Witaj!
Socjalizm jest wadliwym systemem od samych podstaw, to nie ma prawa działać. W socjalizmie kapitalistyczną hierarchię próbuje zastępować się demokracją co niszczy hierarchię między ludźmi a za tym i niszczy społeczeństwo.
Podstawą społeczeństwa jest hierarchia, stosunek nadrzędnośćci i podporządkowania osobnikow na wzór stosunków spolecznych w stadach innych gatunków. Brak hierarchii to upadek społeczeństwa, podobnie jak nadmierna hierarchia.
Demokracja służy osłabieniu kapitalistycznej hierarchii ale sama bez kapitału nie wytworzy społeczeństwa.
----------
Demokratyczne zrównywanie znaczenia woli każdego człowieka w sytuacji gdy hierarchia, a zatem nierówne znaczenie woli określonych ludzi, jest już umiarkowane, prowadzi do braku współdziałania a za tym do nędzy.
Brak demokratycznego zrównania znaczenia woli wszystkich ludzi w sytuacji gdy hierarchia jest potężna a zatem różnice w znaczeniu woli określonych ludzi są totalne, prowadzi do zerwania współdziałania ludzi a za tym do nędzy.
Dlatego demokracja inaczej socjalizm oraz własność inaczej kapitalizm będąc sprzeczne ze sobą uzupełniają się wzajemnie. Własność wytwarza hierarchię miedzy ludźmi a demokracja ją ogranicza - efekt to ograniczona hierarchia.
----------------
Skoro wszyscy nabrali wody w usta, pozwolę sobie na inny wniosek dotyczący hierarchii, który oczywiście zostanie odrzucony jako, że stanie w konflikcie ze skrywanym lecz powszechnym tu poczuciem wyższości nad innymi ludźmi.
Otóż zastanówmy się dlaczego kraje postkolonialne, których narody swego czasu prowadziły krwawą walkę z obcą własnością znowu pożądają inwestycji zagranicznych, tj. obcej własność, z którą wcześniej walczyli?
Odpowiedź jest prosta. Wielu ludziom opłaca się podporządkować innym, bardziej utalentowanym i zdyscyplinowanym dopóki stworzona wspólnota realizuje wspólne cele. Taka symbioza możliwa jest tylko przy umiarkowanej hierarchii. Kiedy hierarchia staje się nadmierna przekształca się w pasożytnictwo jednostek nadrzędnych na jednostkach podporządkowanych co, jak historia pokazuje kończy się zawsze krwawą walką.
Wniosek jest taki, że nadmierna hierarchia, a zatem nadmiernie skoncentrowana własność, jest zabójcza.
Dla egzystencji społeczeństwa najważniejsze jest czyje cele społeczeństwo realizuje i muszą być to cele wspólne. Kiedy społeczeństwo zaczyna budować złote wieże dla części członków wspólnoty w pozostałym zakresie popadając w egzystencjalną nędzę, wówczas należy szykować się do wojny.
Podstawą społeczeństwa jest hierarchia, stosunek nadrzędnośćci i podporządkowania osobnikow na wzór stosunków spolecznych w stadach innych gatunków. Brak hierarchii to upadek społeczeństwa, podobnie jak nadmierna hierarchia.
Demokracja służy osłabieniu kapitalistycznej hierarchii ale sama bez kapitału nie wytworzy społeczeństwa.
----------
Demokratyczne zrównywanie znaczenia woli każdego człowieka w sytuacji gdy hierarchia, a zatem nierówne znaczenie woli określonych ludzi, jest już umiarkowane, prowadzi do braku współdziałania a za tym do nędzy.
Brak demokratycznego zrównania znaczenia woli wszystkich ludzi w sytuacji gdy hierarchia jest potężna a zatem różnice w znaczeniu woli określonych ludzi są totalne, prowadzi do zerwania współdziałania ludzi a za tym do nędzy.
Dlatego demokracja inaczej socjalizm oraz własność inaczej kapitalizm będąc sprzeczne ze sobą uzupełniają się wzajemnie. Własność wytwarza hierarchię miedzy ludźmi a demokracja ją ogranicza - efekt to ograniczona hierarchia.
----------------
Skoro wszyscy nabrali wody w usta, pozwolę sobie na inny wniosek dotyczący hierarchii, który oczywiście zostanie odrzucony jako, że stanie w konflikcie ze skrywanym lecz powszechnym tu poczuciem wyższości nad innymi ludźmi.
Otóż zastanówmy się dlaczego kraje postkolonialne, których narody swego czasu prowadziły krwawą walkę z obcą własnością znowu pożądają inwestycji zagranicznych, tj. obcej własność, z którą wcześniej walczyli?
Odpowiedź jest prosta. Wielu ludziom opłaca się podporządkować innym, bardziej utalentowanym i zdyscyplinowanym dopóki stworzona wspólnota realizuje wspólne cele. Taka symbioza możliwa jest tylko przy umiarkowanej hierarchii. Kiedy hierarchia staje się nadmierna przekształca się w pasożytnictwo jednostek nadrzędnych na jednostkach podporządkowanych co, jak historia pokazuje kończy się zawsze krwawą walką.
Wniosek jest taki, że nadmierna hierarchia, a zatem nadmiernie skoncentrowana własność, jest zabójcza.
Dla egzystencji społeczeństwa najważniejsze jest czyje cele społeczeństwo realizuje i muszą być to cele wspólne. Kiedy społeczeństwo zaczyna budować złote wieże dla części członków wspólnoty w pozostałym zakresie popadając w egzystencjalną nędzę, wówczas należy szykować się do wojny.