[Łoś]

Ja nie widzę po temu podstaw - są podmioty chętne świadczyć usługi zdrowotne i edukacyjne i radzą sobie z tym dobrze. Za to Państwo zaliczyło na tych obszarach kompletną klapę.

Większość współczesnych państw ma problemy budżetowe i z tego to wynika. Kto doprowadził do takiego stanu rzeczy? Inna kwestia, ale np: niektóre korporacje otrzymują pomoc publiczną. Do tego urynkowienie usług, które są nieodłączne, co do których człowiek jest zdeterminowany to najlepsze źródło zysku jakie można sobie wyobrazić.

Powtórzę:
Jeżeli państwo nie ma pieniędzy, sobie nie radzi, jest słabe, to oddaje opiekę prywatnym przedsiębiorcom i nie gwarantuje nam prawa do opieki zdrowotnej. Prawo to zagwarantują nam tylko pieniądze i to też nie zawsze, bo konkretne lobby ustalają ceny z kosmosu (np: za przyszycie danego palca 8000 zł). Nie masz pieniędzy? Nie masz palca Proste, nieprawdaż?

No, jednak raczej nie;-).

Fajno, że się zgadzamy

No tak, ale czy teraz jest inaczej. Ludzie przestali umierać czekając po 2 lata i dłużej na zabiegi medyczne? Państwowa służba zdrowia nic nie naprawiła. Można rozważać czy w ramach wolnego rynku Państwo nie mogłoby nabywać świadczeń zdrowotnych dla tej niewielkiej liczby osób, która rzeczywiście takiej pomocy potrzebuje.

Przede wszystkim należy zmienić charakter służby zdrowia. Nie może to być przedsiębiorstwo, podobnie jak samorząd terytorialny, czy ministerstwo.

A teraz to kto zajmuje się tym sektorem? Lekarze świadczyli i będą świadczyć usługi zdrowotne, tyle że w warunkach drastycznie zwiększonej konkurencji, czyli będą je świadczyć lepiej.

Spójrz np: na Notariuszy. Tworzy się palestra, ustala się proporcje, podział zysków i hulaj dusza. Najlepszy będzie ten lekarz, co wypisze najwięcej odmów udzielenia zabiegów, Ci otrzymają premie i zarabiać będą naprawdę dużo.

Oczywiście, nie bronię nikomu korzystać z tańszych usług medycznych - wolny rynek.

No tak, ktoś umrze bo nie stać go na ten droższy lek. Aż żal mówić o biednych dzieciach.

Kiedy będą spełnione warunki z tej definicji:

A czy Ty idziesz do lekarza dobrowolnie, czy jak coś niedobrego Ci się dzieje? I jaki masz wpływ na cenę np: chemioterapii, rentgena, EKG? Możesz się na nią nie zgodzić, lecz wtedy umrzesz. Na ile jesteś w stanie wycenić swoje życie?

No, jedzenie też musisz kupować - znacjonalizować przemysł spożywczy?;-)

Wcześniej określiliśmy sfery, do których się odnosimy
No wiesz, podstawowych przetworów spożywczych jest tak dużo i stosunkowo łatwo można je wyprodukować, że tutaj nie potrzeba interwencji państwa. Zresztą dużo żywności się marnuje, a menele paradoksalnie mnie proszą zazwyczaj o parę groszy na chleb właśnie :]

Dobrowolność objawia się w tym, że możesz zawrzeć z dowolnym podmiotem, po cenie jaką ustalicie - konkurencja zadba o to byś miał wybór.

Nie w przypadku służby zdrowia. Nie wierzę w konkurencję w tym sektorze i nie wierzę w dobrowolność zawarcia umowy przez pacjenta.

A dlaczego obecnie tak jest? Bo nie ma paradygmatu ograniczenia działalności Państwa do trzech obszarów o których rozmawialiśmy. Gdy jest mowa o kolejnych regulacjach rynku nie pojawia się reakcja "pojebało" tylko "a tak, oczywiście, ochrona konsumentów, wysoka jakość, itp. już piszemy ustawę".

To co obecnie mamy to nie jest kapitalistyczna gospodarka rynkowa - w momencie gdyby Państwo z założenia przestało ingerować w gospodarkę byłaby to kapitalistyczna gospodarka rynkowa.

No ale zauważ, że tego paradygmatu nigdy nie będzie, bo Ci sami ludzie (tj. kapitaliści) o to właśnie walczą. Dlatego firmy farmaceutyczne, prywatna służba zdrowia i korporacje ubezpieczeniowe są tak silne w Stanach Zjednoczonych.
Problem ten praktycznie nie występuje w sąsiedniej Kanadzie. I żaden Kanadyjczyk nie chciałby się leczyć w USA.

Niestety i tam sytuacja stopniowo ulega pogorszeniu

System kanadyjski, określany mianem "społeczne ubezpieczenie zdrowotne", finansowany jest z federalnego budżetu państwa, a za jego zarządzanie odpowiedzialne są prowincje. Początkowo powszechnie chwalony za niskie koszty administracyjnej obsługi i rzeczywistą realizację zasady równego dostępu do świadczeń dla wszystkich, ostatnio - ze względu na rosnące koszty opieki zdrowotnej - boryka się ze znanymi innym "uspołecznionym służbom zdrowia" problemami: koniecznością ograniczenia zakresu dostępnych świadczeń i wydłużającymi się kolejkami oczekujących. Organizacja opieki zdrowotnej w Kanadzie opiera się na pięciu głównych zasadach: uniwersalności (realne i równe uprawnienia do korzystania ze świadczeń zdrowotnych dla wszystkich obywateli i legalnie przebywających cudzoziemców), kompleksowości (konieczność udzielania wszystkich medycznie uzasadnionych świadczeń), przenośności (zachowywanie pełnych uprawnień w momencie zmiany miejsca zamieszkania na terytorium innej prowincji), dostępności oraz publicznego administrowania. Nieliczne świadczenia specjalistyczne, których wykonanie nie jest objęte gwarancjami publicznymi, mogą być przedmiotem ubezpieczeń prywatnych. Ze względu na konieczne dla uzdrowienia systemu ograniczanie w wydatkowaniu publicznych pieniędzy i powodowane przez to stopniowe wyłączanie kolejnych świadczeń z listy gwarantowanych, rola ubezpieczeń prywatnych w systemie stopniowo wzrasta. Podstawowe wskaźniki określające poziom rozwoju opieki stacjonarnej najbliższe są poziomom osiąganym w Wielkiej Brytanii.

Za Wiki

Koszty opieki zdrowotnej - co je determinuje, kto je ustala? To jedno z głównych pytań.