[pilaster]

Definiowanie narodowości na podstawie autoidentyfikacji (kto się czuje Polakiem, etc) jest obarczone wieloma wadami. Jest płynne, niekonkretne, subiektywne i nieweryfikowalne.

Dużo lepsze jest kryterium obywatelstwa, a najlepsze - według miejsca stałego zamieszkania. Polakiem jest ten, kto na stałe mieszka w Polsce i w Polsce pracuje (prowadzi biznes, etc)

To jednak jest trochę nieintuicyjne, bo co w sytuacji, gdy Polska akurat nie istnieje? 

Istnieje pewna bezwładność, czy lepkość narodowości. W przypadku jednostek potrzeba kilku, kilkunastu lat mieszkania i pracy w obrębie jakiegoś narodu, aby stać się jego częścią. Proces ten wydłuża się w przypadku tworzenia się gett, czy dzielnic narodowościowych. W przypadku większych zbiorowości, proces tworzenia narodu trwa kilka (2-3) pokolenia. Dlatego, owszem, w 1918 roku realnie rzecz biorąc nie było narodu polskiego (już? jeszcze?) i musiał się on (na nowo) wykształcić. Zresztą widać to bardzo dobrze w historii wojny 1919-1920 roku, kiedy całe duże polskojęzyczne populacje wcale się z Polską identyfikować nie miały ochoty. Gdyby stroną w wojnie nie byli bolszewicy, tylko jakaś w miarę normalna "biała" Rosja, Polska byłaby tylko efemerydą historyczną.

To samo było np z narodem izraelskim. W roku 1947 go nie było, a teraz bez wątpienia jest. Państwo (w miarę normalne, nie totalitarne) stwarza naród

Osiris

 uświadczył boskiego objawienia na temat mojego poziomu czytelnictwa?

Sam Osiris przecież deklarował że nie potrafi przeczytać więcej niż 100 stron powieści. I jakoś tak pilaster jest skłonny mu w tej materii wierzyć w 100%