[<&>]

Pełna zgoda. Nie ma wyjścia z maszyny fantomatycznej.

Pod tym względem Nolan w "Incepcji" był konsekwentny, puszczając na końcu oko o widza, że bączek jest na nic.

Edit:
O "Matriksie" fajnie mówi Zizek w "Zboczonej historii kina", domagając się trzeciej piguły, która pozwoli dostrzec rzeczywistość w iluzji. Rzecz w tym, że bycie w Matriksie strukturyzuje rzeczywistość jego mieszkańców, jest jedynym punktem odniesienia i tylko na tyle, na ile świat "zewnętrzny" spełnia przyjęte przez nas warunki rzeczywistości, które są produktem naszej interakcji ze środowiskiem Matriksa, o tyle możemy go uznać za realny. Tzn. wyjście z Matriksa do świata "rzeczywistego" jest możliwe tylko przy uznaniu części świata fikcyjnego za rzeczywistość i tylko jeśli tę część fikcja dzieli ze światem realnym. Natomiast jakaś absolutyzacja pojęcia rzeczywistości, zupełne oddzielenie jej od podmiotowych warunków, chyba nie ma sensu.