[Windziarz]

Mimo wszystko wykładnia Kopenhaska jest tą ogólnie przyjętą.

Interpretacja kopenhaska jest używana w praktyce, bo jest wygodna i prosta. Wielu fizyków w rozważaniach teoretycznych i filozoficznych skłania się ku teorii wieloświata (notabene – deterministycznej). Teoria de Brogliego–Bohma jest deterministyczna i jednowszechświatowa, ale jest mało popularna, bo tłumaczy pochodzenie pozornej losowości w dość skomplikowany sposób. Są też inne teorie. Jak na razie nie wykazano, by którakolwiek z tych teorii była lepsza od innej, a więc nie wiadomo, czy wszechświat jest deterministyczny.

Wcześniej nie natrafiłem na ten materiał ale jest bardzo ciekawy - wcześniej jedynie spotkałem się z teorią ukrytych zmiennych, która została zjechana przez Bella.

Staaare.

Czy mógłbyś bliżej wyjaśnić gdzie tkwi błąd w moim rozumowaniu.
Jedynie co złego widzę to to, że użyłem uproszczenia polegającego na tym, że maszyna SAMA nie wie kiedy osiągnie koniec. To jest uproszczenie bo przyjąłem, że ludzie nie kręcą się w kółko i są w stanie racjonalnie określać skończoność własnego toku myślowego.
Jeśli to coś innego to oświeć mnie.

Problem stopu brzmi następująco:
Jak sprawdzić, czy dowolny algorytm dla dowolnych danych się zatrzyma?
Oczywiście, dla pewnych algorytmów i pewnych danych ten problem jest rozwiązywalny, łatwiej bądź trudniej, ale w ogólności jest nierozwiązywalny.

Dowód jest trywialny: załóżmy, że mamy algorytm A, który bierze jako dane wejściowe opis algorytmu P i sprawdza, czy P po podaniu na wejście P (ozn. P(P)) się zatrzyma. Stwórzmy nowy algorytm B, który wykorzystuje algorytm A i zachowuje się następująco: jeśli podprocedura A odpowie, że podany na wejściu algorytm się zatrzyma, to algorytm B się zawiesza, a jeśli odpowie, że podany algorytm się nie zatrzyma, to B się zatrzymuje.
Pytanie brzmi: Czy B(B) się zatrzymuje? Dostajemy paradoks, a więc nie istnieje metoda na ustalenie, czy dowolny algorytm dla dowolnych danych się zatrzymuje. CND.