działali zgodnie z własnym interesem (przetrwanie), inaczej go jedynie definiując.

Nie ma tu zatem żadnej symetrii. Komunizm, to coś w rodzaju francuskiego ogrodu z dokłądnie wytyczonymi geometrycznymi rabatami, idealnie w rządku posadzonym różami, równiutko pod linijkę przystrzyżonymi żywopłotami.

Występuje tutaj symetria. Innej symetrii w stosunku do kapitalizmu nie ma, gdyż w jednym przypadku masz własność prywatną (jeden biegun - prywatne środki produkcji) i własność publiczną (drugi biegun - publiczne środki produkcji). Posuwając się po osi przesuwasz się z jednego bieguna (kult własności prywatnej) do drugiego (kult własności publicznej).

Kapitalizm zaś to las. I to nie las, który znamy współcześnie (głeboko zniekształcony ludkzim interwencjonizmem), tylko las pierwotny, który dzisiaj mozemy zobaczyć tylko w puszczy białowieskiej.

Lasem pierwotnym był właśnie las "komunistyczny", dostępny dla każdego. Lasem sztucznym jest las "kapitalistyczny", zagarnięty przez barbarzyńców, którzy stworzyli system niewolniczy, zbierając owoce kosztem pracy niewolników.

Twierdzenie, że ""idealny kapitalizm nie moze istnieć" jest równie sensowne jak twierdzenie, że "idealny las nie może istnieć" 8) podczas gdy w rzeczywistości, tak las sam z czasem wyrasta, jeżeli zaprzestanie sie tylko interwencjonizmu.

Jeżeli jesteśmy przy genezie, to prędzej las został przez człowieka zastany w formie pierwotnej i był dostępny dla każdego. Natomiast kapitaliści dopuszczają jednych do lasu a innych do niego nie wpuszczają, tworząc sztuczny twór, dzieląc las między siebie, każąc niewolnikom sadzić nowe drzewa, które nie do nich nie należą, utrzymując ich jedynie przy życiu tylko po to aby mogli dla kapitalistów pracować.

Tymczasem to właśnie ogród francuski wymagajacy stałego nadzoru i olbrzymich nakładów na pielęgnację na dłuższą metę istnieć nie ma prawa. I gdy tylko zabraknie widocznej ręki ogrodnika, zaczyna go ksztaltować niewidoczna ręka ewolucji

Ani jeden ani drugi las nie ma prawa istnieć i istnieć nie będzie. Dlatego są to typy skrajne, idealne, teoretyczne, abstrakcyjne.
Kluczem jest wyciągnięcie mądrości z tych dwóch antagonistycznych systemów i znalezienie środka, który w możliwy sposób będzie dobrą odpowiedzią na złożone wymogi rzeczywistości w jakiej przyszło nam żyć.