[PTRqwerty]

W zasadzie zależało mi tylko na podaniu przykładów odnoszących się do jaskini platońskiej. Trudno mi powiedzieć czy lub jak często ludzie spoglądają za srebrzystą zasłonę naszej rzecywistości Chodzi tylko o zasadę - subiektywne doświadczenia prowadzą do zdań nonsensownych, których nonsensowność nie przesądza prawdziwości czy fałszywości doświadczeń, które opisują.
Szczegółowy opis jak to się odbywa czy też jak się zachowują ludzie w tej jaskini, to już tylko fabuła, zmyślona narracja. Jeśli ją opisuję, to tylko po to bo plastyczniej unaocznić problem. W ogóle nie mam zdania co do częstotliwości występowania zdarzeń natury mistycznej. Być może są częste lub permanentne i każdy je doświadcza różnie je interpretując, a może nie doświadcza nikt niczego tego rodzaju.

Trochę offtop, ale do tego się ustosunkuję:

I nie słyszałam o człowieku, który bez wiedzy o chrześcijaństwie spotkał Jezusa

Dwa plemiona żyjące w rozległej sieci jaskiń, bez kontaktu ze sobą, raczej nie nazwały by identycznie, tych samych doświadczeń o ulotnym charakterze.

Prawie każdy Katolik kiedyś tam doznał wewnętrznego poczucia szczęścia czy miłości na myśl o Jezusie, fakt. Nie niesie to jednak żadnej dodatkowej informacji, bo takie odczucia można w sobie wywołać całkiem ateistycznie, chociażby czytając poezję, słuchając muzyki, czy oglądając jakiś obraz.

Lub opuszczając ciało, przechodząc przez kilka tuneli czasoprzestrzennych w ciągu sekundy, wychodząc poza wszechświat i spoglądając w ciągu ułamka sekundy na naszą piękną rzeczywistość, z boczku Po jednosekundowej takiej wycieczce, owe światełka rozmaitych, otaczających mnie tam wszechświatów, zinterpretowałbym jako migotki przed oczami będące wynikiem zbyt nagłego podniesienia się z krzesła.

Ale gdybym pobył tam ździebko dłużej, miałbym opowieść. Subiektywną, idiotyczną, nonsensowną.


Ponawiam zatem: Wyjaśnijcie mi (Wookie w szczególności), dlaczego nonsensowność zdania miała by implikować fałszywość zdania.