[Neuro]

Wszystko jak poniżej widać można wyjaśnić. KK stoi tradycją, Biblię ma za nic.

Ej, ale przecież to KK napisał Nowy Testament!

Co sądzicie o tym braku uzasadnienia przez Jezusa dlaczego wygaduje  inne rzeczy niż są w Żydowskiej  Torze?

Osobiście mam poczucie, jakoby Jezus miał dużo lepszy "kontakt" z Bogiem niż autorzy Tory.

2. Człowiek Jezus umarł na krzyżu a Bóg Jezus na krzyżu nie umarł bo Bóg jest nieśmiertelny?

To drugie wydaje mi się jakoś bardziej wiarygodne, bardziej do mnie przemawia.

---

1. Dlaczego Bóg nie objawił się Chińczykom, Persom, starożytnym Egipcjanom tylko wybrał nomadów na pustyni?

Bóg objawia się cały czas poprzez Rzeczywistość i poprzez Twoją własną świadomość. Jest cały czas obecny w tle, uważnie acz spokojnie Cię obserwuje Twoimi własnymi oczami. Jednym z aspektów Boga jest Duch Święty, który Cię inspiruje (oświeca serca i umysły nasze). Jesteś jednak niedoskonały, więc niedoskonale odczytuje tę inspirację. A także nie zawsze potrafisz lub chcesz jej zaufać. Błądzisz. Nawet jednak gdy starasz się być jej wierny, czynisz to niedoskonale. Na przestrzeni wieków różne cywilizacje czuły się inspirowane do tworzenia różnych religii. Czyniły to oczywiście w sposób niedoskonały. W sposób niedoskonały także zapisywały inspiracje pochodzące od Boga, w formie tzw. Świętych Ksiąg. Oczywiście w różnych Świętych Księgach różnie są rozłożone akcenty, ukazane są różne aspekty, użyte są różne słowa i spojrzenia, perspektywy, różny jest kontekst kulturowy. Różny jest poziom obecnego w tym egotyzmu (czy agresji) i różne wartości są różnie akcentowane.

2. Dlaczego uważacie, że Bóg ingerował/ingeruje w świat idealnie zaprojektowany (a może według was nie jest taki)?

Świat jest cały czas w procesie tworzenia. Świat nie jest czymś stałym i sztywnym, świat jest ruchem energii, tańcem form, strumieniem świadomości. Świat jest procesem...obserwujemy płynne percepcje, ale umysł ma tendencje do tworzenia sztywnych abstraktów.

3. Czy rzeczywiście wierzycie w nieśmiertelność duszy? Czym jest dla was owa dusza?

W zależności od kontekstu, ale zazwyczaj systemem uczuciowo-wolitywnym. Czy taki system jest nieśmiertelny? Nie wiem, niekoniecznie. Z pewnością w jakimś zakresie się on zmienia. Być może w jakimś pozostaje stały (ale być może tylko do czasu). Jest jednak jedna stała rzecz: czysta świadomość; i trudno mi sobie wyobrazić, aby miała ona tak po prostu zniknąć (choć nie miałbym chyba raczej nic przeciwko).

2. Dlaczego wierzysz, że Bóg cię kocha?

Takie poczucie się po prostu we mnie pojawia jako naturalne, a ja nie mam, nie widzę powodu, aby z nim walczyć, aby się go pozbywać. Ale jak się nad tym zastanowić, to mam poczucie, że wielokrotnie otrzymywałem wsparcie od Boga...zwłaszcza gdy się do niego zwracałem i prosiłem Go o pomoc...nie tylko wyciągał mnie z opresji, ale wręcz dawał mi posmakować Nieba. Ktoś mógłby kwestionować, że przecież nie mogę wiedzieć, czy to rzeczywiście Bóg...ale mam poczucie, iż przyjęcie, że to Bóg, jest dla mnie jak najbardziej naturalne, a więc i "optymalne" ze względu na system energetyki uczuciowej. Nie chciałbym też okazać się niewdzięcznikiem, gdyby się miało okazać, że to Bóg, a ja przyjąłem, że jest jakoś inaczej. Nie widzę lepszej alternatywy niż przyjęcie, że to Bóg.

3. Dlaczego wierzycie w Boga? Kiedy po raz pierwszy zetkneliście się z wiarą w Boga?

Kiedy? Oczywiście jako dziecko. Dlaczego wierzę obecnie, to po części wyjaśniłem w odpowiedzi na poprzednie pytanie. Z pewnością mój obraz Boga ewoluował, stał się moim zdaniem bardziej spójny i wiarygodny, bo początkowo mój Bóg miał rozdwojenie Jaźni.

4. Czy jest coś, co byłoby w stanie was przekonać, że Bóg jednak nie istnieje?

Nie wiem. Jako, że nie bardzo widzę możliwość falsyfikacji, musiałbym zapewne po prostu uznać, że korzystniej jest wierzyć w nieistnienie Boga, niż w Jego istnienie.

5. Dlaczego odrzucasz innych bogów?

Nie odrzucam. Po prostu z "definicji" mój Bóg jest Bogiem najwyższym i jedynym w swoim rodzaju, w związku z czym pozostali mogą być co najwyżej pomniejszymi "bogami".

Jak doszedłeś do katolicyzmu?

Wbrew swojej woli; zostałem po prostu poddany dogłębnej indoktrynacji jako bezbronne dziecko, które bezkrytycznie wszystko "łykało" ;-(

W moim przypadku - jak doszedłem do prawosławia. Na podstawie analizy historii chrześcijaństwa. Porównania teologii starożytnej ze współczesną.

Och, dobrze to wiedzieć...w takim razie mam pytanie do Ciebie odnośnie schizmy wschodniej: jak zapewne wiesz, była wówczas pentarchia, a najważniejszym biskupem (primus inter pares) był papież rzymski. Skoro najważniejszy przedstawiciel pentarchii (prezes zarządu) zdecydował o zmianie funkcjonowania Kościoła, to na jakiej podstawie odmawiasz mu tego prawa? Na jakiej podstawie uznajesz, że Kościelna opozycja miała wówczas rację?

6. Czy w wierze angażujesz rozum, czy tylko samą wiarę, jako taką ?

Przede wszystkim: czymże jest wiara, jeśli nie zwyczajnym udawaniem i wmawianiem (sobie i innym), że się wie coś, czego się nie wie? Jeśli nie wchodzeniem w pewien system myślowy, w pewną perspektywę i narrację myślową? Rozumu zatem staram się używać raczej po to, aby odkrywać w co wierzę i dlaczego i aby nabierać do swoich własnych przekonań dystansu. Poza tym myślę, że podstawowy problem polega na  pomyleniu pojęć - myślę, że wartością jest nie tyle wierzenie (believe) w coś (w jakieś przekonania, w jakąś opowieść, w jakąś narrację, jakieś myśli - bo niby dlaczego miałoby być to ważne? No chyba, że dla jakiegoś pomniejszego "boga", gorszego niż mój Najwyższy Bóg), co ufność (faith).

7. Czy Twoim zdaniem, Muzułmanie i inni monoteiści wierzą w tego samego Boga co Ty?

Nie wiem. Mój Bóg jest Bogiem wszelkich mistyków, a więc zapewne i niektórych muzułmanów (sufich), czy innych monoteistów.

9.Czy Twoim zdaniem Bóg objawił się Mahometowi?

Nie wiem, ale pewnie w jakimś stopniu tak. Z tego, co jednak czytałem na ten temat (a nie było tego wiele), to wygląda to jak dla mnie na to, że to objawienie go przerosło i to, co zapisał, miało także inne źródła (por. "głupoty" wygadywane przez apostołów po przemienieniu Jezusa na Górze Tabor).

10. Czy Maria Panna byla dziewicą, bo tak po bijatykach zadecydował Sobór w Efezie ?

Nie wiem, czy była dziewicą. Skąd mam wiedzieć co się wydarzyło 2000 lat temu?

11. Dlaczego bóg chce żywej relacji z człowiekiem ? Przecież jako wszechwiedzący i tak wszystko doskonale wiedziałby, co będzie sie działo w takiej "żywej" relacji.

A czemu dla człowieka dobrze jest, by miał dobrą relację z samym sobą? Czemu matka chce żywej relacji ze swoim nowo-narodzonym dzieckiem?

12. Czy jeśli bóg czegoś chce, to przestaje jednocześnie być doskonały?

Zacznijmy może od rozróżnienia "chcenia" ("muszę to mieć, brakuje mi tego, dawaj, dawaj dawaj mi to!!!") od "Chcenia" (por. końcówka Matrix Rewolucje - Neo: "Bo tak chcę").

---

13. Dlaczego nadal rodzimy się według chrześcijaństwa z grzechem pierworodnym, pomimo tego, że Jezus podobno umarł za nasze grzechy? Czy mit, ze zmartwychwstał unieważnił jego śmierć za nasze grzechy?

Widzisz, ja to widzę inaczej: dla mnie osobiście mit o grzechu pierworodnym, to nie jest coś, co się kiedyś (gdzieś tam w prehistorii) raz wydarzyło. Dla mnie to jest pewien dramat, pewna tragedia, rozgrywana wciąż na nowo w naszych duszach.

Wierząc, że Jezus umarł za nasze grzechy, możemy spojrzeć na Krzyż (podobnie jak Żydzi na pustyni patrzyli na węza) i oddać swoje grzechy Chrystusowi, Bogu. "Mit" o zmartwychwstaniu pokazuje zwycięstwo Jezusa nad śmiercią, która była karą za grzech. Innymi słowy: wierząc w Jezusa, uwalniamy się od grzechów. Sprawdź - to działa! Nie wiem jak, ale to działa. Gdy myślę o Jezusie, który oddaje za mnie swoje życie, nie myślę już o swoich grzechach - myślę o wdzięczności i miłości, jakiej wobec Jezusa doświadczam. Zupełnie zmienia się wówczas moja perspektywa, uwalniam się więc od swoich grzechów. "Aby każdy, kto w Niego wierzy, nie zginął, ale Życie Wieczne miał". Inna rzecz, że ciągłe podtrzymywanie w swojej świadomości jakiejś myśli (nawet tej o Zmartwychwstaniu) może być na dłuższą metę męczące...

14. Z jakim człowiekiem Bóg chce żywej relacji?

Z każdym.

15. Jako wierzący, jak widzisz (interpretujesz) różne doniesienia (często potwierdzane przez egzorcystów Krk) o opętaniach? Wierzysz w istnienie złych duchów i demonów, które mogą wpływać na losy ludzkości?

Tak; w szczególności wierzę w Zbiorowe Pole Świadomości i w to, że wiara (zwłaszcza zbiorowa) może na nie oddziaływać i tworzyć zjawiska nadprzyrodzone (w tym proroctwa, objawienia i cuda - w różnych religiach). Co do opętań, to - pomijając wspomniany czynnik nadprzyrodzony i rzeczy powiązane z wiarą - skłonny byłbym widzieć bardzo duże podobieństwo do tego, co Eckhart Tolle nazywa ciałem bolesnym; "kupuję" także te nurty psychologii, które mówią o pokładach stłumionej agresji w człowieku.

Niektórzy chrześcijanie nie wierzą w grzech pierworodny - co o tym myślisz?

Myślę, że to skandal i Święta Inkwizycja powinna zrobić z nimi porządek.
A tak na serio, to droga wolna - zależy co oni konkretnie przez to rozumieją i czy im to służy. Jeśli dzięki odrzuceniu wiary w grzech pierworodny leczą swoje poczucie bycia niegodnym szczęścia, kimś niepełnowartościowym i tak dalej, to moim zdaniem bardzo dobrze. Niech świętują radość życia. Z drugiej jednak strony, z własnego doświadczenia wiem, że dobrze jest jednak być świadomym własnej skłonności do grzechu, bo inaczej trudniej może być nam dokonywać tych najwznioślejszych wyborów.

Wszystkie doktryny, które dzielą prawosławie i katolicyzm są nowinkami obcymi starożytnej myśli chrześcijańskiej.

Ale kto te doktryny nawymyślał? Rzymscy Katolicy? Prawosławni? Jedni i drudzy? Uznajesz starożytną myśl chrześcijańską? Uznajesz Kościół z pierwszego 1000-lecia? Uznajesz struktury i procedury, które przez pierwsze 1000 lat w Kościele powstały? To dlaczego odrzucasz decyzje, które były skutkami tychże struktur i procedur?

Dlaczego chrześcijaństwo (tudzież "starożytna myśl chrześcijańska")?

Starożytna myśl chrześcijańska jest moim zdaniem bardziej wiarygodna. Patrz zresztą na owoce - połączenie z monarchiczną władzą świecką, wyprawy krzyżowe, inkwizycje, poczet papieży...arogancja KrK i jego duchownych (w tym arogancka pseudo-apologetyka, bezczelne psycho-manipulacje stosowane zarówno na owieczkach, jak i na samych duchownych w okresie formacji)...opieranie się na poczuciu winy i lęku, generalnie odcinanie człowieka od jego lepszej części...nerwica eklezjogenna...zahukiwanie wiernych, aby nie odważyli się myśleć samodzielnie...sztywny dogmatyzm, "wtrynianie się" między człowieka i Boga.

---

18. Czy człowiek, który nie podda się żywej relacji z Bogiem, będzie skazany np: na wieczne potępienie?

Nie, niekoniecznie. Kochający Bóg, skazujący kogoś na wieczne potępienie musiałby mieć rozdwojenie jaźni. Oczywiście wielu chrześcijan w takiego Boga (z rozdwojeniem jaźni) wierzy, ale nigdy tego tak wprost nie powie. Co natomiast ma sens? To, że człowiek może wieczne potępienie wybrać sam - ale to nie może być jednorazowa decyzja; to musiałaby być decyzja podejmowana wciąż na nowo.

Osobiście doświadczyłem czegoś, co określam mianem "piekła na ziemi". "Piekło na ziemi" to także to, co się odbywa w głowie osób z nerwicą natręctw. Połączmy kropki. Aby uwolnić się z piekła na ziemi, musiałem powierzyć się Bogu. Za każdym razem, gdy się przed tym wzbraniałem, okopywałem się w piekle. Za każdym razem gdy się powierzałem Bogu, wychodziłem z piekła. Czynienie dobra jest powierzaniem się Bogu. Czynienie zła (tudzież blokowanie czynienia dobra) jest wzbranianiem się przed powierzeniem się Bogu. Ufanie Bogu, który jest w naszych sercach...bycie prawdziwym i uczciwym względem siebie...kierowanie się rozumem i intuicją to moim zdaniem droga do Boga. Uleganie wpływom innych, nawet jeśli są to wpływy całego świata, to droga do piekła. Kierowanie się wzniosłymi pobudkami, to droga do Boga. Kierowanie się niskimi pobudkami to droga do piekła.

Gdy byłem "w piekle na Ziemi", bardzo długo nie potrafiłem znaleźć drogi wyjścia z niego. Utknąłem w nim na ok. 2 miesiące. A dni się dłużyły - może to trochę przesada, ale jest takie poetyckie określenie - jeden dzień jak tysiąc lat. Jest też poetyckie określenie dla Nieba - tysiąc lat jak jeden dzień. Będąc w tym "piekle na Ziemi", gryzłem i kopałem. Z powodu moich przywiązań. Bolało mnie bardzo, bardzo długo. W końcu jednak się poddałem i zacząłem wówczas z tego "piekła" wychodzić.

Bazując zatem na swoim osobistym doświadczeniu, dochodzę do wniosku, że sensownie jest założyć, że droga do piekła na ziemi, jest drogą do piekła po śmierci, zaś droga do nieba na ziemi (poprzez czyściec) jest drogą do nieba po śmierci. Gdyby miało być na odwrót, to musiałby to chyba jakiś "gorszy bóg" skonstruować moim zdaniem. Piekło jest wieczne, ale to nie znaczy, że nie można z niego wyjść. Im bardziej jednak się w nim okopiemy, tym trudniej może być nam się z niego wydostać. Jeśli pójdziemy w tym okopaniu się na całość i całkowicie przylgniemy do swego ego, do swych przywiązań, do swoich lęków...to któż nas przed tym może powstrzymać? Jesteśmy bowiem aż tak potężni w swej woli.

Człowiek, który nie chce żywej relacji z Bogiem, to człowiek stawiający opór, okopujący się. Ale czym innym jest moim zdaniem nie chcieć żywej relacji z Bogiem, a czym innym jest nie chcieć swojego wyobrażenia żywej relacji ze swoim wyobrażeniem Boga. Być może można nie wierzyć w Boga, a jednocześnie być z Nim w dobrej relacji. Moim zdaniem liczy się nie tyle deklarowanie i używanie słowa "Bóg" ("Nie każdy, kto mi mówi >>Panie, Panie<<, wejdzie do Królestwa Niebieskiego, ale ten, który czyni wolę Ojca mego, który jest w Niebie"), lecz:

Służenie Prawdzie (uczciwość względem siebie i innych, dążenie do zdystansowania się wobec swojej skłonności do grzechów i oddania jej Bogu)
Miłość, miłosierdzie, dobroć, współczucie.
Dążenie do bycia najlepszą wersją siebie, wybierania najlepszej (najwznioślejszej opcji)
Zaufanie Bogu/Życiu/Wszechświatowi/Wyższej Inteligencji/czemuś lub Komuś wyższemu od siebie, mniejsza o to, jak ktoś to nazywa (choć dla mnie osobiście "Bóg" jest najbliższym określeniem) - por. metoda 12 kroków AA.

19. Czy istnieją aniołowie i upadły anioł, różnie zwany, ale najczęściej - Szatanem (główny sprawca grzechu)?

Tak, ale niekoniecznie w takiej formie, jak to jest przedstawiane w sztuce. Jeśli rodzi się w Tobie uczucie pocieszenia, jeśli przychodzi do Ciebie inspiracja - to przynosi Ci ją anioł (czyli zwiastun, posłaniec) właśnie. Szatan to przeciwnik Boga, fałszywy oskarżyciel, pan kłamstwa. Z fałszywym oskarżycielem szczególnie męczą się osoby z zaburzeniami obsesyjno-kompulsyjnymi. Oni po prostu mają skrajną postać tego, co zapewne nas wszystkich dotyka w mniejszym stopniu.

20. Czy Bóg stworzył aniołów i Szatana, aby nawiązać z nimi żywą relację?

Aniołowie są promieniami Słońca, którym jest Bóg w swym aspekcie Ducha Świętego. Czyż Słońce nie jest w relacji ze swymi promieniami? Szatan to jakby promień, który się odłączył od Słońca, "zbuntował się" wobec Niego i postanowił, że jest czymś oddzielnym, że będzie działał na przekór Słońcu, pociągając ludzi w cień, w ciemność. Uczynił to zapewne po to, aby urzeczywistnić taką teoretyczną możliwość, tudzież przetestować granice swojej "wolnej woli". Inaczej pewna możliwość pozostałaby niewykorzystana, a możliwość "odcięcia" (choćby "pozornego") od Boga nie zostałaby doświadczona.

21. Czy aniołowie są wyżej w hierarchii, niż człowiek?

I tak, i nie. Patrz wyżej. Z jednej strony są bliżej Boga, ale z drugiej strony to wokół człowieka toczy się dramat, to człowiek jest tutaj jakby "głównym bohaterem" dramatu. W moim odczuciu są też jakby w mniejszym stopniu "osobowe", w mniejszym stopniu rozwinięte w płaszczyźnie ludzkiej (choć mogą być bardziej rozwinięte w płaszczyźnie Ducha).

To co piszę o aniołach, to oczywiście tylko jakaś moja teoria. Inną teorią może być to, że to ludzie po śmierci przemieniają się w anioły bądź demony (patrz: Swedenborg). To są tylko teorie, którymi można się bawić, bo skąd możemy znać odpowiedź? Bardziej istotne jest chyba to, które teorie bardziej nam służą.

22. Czy aniołowie mają wolną wolę?

Patrz wyżej. Mówiąc w skrócie: nie wiem.

23. Czy Bóg dał człowiekowi wolną wolę, czy dopiero Szatan to uczynił?

Bóg.

24. Czy uważasz, że Bóg wiedział, że Szatan skusi człowieka i sprowadzi nań brzemię grzechu?

Tak.

25. Czy Bóg stworzył bakterie, różne żywe organizmy, w tym zwierzęta, aby nawiązać z nimi żywą relację?

Tak.

26. Czy Bóg stwarza nowe gatunki organizmów?

Tak.

27. Czy Bóg ulepił człowieka z gliny?

Nie.

28. Na jakiej podstawie wybrałeś teizm?

Wyjaśniałem to już wcześniej. Bardziej ze mną "rezonuje" niż ateizm; lepiej go czuję (tudzież: się z nim czuję) niż ateizm. "Ateizm" wywołuj u mnie poczucie dysonansu, negacji, nie jest dla mnie wiarygodny, ani też nie wydaje mi się jego przyjęcie być korzystniejsze w stosunku do mojego teizmu.

29. Jak sądzisz, co zmienił Jezus Chrystus podczas swej wizyty na Ziemi?

Można różnie teoretyzować, ale po co? Udzieliłem już na to pytanie odpowiedź poprzednim razem, ale tym razem odpowiem tak: mniejsza o historię; mniejsza o to, co zmienił; ważniejsze, jaki masz obraz Jezusa Chrystusa w swoim sercu; trudno jest wiedzieć, co się konkretnie wydarzyło 2000 lat temu. Któż zresztą wie, czy czas rzeczywiście jest liniowy, a przeszłość sztywno ustalona?