[lumberjack]

No właściwie sam sobie odpowiedziałeś. Zmieniając kraj musisz wyjechać, a pracę już nie koniecznie. Jak dla mnie spora różnica.

Jasne, że jest różnica, ale tak czy owak możliwość wyjechania z kraju istnieje z czego część Polaków skorzystała zamiast tu siedzieć i narzekać. Można? Można.

W odpowiednio długiej perspektywie czasowej owszem. Ale jeżeli specyfika pracy wykonywanej przez pracowników wymaga bardzo małych lub prawie żadnych kwalifikacji taki pracodawca na rynku może utrzymać się bardzo długo.

No właśnie. Niewykwalifikowani robotnicy mogą być traktowani z lekceważeniem w miejscu, w którym jest ich wielu i w którym jest jednocześnie wysokie bezrobocie. Są zdesperowani i łatwi do zastąpienia.

Problem w tym, że w Polsce ludzie nie lubią się wychylać i narażać takiemu pracodawcy. A przecież oferowanie swojej pracy to handel i tak jak drobni producenci/usługodawcy mogą się zrzeszać aby mieć silniejszą pozycję w negocjacjach tak mogliby to robić pracownicy.

Nie chodzi ci przypadkiem o związki zawodowe? Ale one jakoś bardziej dbają o interesy związkowe niż pracownicze.

I te zacne cele proponujesz osiągnąć w jaki sposób?

Nie jestem za żadnymi państwowymi regulacjami zmuszającymi pracodawców do dania więcej zwykłemu pracownikowi. Nie jestem za tym, bo są firmy, które cienko przędą i rzeczywiście nie mogą np. płacić więcej takiemu zwykłemu szaraczkowi. Nie jestem za żadnym podwyższeniem płacy minimalnej, bo to też mogłoby uderzyć w małe firmy, które ledwo co sobie radzą. Jestem za przemianą ludzkich serc :lol2: Można propagować bardziej hojną postawę - może któryś właściciel, który ma zajebiście odejmie sobie od ust nowego jeepa by pracownicy mieli choć trochę zajebiściej? Ale to raczej pobożne życzenia.

Ciągle słyszę to narzekanie na lexusy, ale jak jeżdżę po Warszawie

To jak jest w Warszawie nie stanowi o tym jak jest w innych miastach.