Dragula napisał(a): Tym sposobem w ogóle całe rozumowanie pilastra zatacza krąg i uderza z powrotem w Boga - oszusta. Bóg chce, żeby ludzie w Niego wierzyli ( z tego co rozumiem z wykładni KK tak właśnie jest), ale tworzy taki świat, że wygląda jakby On sam był jeno ludzkim wymysłem, a jeszcze nawet potęguje to wrażenie dyktując ludzkości takie sobie Pismo Święte.
Niech komentarzem do tego będzie werset z Biblii:
Cytat:Bo niewidzialna jego istota, to jest wiekuista jego moc i bóstwo, mogą być od stworzenia świata oglądane w dziełach i poznane umysłem, tak iż nic nie mają na swoją obronę.
Pierwsi ludzie zgrzeszyli zignorowaniem bożego Słowa i ponieśli tego konsekwencje.Również dzisiaj jest to głównym grzechem ludzkości.
Czy cuda się zdarzają? Samoistnie, w oparciu o prawa rządzące wszechświatem - z pewnością nie.Dzięki ludzkim zdolnościom również nie.A w odpowiedzi na modlitwę człowieka wierzącego w Boga, w oparciu o moc Stwórcy? Albo jako wypełnienie proroctw biblijnych?
Jeśli zdarzały się wcześniej, to muszą zdarzać się i dzisiaj, pod warunkiem że Jezus żyje.Gdyby nie zmartwychwstał, to Bóg nie potwierdziłby przyjęcia złożonej przez niego ofiary i nie byłoby dla nas żadnej nadziei na zmartwychwstanie.Oznaczałoby to, że Jezus nie był Mesjaszem, lecz oszustem, a wiara w oszusta byłaby godna pożałowania.Dodatkowo oszustami byliby również apostołowie oraz Maria, matka Jezusa, twierdząca, że urodziła go jako dziewica.Wszyscy twierdzący na przestrzeni wieków, że spotkali żyjącego Chrystusa (w tym piszący te słowa) byliby oszustami, zwodzącymi siebie i innych.
A jednak w imieniu Jezusa ludzie są uzdrawiani, uwalniani z nałogów, rozpoczynają zupełnie nowe życie.
Dochodzi do rozmnożeń żywności, pojawiania się rzeczy, których wcześniej nie było, a także znikania czegoś co istniało i wielu innych zdarzeń, a wszystko w związku z wiarą w Boga, który objawił się w Jezusie Chrystusie.
"Kto nie zważa na karność, gardzi własnym życiem, lecz kto słucha napomnienia, nabywa rozumu.
Bojaźń Pana jest szkołą mądrości, a pokora poprzedza chwałę"
"To głupota prowadzi człowieka na manowce, a potem jego serce wybucha gniewem na Pana"
Prz. 15,32-33; 19,3
Bojaźń Pana jest szkołą mądrości, a pokora poprzedza chwałę"
"To głupota prowadzi człowieka na manowce, a potem jego serce wybucha gniewem na Pana"
Prz. 15,32-33; 19,3

