[lumberjack]

Bardzo ładnie to ująłeś  A mi się właśnie podoba, że można się w demokratyczny sposób oddzielić się od UE. Wydaje mi się jednak, że ta możliwość nie jest wynikiem dobrej woli unijnych decydentów, tylko ich niemocy. Bo w przypadku Austrii za rządów Jorga Haidera unijni politycy zastosowali groźbę politycznych i gospodarczych sankcji. Wobec UK już nie mieli na to jaj, bo UK jest zbyt silna.

Coś Ci się chyba pomerdało. I to mocno.
- UK korzysta z art. 50, który opisuje dobrowolne opuszczenie UE przez państwo członkowskie.

UK wychodzi z UE - nie ma sankcji politycznych czy gospodarczych.

W Austrii wystarczyło, żeby u władzy pojawił się ktoś sceptyczny wobec UE i już samo to wystarczyło do politycznych sankcji. Haider chyba nawet nie zadeklarował, że zamierza odłączyć Austrię od UE.

- Nie znam artykułu traktatów, który by pozwalał na wyrzucenie państwa członkowskiego przez UE

Ja też i nigdzie nie pisałem o wyrzuceniu.

- Austrii sankcjami grozili politycy państwowi, nie unijni, sankcje były polityczne, ale nie gospodarcze, a i z tego zrezygnowali w końcu. W sumie to był niewypał polityczny.

Ok, racja, ale mam parę uwag.

Sankcjami politycznymi nie tylko grozili, lecz nawet je wprowadzili.
Może i nie unijni politycy, lecz państwowi, ale wiadomo, że ich decyzje należy rozpatrywać w kontekście polityki unijnej.

Przecież decyzje państwowego, nieunijnego polityka - kanclerza Angeli Merkel - mają wpływ na politykę unijną. Np. jej decyzja o "welkom refudżis" była rozkazem wydanym Unii przez państwowego polityka. I teraz jeszcze Unia grozi sankcjami za nieprzyjmowanie imigrantów.

Także to, że w przypadku Haidera decyzję podjęli państwowi politycy nie zmienia faktu, że chodziło o interesy Unii.

---

http://www.racjonalista.pl/kk.php/s,10017

W Łazienkach Królewskich w Warszawie odbył się Szczyt Odnowicieli UE, w którym udział wzięli przedstawiciele spraw zagranicznych państw UE, nie tylko z grona Grupy Wyszehradzkiej, ale i z takich państw jak Austria, Hiszpania czy Grecja. Nazwę tę zaproponował Witold Waszczykowski, nawiązując do piątkowego Spotkania Założycieli UE w Berlinie. Spotkanie warszawskie było bardziej reprezentatywne demokratycznie niż berlińskie, gdyż 10 państw, które spotkały się w Warszawie dysponuje większą siłą głosów w Radzie UE niż 6 państw, które spotkały się w Berlinie.

Proszę, powyżej widzimy już efekt błędnej decyzji polityków z Francji i Niemiec. Spotkanie Unii B.

Wcześniej napisałem:

W takiej sytuacji jak obecna najgłupszym zachowaniem jest spotkanie tej szóstki. Chociaż nie. Najgłupszym by było gdyby sama Merkel zechciała coś zadecydować (jak w przypadku zaproszenia imigrantów). Ale mniejsza z tym - co by nie mówili politycy owej szóstki - ich spotkanie jest właśnie wykluczeniem reszty krajów, umniejszeniem ich znaczenia, lekceważeniem ich. Właśnie teraz, kiedy Unia powinna pokazać, że jedną zgraną drużyną, owi panowie dokonali znowu podziału na Unię A i Unię B. I to podziału dla mnie niezrozumiałego - biorąc pod uwagę to, że w Unii A ma coś do powiedzenia taki kraik jak Włochy, który bardziej pasowałby do Unii B.

W moim odczuciu będzie tak, że jeśli Niemcy, Francuzi i reszta "wielkiej" szóstki, w poczuciu własnej potęgi i pychy dalej będą lekceważyć kraje słabsze gospodarczo i mniej znaczące politycznie, to sami doprowadzą do rozłamu i osłabienia UE. Trochę szacunku by się przydało jeśli chce się utrzymać przy życiu taką konstrukcję polityczną i gospodarczą jak UE.