[E.T.]

Zakładamy, że wiedza o Bogu jest wiedzą o jakimś konkretnym Bogu,

No i i co ty 'wiesz' o swoim Bogu?

No właśnie nic. To jest wiara, a nie wiedza.

Ale zdajesz sobie sprawę, że- pozostawiając już na boku te wszystkie kwestie, do których odnieść się nie chcesz- Twoje twierdzenie o psychologicznych konsekwencjach wiedzy o tym, że Bóg istnieje, jest co najwyżej psychologią gdybaną na temat sytuacji zupełnie człowiekowi nieznanej? Cała Twoja pewność w tej kwestii oparta jest na intuicji dotyczącej fantastycznego scenariusza. Trudno naprawdę traktować to poważnie jako jakiś argument, uzasadnienie słuszności całej tej doktryny o wolnej woli, którą Bóg nas obdarował nie dając się nam prawdziwie poznać. W istocie wszystko jest tu "na wiarę".