[freeman]

(a) Taki np. o. J.M. Bocheński jest niby dominikaninem, a o modlitwie masz takie cuś

Szczególnie rozpowszechniony zdaje się być zabobon, zgodnie z którym religia byłaby dialogiem. To twierdzenie jest o tyle zadziwiające, że Bóg rozmawiał być może z Abrahamem i z prorokami, ale jako żywo nie rozmawia ze zwykłymi wierzącymi. Jeśli więc religia jest dialogiem, to chyba tego samego rodzaju, co rozmowa dziada z obrazem w piosence polskiej: “przemówił dziad do obrazu, a obraz do niego ani razu”. Chodzi więc o oczywisty zabobon.

(1) Przykre jest to, że źle życzysz gejom.

(b) A co jest niby takiego złego w tym co im życzę? Ach, bo z twojej perspektywy życzę im, żeby trwali w grzechu, tak?

(2) Kiedy wierzyłem w siebie i w swój rozum, to miałem z tego powodu więcej problemów niż pożytku.Wszystko zatem zależy od tego w kogo/co wierzysz.

© Powinno się wierzyć w siebie niezależnie od tego czy się wierzy w Boga czy nie.

Nie wiem co takiego destruktywnego jest w wierze w siebie czy w poleganiu na rozumie. Mamy takie narzędzia do poznawania świata jakie mamy i już.

(a) Nie o modlitwie, tylko o religii.O ile modlitwa zakłada otwartość na odpowiedź Boga, to religia zadowala się samą sobą.Tak więc w pierwszym przypadku mamy dialog, a co zq tym idzie relację, natomiast w drugim- nie.

(b) To tak jak byś życzył alkoholikowi pół litra każdego dnia i zero kaca (w tym moralnego).

© Człowiek bywa omylny a Bóg nie.Człowiek wszystkiego nie ogarnia a Bóg tak.Zatem lepiej polegać na Bogu, niż na sobie (co przecież nie oznacza rezygnacji z używania rozumu i wykorzystania własnych zdolności).