[Fizyk]

Próbując spłycić temat kwantowej świadomości do znanej nam części fizyki kwantowej możesz jedynie wykazać, że świadomość kwantowa realizowana przez komputer kwantowy nie będzie w stanie rozwiązać problemu stopu.

Po pierwsze, mam wrażenie, że to "nam" jest bardzo na wyrost.

Po drugie, ciekaw jestem, jak chcesz budować cokolwiek na podstawie nieznanej części fizyki kwantowej, skoro z definicji jej nie znasz

Mylisz podejście naukowe z chłopskim rozumem (czy jak wielu to górnolotnie nazywa "zdrowym rozsądkiem"). Idąc tym tokiem myślenia to:

• wykluczylibyśmy dualizm korpuskularno-falowy
  
• uznalibyśmy, że brak czasu absolutnego czy brak absolutnej chronologii zdarzeń jest chorym pomysłem
  
• doszlibyśmy do wniosku, że nieoznaczoność wynika z braku precyzyjnych metod badawczych
  
• superpozycja wraz całą logiką kwantową byłaby akademickim gadaniem
  
• "powołanie do życia" pól kwantowych wypełnionych wirtualnymi cząstkami to tylko chwyt matematyczny
  

Mylisz się tak bardzo, że bardziej się nie da. Wiesz, dlaczego te idee są ogólnie akceptowane? Nie dlatego, że ktoś uznał "wow, fajny pomysł, łamie wszystko co do tej pory wiemy, to musi być prawda!" bez przeprowadzenia eksperymentów. Wprost przeciwnie - przeprowadzono miliard eksperymentów, które mogły dać wyniki z tymi ideami niezgodne. No, ale żaden nie dał. I dlatego teraz uważamy to za fakty.

Gdyby nie naukowy sceptycyzm, żadna z tych idei nigdy by nie powstała, bo nadal wierzylibyśmy w teorie Arystotelesa, flogistony i inne tym podobne rzeczy.

Na szczęście zdecydowana większość naukowców jest innego zdania i żadne zakazy nie istnieją - tak długo jak naukowiec używa metody naukowej tak długo może liczyć na poważne traktowanie.

Tylko że metoda naukowa nie polega na rzucaniu ideami od czapy i prezentowaniu "faktów", albo nawet faktów, które ją popierają.
Sprawdzanie teorii nie polega na szukaniu popierających ją faktów. Polega na ciągłych próbach obalenia jej. Kiedy mimo wielu prób to się nie udaje, uznaje się ją za poprawną.