Witaj!
Ja uważam, że zło nie istnieje. Dobro też nie. Przynajmniej w takim rozumieniu w jakim postrzegają je teiści ... czy bardziej konkretnie mówiąc religie abrahamowe. Sądzę, że wiele rzeczy zależy od sytuacji. To od ich kontekstu, wartości wyznawanych przez ich uczestników i punktu odniesienia, zależy czy czyn jest dobry czy zły. To co dla jednego jest dobre, dla innego może być złe i na odwrót. To co w jednej sytuacji jest dobre w innej może być złe. Bzdurą wydają mi się spisane zasady narzucające absolutyzm moralny jakiegoś działania np. dekalog lub przykazania miłości. Zbyt ogólne i nie oddające całej rzeczywistej "palety barw i odcieni". Nie sądzę więc, że obiektywnie można zdefiniować co jest dobre a co złe w jednoznaczny sposób. Każda próba takiego działania jest dla mnie mrzonką.
Odpowiadając więc na postawione pytanie o przyczynę zła powiem tak ... Przyczyną zarówno dobra jak i zła są różnice w wartościach wyznawanych przez konkretne kultury i indywidualne osoby. Przestrzeganie ich lub ich nieprzestrzeganie oraz wzajemne różnice międzyludzkie i wynikające z tego wszystkiego konflikty. To co jednak ja osobiście uważam za prawdziwe zło, to postawa ludzi cechująca się przekonaniem o tym, że wiedzą co jest dobre a co złe lepiej niż inni i mogą z tego tytułu narzucać swoje przekonania innym. Nie ważne dlaczego tak uważają ... czy z powodu sztywnej religii czy własnych przemyśleń lub innych powodów. Dla mnie taka postawa niezależnie od przyczyny to prawdziwe zło.
Sądzę też, że zło rozumiane tak jak je rozumieją religie abrahamowe jest niczym innym jak naturalną konsekwencją istnienia takiego a nie innego świata/wszechświata/rzeczywistości a dobro próbą naprostowania go/jej na własną modłę (z którą można się zgadzać albo nie zgadzać ... albo zgadzać się tylko co do skutków a nie co do przyczyn). Uważam więc, że takie patrzenie na sprawy dobra i zła jest więcej niż nieporozumieniem. Jest wyparciem lub ignorowaniem niesamowitej złożoności świata i upraszczaniem go do zero-jedynkowych zasad czy też traktowania własnych wartości jako tych obiektywnych i jedynych słusznych. (tutaj wzdycham) Może dla wygody, a może z powodu ignorancji? Nie mam pojęcia. Może i jedno i drugie ... a może nawet jakieś trzecie i czwarte. Uważam, że cokolwiek za tym stoi to musi to być coś pokręconego.
Odpowiadając więc na postawione pytanie o przyczynę zła powiem tak ... Przyczyną zarówno dobra jak i zła są różnice w wartościach wyznawanych przez konkretne kultury i indywidualne osoby. Przestrzeganie ich lub ich nieprzestrzeganie oraz wzajemne różnice międzyludzkie i wynikające z tego wszystkiego konflikty. To co jednak ja osobiście uważam za prawdziwe zło, to postawa ludzi cechująca się przekonaniem o tym, że wiedzą co jest dobre a co złe lepiej niż inni i mogą z tego tytułu narzucać swoje przekonania innym. Nie ważne dlaczego tak uważają ... czy z powodu sztywnej religii czy własnych przemyśleń lub innych powodów. Dla mnie taka postawa niezależnie od przyczyny to prawdziwe zło.
Sądzę też, że zło rozumiane tak jak je rozumieją religie abrahamowe jest niczym innym jak naturalną konsekwencją istnienia takiego a nie innego świata/wszechświata/rzeczywistości a dobro próbą naprostowania go/jej na własną modłę (z którą można się zgadzać albo nie zgadzać ... albo zgadzać się tylko co do skutków a nie co do przyczyn). Uważam więc, że takie patrzenie na sprawy dobra i zła jest więcej niż nieporozumieniem. Jest wyparciem lub ignorowaniem niesamowitej złożoności świata i upraszczaniem go do zero-jedynkowych zasad czy też traktowania własnych wartości jako tych obiektywnych i jedynych słusznych. (tutaj wzdycham) Może dla wygody, a może z powodu ignorancji? Nie mam pojęcia. Może i jedno i drugie ... a może nawet jakieś trzecie i czwarte. Uważam, że cokolwiek za tym stoi to musi to być coś pokręconego.
Przekonania są bardziej niebezpiecznymi wrogami prawdy, niż kłamstwa - F. Nietzsche