[Ann]

Nie. Jakich?

Pierwsze z brzegu co mi przychodzi na myśl to eutanazja starszych członków rodziny, by zarobić sobie na ich organach. Rozwój środowisk przestępczych (porwania dla narządów). Masowe sprzedaże nerek, byle tylko starczyło patologii na wódkę czy opłacenie kredytu. Ja tych ludzi potem nie zamierzam za własne podatki leczyć, bo im się zachciało odsprzedać połowę organów, a potem chcą do NFZ, jak organizm zaczyna wysiadać.

Może, ale ludzie robią to codziennie i jakoś nikt nie ma pretensji.

W jakiej formie? Bo na pewno nie "daj mi na nowego iPoda to pozwolę Ci żyć".

A kto wygra w losowaniu, temu podaruję kilka lat jest niby lepsze? W czym?

W tym, że to lekarze decydują, komu się ten narząd '"należy". U kogo ma największe szanse przyjęcia się, kto ma przed sobą perspektywę x lat pożycia, często też kryterium jest wiek czy przebyte choroby. Tak czy siak, przynajmniej w teorii, organ dostaje ta osoba, która go najpilniej potrzebuje, a nie ta, która da najwięcej.

Czyli jak państwo i mafie handlarzy organów żerują to jest git, a gdybym ja chciał sprzedać swoją nerkę, bo potrzebowałbym kasę na operację dla dziecka, to jest źle?

Och nie wątpię, że z wolnego rynku korzystali by głównie zdesperowani ojcowie chorych dzieci. Nie oszukujmy się, robiłyby to głównie szuje, które na wszystkim widzą możliwość zarobienia. A we mnie to wzbudza zwyczajny, ludzki sprzeciw. Gdyby w państwie zapanował powszechny głód, a ja dysponowałabym piekarnią to nie wyobrażam sobie sytuacji windowania cen pieczywa, byle tylko zarobić, podczas gdy ludzie by mi pod drzwiami umierali i tępiłabym ten proceder u innych. Jeśli ktoś potrzebuje pieniędzy to jest wiele uczciwych, neutralnych moralnie sposobów na ich zdobycie, niekoniecznie wyciąganie ostatnich pieniędzy od umierających ludzi.