Witaj!
Raport o sytuacji W Afryce. Niekoniecznie rozwarstwienie spada.
https://www.unic.un.org.pl/aktualnosci/r...ciowe/2284#
Stan chronicznego zagrożenia bezpieczeństwa żywnościowego w Afryce Subsaharyjskiej jest wynikiem złego rządzenia przez dziesiątki lat. Reżimy nastawione na gromadzeniu bogactw ogałacały region z zasobów i budowały dziedziczne struktury władzy. Wyrachowane elity, czerpiące zyski z wymuszeń i protekcji, zajęły miejsce pomiędzy przywódcami a społeczeństwem. Zmonopolizowały dochód państwa i ogołociły wieś, ale nie stworzyły miejsc pracy ani przemysłu. Na obszarze Afryki Subsaharyjskiej infrastruktura wiejska popadła w ruinę, rolnictwo upadło, zwiększyły się nierówności, w tym także z powodu płci, a systemy żywnościowe uległy stagnacji. Właściciele małych gospodarstw rolnych, na których spoczywa odbudowa rolnictwa, przez długie lata znajdowali się pomiędzy młotem a kowadłem. Odbudowa bezpieczeństwa żywnościowego musi rozpocząć się od wybawienia ich z tego kłopotliwego położenia i wyzwolenia ich potencjału. Działania podejmowane przez środowisko międzynarodowe również pozostawia wiele do życzenia. Kraje rozwinięte utrzymują subsydia rolnicze, z których korzystają rodzimi bogaci producenci, doprowadzając zubożałych rolników z Afryki Subsaharyjskiej do kresu wytrzymałości. Przez wiele lat programy przystosowawcze inspirowane przez siły zewnętrzne osłabiały potencjał krajowy i zachęcały rządy afrykańskie do spłaty rosnącego zadłużenia przerzucając środki przeznaczone na produkcję żywności na uprawę roślin eksportowych.
https://www.unic.un.org.pl/aktualnosci/r...ciowe/2284#
Stan chronicznego zagrożenia bezpieczeństwa żywnościowego w Afryce Subsaharyjskiej jest wynikiem złego rządzenia przez dziesiątki lat. Reżimy nastawione na gromadzeniu bogactw ogałacały region z zasobów i budowały dziedziczne struktury władzy. Wyrachowane elity, czerpiące zyski z wymuszeń i protekcji, zajęły miejsce pomiędzy przywódcami a społeczeństwem. Zmonopolizowały dochód państwa i ogołociły wieś, ale nie stworzyły miejsc pracy ani przemysłu. Na obszarze Afryki Subsaharyjskiej infrastruktura wiejska popadła w ruinę, rolnictwo upadło, zwiększyły się nierówności, w tym także z powodu płci, a systemy żywnościowe uległy stagnacji. Właściciele małych gospodarstw rolnych, na których spoczywa odbudowa rolnictwa, przez długie lata znajdowali się pomiędzy młotem a kowadłem. Odbudowa bezpieczeństwa żywnościowego musi rozpocząć się od wybawienia ich z tego kłopotliwego położenia i wyzwolenia ich potencjału. Działania podejmowane przez środowisko międzynarodowe również pozostawia wiele do życzenia. Kraje rozwinięte utrzymują subsydia rolnicze, z których korzystają rodzimi bogaci producenci, doprowadzając zubożałych rolników z Afryki Subsaharyjskiej do kresu wytrzymałości. Przez wiele lat programy przystosowawcze inspirowane przez siły zewnętrzne osłabiały potencjał krajowy i zachęcały rządy afrykańskie do spłaty rosnącego zadłużenia przerzucając środki przeznaczone na produkcję żywności na uprawę roślin eksportowych.