[E.T.]

Ważnym wkładem katolicyzmu do cywilizacji są zakony, dzięki którym najbardziej zreligiowaceni ludzie sami dobrowolnie zaprzestają rozmnażania. Z tego powodu fanatyzm utrzymuje się w populacji katolickiej na stosunkowo niewielkim poziomie w porównaniu z religiami, które nie znają takiej instytucji.

Zreligiowacenie i fanatyzm to raczej nie jest szczególnie istotny składnik decyzji o zamknięciu się w zakonie. Być może wiara i jakiś element niedostosowania do życia w społeczeństwie odgrywają tutaj rolę, ale to jest kwestia indywidualnego przeżywania sfery duchowej i niejakiego wycofania się z życia społecznego czy w pewnym stopniu ograniczonego do spraw duchowych uczestnictwa w nim. Zreligiowacenie i fanatyzm tymczasem oznaczają raczej jakiś ekspansywny rodzaj uczestnictwa w życiu społecznym, naznaczony mocno zideologizowaną postawą, która nie ma wiele wspólnego z indywidualną duchowością i raczej nie przeszkadzają one szczególnie w prokreacji.