[Neuro]

Skąd masz taką pewność? Nie twierdzę, że implikacja "chcę => uważam, że właściwe" jest świadoma. Poza tym, to wydaje mi się być już zwyczajną semantyką...

Po prostu mam skojarzone z tymi słowami różne odczucia.

Właściwe to inaczej "takie jak powinno być". A że wszelkie "powinno" to ściema, to tak samo jest z "właściwe"

<bardzo osobista opinia> Wyciągam takie założenia z jedynych cech organizmów żywych, jakich nie zdołałem usunąć bez eliminowania konceptu życia, czyli z potrzeby przetrwania oraz rozprzestrzeniania się (oraz ich synonimów) </bardzo osobista opinia>

Nie posiadam ani potrzeby przetrwania, ani tym bardziej rozprzestrzeniania się

Twierdząc, że czegoś chcesz oznacza, że uznajesz coś za korzystne w pewnym okresie czasu i będziesz dążyć do tego, aby się do tego zbliżyć, analogicznie jak czegoś nie chcesz. Nie można mówić o "chceniu dla samego chcenia", zawsze jest jakiś motyw, chociażby nieświadomy.

Ok. Uznanie za korzystne - zgoda. Jeśli w ten sposób rozumiemy dobre - jako przyjemne/korzystne/pozytywne/miłe/etc. to ok

Tylko że dla mnie to zupełnie co innego niż jakieś abstrakcyjne "dobro" i "zło" moralne.

Ze względu na niejednoznaczność pojęć "dobre" i "złe", wolę używać pojęć, które uważam za bardziej precyzyjne.

Dla sprostowania, poprzez "wyciszanie" nie mam na myśli "tłumienia", tylko "przyjmowania wszystkiego takim, jakim jest, bez interpretowania tego jako negatywne, pozytywne czy neutralne"

Ok, tylko kłóci mi się to z nazwą "wyciszanie"

Moje pytanie brzmi: co pozostaje?

Czysta świadomość.

Bardzo ambitne postulaty, masz jakieś badania potwierdzające, że tak właśnie jest?

To można sprawdzić w pracy terapeutycznej

https://www.youtube.com/watch?v=p1r-5OdSmbE



Badań jako takich nie szukałem, ale to się zgadza z moim doświadczeniem i wizją świata, a także nie znajduję żadnego innego sensownego alternatywnego modelu, toteż nie mam motywacji aby takich badań szukać

czyli jednak mamy jakiś "wewnętrzny kompas" określający rzeczy jako "dobre" i, analogicznie, "złe".

Tak, względnie dobre, tzn. w rozumieniu jakie przytoczyłem wcześniej

---

Skąd pewność, że "umysł pełen empatii i ciekawości" jest tzw. "liderem"? Dlaczego akurat te cechy

Pewne cechy/zachowania/postawy są dla nas naturalne. Inne wynikają z komplikacji w systemie.

Dlaczego akurat te cechy (i dlaczego wszystkie zaczynają się na 'c',

Może Anglicy tak konstruowali swój język, że wielu pozytywnym cechom nadali nazwy na literę 'c'?

W dalszej części strony jest nawiązanie do teori Carla Junga, co do której też nie mam szczególnego zaufania.

Pokazana jest analogia między IFS i różnymi innymi nurtami. A samego Junga lubię i cenię