[fciu]

Teraz żartujesz. Nie posądzam Cię o takie poglądy antropologiczne.

Ale jakie znowu "poglądy"? To wszystko co wymieniłem to są biologiczne i behawioralne fakty. No chyba, że któremuś próbujesz zaprzeczyć, to wskaż któremu, bo ja nie widzę oczywistego kandydata.

Stwierdziłeś wyżej w odpowiedzi na moje pytanie, że istnienie tych celów (chodzi o instrumentalne mechanizmy ewolucyjne) ma charakter empiryczny.

Mówienie o "celach ewolucji" to przecież jest potężny skrót myślowy, bądź nawet nadużycie semantyczne. Ewolucja działa w jakichś tam kierunkach, ale nie ma celu w takim sensie, jak człowiek ma cel wykonując jakieś działanie.

W mojej wypowiedzi, na którą tutaj odpowiadasz, nie odnosiłem się do żadnych intencji i celów w sensie metafizycznym.

Ale jak odróżniasz w ogóle to co jest "celem" i to co nie jest "celem". Natura tworzy sobie różne byty z różnymi zachowaniami. I wszystko to jest pochodną tych samych praw. Jeśli wprowadzasz rozróżnienie, to musisz mieć jakieś kryterium pozanaturalne.

"Dobrostan" i "bliźni" to są pojęcia, których sens dla danego człowieka będzie funkcją jego poglądów filozoficznych – głównie tych o charakterze metafizycznym.

No tak. Wiadomo — jeden uważa za podmioty moralne tylko ludzi najbardziej mu podobnych, a drugi rozciąga moralność na inne niż człowiek zwierzęta. Nie napisałem, że takie podejście zapewnia ludziom istnienie jakiegoś nienaruszalnego kompasu moralnego, ale że jest zwykle bardziej spójne, niż myślenie metafizyczne.

Można sobie racjonalizować, że jest się neoteniczną małpą i w związku z tym działa się instynktownie, ale to jest tylko cope.

Ale ja niczego sobie nie racjonalizuję i w ogóle nie wypowiadam się o moralności jakichś zachowań, a po prostu stwierdzam fakt dotyczący ludzkich zachowań. Jeśli bowiem chcemy potępić pornografię, to owszem, zwracanie uwagi na to, że:

przemysł pornograficzny (...) jest zbudowany na ludzkiej krzywdzie (głównie kobiet). Jest też powiązany przez związki przyczyno-skutkowe z handlem żywym towarem

jest przedstawieniem argumentu właśnie z dobrostanu drugiej osoby, a nie z metafizyki.