Yudas napisał(a): I przykazanie
Nie będziesz miał innych bogów obok mnie.
- dlaczego ?
Dlatego,.że:
Cytat:Oprócz mnie nie ma żadnego boga sprawiedliwego i wybawiciela.
Inni bogowie to albo istniejący realnie uzurpatorzy, albo wymyślone przez człowieka bożki, będące fałszywym obrazem prawdziwego Boga, objawionego wszystkim ludziom poprzez dzieło stworzenia.
ekskomunika napisał(a): Bo i Syn Człowieczy nie przyszedł, aby Mu służono, lecz żeby służyć i dać swoje życie na okup za wielu».
A za nich Ja poświęcam w ofierze samego siebie, aby i oni byli uświęceni w prawdzie.
Chrystus was umiłował i samego siebie wydał za nas w ofierze
Ciekawi mnie też wkład Rzymian w proces odpuszczenia grzechów. Czy gdyby Jezus nie umarł na krzyżu, ale np. ze starości albo z powodu zatrucia nieświeżymi rybami, to ludzkość nie doświadczyłaby odpuszczenia grzechów? Jeżeli nie, to chrześcijanie powinni być niezwykle wdzięczni Cesarstwu Rzymskiemu i żydowskim arcykapłanom współpracującym z okupantem za to, że zgotowali tak okrutną śmierć Jezusowi. Ale też stawia to chrześcijańskiego Boga w bardzo złym świetle - satysfakcjonowało go tylko okrucieństwo, cierpienie i krew.
Podobno potrafisz logicznie myśleć.Swoim komentarzem udowadniasz jednak coś przeciwnego.Pomogę Ci.
Jezus dobrowolnie poddał się okrucieństwu CZŁOWIEKA, a Bóg wykorzystał odrzucenie Syna Bożego i jego niesprawiedliwą śmierć po to, by w Nim przyjąć i obdarować NAS GRZESZNIKÓW.
Na krzyżu Golgoty dokonała się niezwykła zamiana - Syn Boży otrzymał to, na co zasłużył sobie każdy z nas, natomiast my otrzymaliśmy to, na co sobie nie zasłużyliśmy, czyli Bożą przychylność z powodu wiary w Jezusa, który jako jedyny człowiek doskonale wypełnił Prawo.
"Kto nie zważa na karność, gardzi własnym życiem, lecz kto słucha napomnienia, nabywa rozumu.
Bojaźń Pana jest szkołą mądrości, a pokora poprzedza chwałę"
"To głupota prowadzi człowieka na manowce, a potem jego serce wybucha gniewem na Pana"
Prz. 15,32-33; 19,3
Bojaźń Pana jest szkołą mądrości, a pokora poprzedza chwałę"
"To głupota prowadzi człowieka na manowce, a potem jego serce wybucha gniewem na Pana"
Prz. 15,32-33; 19,3

