[Ayla Mustafa]

Zdecydowanie jedna z najlepszych adaptacji sf, nie wiem czy nie pójdziemy drugi raz za parę dni

Ja pewnie tak samo pójdę znów za parę dni.

Odkryłem dziś cudowny, piękny, skomplikowany, głęboki i spójny świat równoległy. Metafizyka świata, jego estetyka, jego prawa, jego historia, jego odrębność - wszystko jest wspaniałe. Także gra aktorska, muzyka, krajobrazy, szczegóły i szczególiki mnie urzekły.
Film wzruszył mnie dogłębnie. Chyba to najlepszy film, jaki widziałem w życiu. Po seansie chodziłem po mieście kilka godzin w szczęśliwym szoku. Miałem też masę przemyśleń, zwłaszcza na tematy filozoficzne. Uwielbiam analizować "Diunę" w głowie i odkrywać różne smaczki.
Obejrzałem kilka godzin temu. Dalej mnie trzymają emocje. Jestem tym bardziej urzeczony, że nie czytałem "Diuny" i nie znałem fabuły. Szkoda, że tak późno odkryłem ten świat. Ale lepiej późno niż wcale.

Zapowiada się faaaajny film. W sumie to dwa. 

W sumie to przynajmniej siedem, jak nie więcej.

Jak cudownie

Wyłania się pewien uniwersalny przepis na sukces kinowy. Mając świetny materiał literacki, wystarczy go po prostu wiernie, z szacunkiem dla oryginału i autora, przedstawić na ekranie, bez robienia jakiś udziwnień na siłę.

Oczywiście samo to nie wystarczy, ale jest warunkiem koniecznym

Oby było coraz więcej filmów kręconych takim sposobem.

Oczywiście zawsze można się do czegoś przyczepić - Pilastrowi na ten przykład nie podobała się wizyta Pitera de Vries na Salusa Secundus - przecież to miała być tajna planeta szkoleniowa sardaukarów, (oficjalnie więzienna), a tu imperator wpuszcza tam osoby postronne i to jeszcze tak niebezpieczne jak Piter...

Może chodziło o nastraszenie potęgą Imperatora, by rody bały się zjednoczyć przeciwko niemu uznając, że są zbyt słabe, by pokonać Imperatora? Stąd to epatowanie sardaukarami?