[Nonkonformista]

Cedilla to kuzynka tortilli? Dobra. Gugluję... Aha. Czyta się jak "s".
Skąd te powiązania portugalskiego z francuskim? Przecież między nimi jest Hiszpania?...

Czyta się s i nie występuje na początku słowa, a tylko przed a,o,u /i ich odmianach, kreskowo-falowo-daszkowych/.

A skąd to powiązanie - nie wiem.

[Sofeicz]

Wyobrażanie sobie czegoś po niemiecku to "vorstellen". "Vor" to przed. "Stellen" to stawiać. Zatem wychodzi przedstawianie.

Bo to jest kalka językowa z niemieckiego.
Podobnie jak parowóz / Dampfwagen, czasopismo / Zeitschrift, doszło do… /es kam zu…, w międzyczasie / in der Zwischenzeit.

[kmat]

Te zbieżności francusko-portugalskie to po prostu archaizmy. Hiszpański też to oryginalnie miał, tylko utracił na skutek wewnętrznej ewolucji. Coś jak słowiańskie nosówki - kiedyś powszechne, a dziś obecne tylko w polskim czy jakichś bułgarskich gwarach.

[Sofeicz]

Skąd te powiązania portugalskiego z francuskim? Przecież między nimi jest Hiszpania?...

Oba te języki (podobnie jak hiszpański, włoski, rumuński etc) to tzw. łacina ludowa więc trudno powiedzieć, jakie są odległości lingwistyczne w obrębie tej grupy, i jak je mierzyć.
Statystycznie portugalskiemu leksykalnie bliżej do hiszpańskiego niż francuskiego ale zbieżności się zdarzają pomiędzy różnymi językami.
To tak, jakby powiedzieć, że hiszpański i polski są podobne, bo mają podobne głoski „ń” czy „ł”, albo hindi, bo ma głoskę „ś”.

https://prestonpublishing.pl/blog/jezyk-...rtugalski/

[Nonkonformista]

Żałuję, że zaniedbałem francuski, bo swego czasu po dłuższym pobycie całkiem nieźle sobie radziłem.
Nawet podczas jakichś prac remontowych uczyłem francuskie dzieci starej francuskiej piosenki "Dans le jardin de mon pere".
Ale lata nieużywania zrobiły swoje. Staram się nadrobić oglądając France24.

Rzecz gustu. Mnie z języków romańskich się własnie francuski nie podoba. To akcetowanie  na ostatnią sylabę niepomiernie drażni, a i ortografia okropna i też chyba najmniej fonetyczna spośród języków romańskich.
W portugalskim jest to mieszane, są słowa akcentowane na ostanią sylabę /i gdy są od tego akcetowania odstępstwa, zaznacza się to akcentem/ ale nie wszystkie, więc nie jest to tak drażniące jak we francuskim. Także francuski jest be.

[Sofeicz]

Jak słusznie zauważyłeś - rzecz gustu.
Ale jedno jest pewne, francuski jest dość czytelny fonetycznie.
Ja, mając tylko trochę szkolnej edukacji, radziłem sobie od razu dość nieźle.
Dodatkowo Francuzi, kiedy usłyszą swój język w ustach obcokrajowca, to nagle im się uruchamia talent pedagogiczny, i zaczynają mówić powoli i wyraźnie, co znacznie ułatwia sprawę.
Zupełnie odwrotnie niż Niemcy, którzy mają to w de i szwargoczą z pełną prędkością zostawiając biedaka w polu.
Dodatkowo niemiecki zestaw głosek jest dla mnie nierozpoznawalny - brzmi jak jeden przypadkowy bełkot.

[Fanuel]

Jak słusznie zauważyłeś - rzecz gustu.
Ale jedno jest pewne, francuski jest dość czytelny fonetycznie.
Ja, mając tylko trochę szkolnej edukacji, radziłem sobie od razu dość nieźle.
Dodatkowo Francuzi, kiedy usłyszą swój język w ustach obcokrajowca, to nagle im się uruchamia talent pedagogiczny, i zaczynają mówić powoli i wyraźnie, co znacznie ułatwia sprawę.
Zupełnie odwrotnie niż Niemcy, którzy mają to w de i szwargoczą z pełną prędkością zostawiając biedaka w polu.
Dodatkowo niemiecki zestaw głosek jest dla mnie nierozpoznawalny - brzmi jak jeden przypadkowy bełkot.

To zasługa niemieckich akcentów. Hochdeutsch jest nawet przyjazny, problem polega na tym, że mało kto w nim mówi. TV i internet robią swoje, ale te ichnie maniery to sen z powiek spędzają. U nas jakoś mniej widoczne są te różnice. Z lokalnych dialektów to aby Kaszubów ciężko zrozumieć.

[Nonkonformista]

Jak słusznie zauważyłeś - rzecz gustu.
Ale jedno jest pewne, francuski jest dość czytelny fonetycznie.
Ja, mając tylko trochę szkolnej edukacji, radziłem sobie od razu dość nieźle.
Dodatkowo Francuzi, kiedy usłyszą swój język w ustach obcokrajowca, to nagle im się uruchamia talent pedagogiczny, i zaczynają mówić powoli i wyraźnie, co znacznie ułatwia sprawę.
Zupełnie odwrotnie niż Niemcy, którzy mają to w de i szwargoczą z pełną prędkością zostawiając biedaka w polu.
Dodatkowo niemiecki zestaw głosek jest dla mnie nierozpoznawalny - brzmi jak jeden przypadkowy bełkot.

To zasługa niemieckich akcentów. Hochdeutsch jest nawet przyjazny, problem polega na tym, że mało kto w nim mówi. TV i internet robią swoje, ale te ichnie maniery to sen z powiek spędzają. U nas jakoś mniej widoczne są te różnice. Z lokalnych dialektów to aby Kaszubów ciężko zrozumieć.

Gorzej, gdy Kaszubi nie mówią czysto po kaszubsku, tylko polaszą:
Polaszenie – Wikipedia, wolna encyklopedia

[Sofeicz]

Kiedyś wynajmowaliśmy wakacyjną kwaterę w Chałupach na Helu.
I gospodarze mówili między sobą po kaszubsku, a z nami czystą polszczyzną.
Tak też się zdarza.

[Ayla Mustafa]

Po niemiecku "leiden" oznacza "cierpieć", ale "die Leidenschaft" to nie "cierpienie", tylko "pasja". Ale tu poetycko pojechali. Werterem.

---

A "die Kapuze" to "kaptur". Pewnie gdzieś stąd jest nazwa kapucynów.

[Elbrus]

Po niemiecku "leiden" oznacza "cierpieć", ale "die Leidenschaft" to nie "cierpienie", tylko "pasja". Ale tu poetycko pojechali. Werterem.

To z greckiego źródłosłowu (z którego pochodzi też 'patos'):
https://en.m.wiktionary.org/wiki/%CF%80%...E%BF%CF%82
poprzez łacinę i języki romańskie:
https://en.m.wiktionary.org/wiki/passio#Latin

A "die Kapuze" to "kaptur". Pewnie gdzieś stąd jest nazwa kapucynów.

Tak, stąd.

Borrowed from Middle French capuchin (“Capuchin friar”), from Italian cappuccino (“Capuchin friar”), from cappuccio (“hood, cowl”).
https://en.m.wiktionary.org/wiki/Capuchin

Jeśli komuś kojarzy się to z nazwą włoskiego napoju kawowego, to właściwie się kojarzy:
https://en.m.wiktionary.org/wiki/cappuccino

[zefciu]

Ale tu poetycko pojechali. Werterem.

Pochodzenie jest, jak już zwrócił uwagę Elbrus i ma znaczenie dość szerokie — oznacza to wszystko, czemu człowiek ulega, wobec czego jest pasywny. A więc od silnych emocji, przez nałogi, po fakt, że ktoś ci robi krzywdę.

[kmat]

U mnie czasem mówi się kapuza na kaptur.

[Nonkonformista]

Ponieważ skończyłem już kurs portugalskiego, to sobie sam wybieram słowa i tak mi przyszło przetłumaczyć pewną piosenkę 'Na wyspach Bergamutach'. Pons spełnił dobrze swoje zadanie. Zanim napiszę tekst - to jako kolejne ciekawostki z portugalskiego napiszę, że:
śniadanie to w wersji brazylijskiej café da manhã, czyli tłumacząc dosłownie: poranna kawa. W wersji europejskiej będzie to pequeno-almoço /czyli dosłownie mały obiad/.

W języku portugalskim nie odróżniamy myszy do szczura. Serio jest jedno słowo na te dwa zwierzęta - mianowicie rato

Mógłbym zrobić kopiuj-wklejkę, ale dla treningu po prostu będę pisał ręcznie, to co pons przetłumaczył. Jedziemy:

Ouvi dizer que há um gato de botas nas ilhas Bergamota.
Também foi visto um burro que a formiga carregava.
Há uma galinha solitária que põe ovos de ouro, nos carvalhos crescem maçãs em chapéus de granizo. E há uma baleia velha que usa óculos.
Ensinam-se salmões em molho de tomate e ratos treinados no topo de uma montanha de vidro.
Há um elefante com duas trombetas,
e só estas ilhas não existem.

Poniżej link do piosenki:

https://www.youtube.com/watch?v=H9Qr9b3hycQ

Do pisania portugalskich znaków używam fajnego programu TypeIt, więc nie muszę każdej literki kopiować z internetu.

[Sofeicz]

A ja po spotkaniu z Mariuszem Szczygłem postanowiłem trochę nadrobić zaległości z literatury czeskiej.

Zacząłem czytać hrabalowe „Obsługiwałem angielskiego króla”.
I tu mala dygresja.
W oryginale to brzmi „Obsluhoval jsem anglického krále”.
Z gramatyki historycznej pamiętam, że w jęz. polskim występowała podobna forma złożona czasu przeszłego np. „był jeśm”, byli jeśte”, które około XV w. zostały skrócone do współczesnej, poręcznej formy „byłem, byliście”.
Z tego wynika, że w języku czeskim cały czas ta złożona forma obowiązuje, jak jakieś wykopalisko.

Swego czasu prof. Miodek twierdził, że jeżeli ktoś chce posłuchać staropolszczyzny, to powinien posłuchać czeskiego.
Tym bardziej, że akcent padał podobnie jak w czeskim, na pierwszą sylabę.

[bert04]

Jest to o tyle ciekawe, że język czeski zanikł ko 1620 żeby odrodzić się w XIX wieku na fali ruchów narodowych. Wygląda prawie tak, jakby przez tę przerwę "zamroził" formy, które w polszczyźnie ewoluowały do dzisiejszego języka. (Choć pewnie rozdzielenie było już wcześniej, w końcu z XVII nawet sporo literatury się ostało.

[Nonkonformista]

A czy mogą istnieć fałszywi przyjaciele wewnątrz jednego języka i dwóch jego odmian? Mogą
O pica znaczy co innego w wersji europejskiej portugalskiego a co innego w brazylijskiej.
Czy tak jest w angielskim? Jakoś nic się mi w oczy nie rzuciło. Ktoś wie?

[Iselin]

"Wyjść na pole" też może mieć różne znaczenia w zależności od tego, czy się jest z Krakowa. I jeszcze "borówka".

[Elbrus]

A czy mogą istnieć fałszywi przyjaciele wewnątrz jednego języka i dwóch jego odmian?

W tym sensie, w jakim podałeś swój przykład, 'fałszywi przyjaciele' mogą istnieć także w jednej jego odmianie jednego języka - różnicą będzie inna subkultura mówiącego/piszącego*, inny kontekst, inna rola, inny adresat etc. Będzie to występowało w gwarze, w slangu czy w języku wewnątrzkorporacyjnym, w hermetycznym języku zawodowym, gdzie np. to samo zapożyczenie z języka obcego będzie opisywało inne procesy technologiczne, inne sytuacje, innych ludzi, ale też nie od razu każdy element takiej szczególnej odmiany języka będzie 'fałszywym przyjacielem', gdyby przyłożyć go do 'języka standardowego'.

*bo pewne znaczenia narzucają się częściej, gdy są gębowo wypowiadane, a inne częściej w tekstach przy ich czytaniu

O pica znaczy co innego w wersji europejskiej portugalskiego a co innego w brazylijskiej.

Z tego co znalazłem, to nie do końca można to zakwalifikować jako pełnoprawnego 'fałszywego przyjaciela':

https://www.listenandlearn.org/blog/7-wo...azil/#pica
https://en.m.wiktionary.org/wiki/pica

Etymologii zaproponowanych jest pełno, a i tak sztywnego rozdzielenia geograficzno-językowego autorzy artykułów przytoczonych nie wysunęli - według nich nie jest tak, że w Portugalii to i to, a w Brazylii tamto i tamto, tylko że częściej to, bardziej tamto, to a to może narzucać się jako pierwsze, a to nie do końca to samo. Zatem zależy to bardziej od demokratycznych ruchów, jak ludzie głosują dziobami i pazurami, a nie od tego, że portugalska rada języka zadekretowała tak a tak i tak ma być, a brazylijska rada języka zadekretowała coś innego. Zaszły więc tam bardziej procesy kulturowe, a nie twardo lingwistyczne - przynajmniej na razie, przynajmniej w zakresie znaczenia tego jednego słowa.

Czy tak jest w angielskim? Jakoś nic się mi w oczy nie rzuciło. Ktoś wie?

Oczywisty przykład (bo bliższy ciału i jedno z pierwszych słów, jakie uczeń angielskiego poznaje), to 'pants' - w USA to spodnie (w UK 'trousers'), a w UK majtki (w USA 'underpants').

Inne przykłady:

https://www.academia.edu/23789630/False_..._Australia
https://www.englishpath.com/learn-englis...n-english/
https://www.mentalfloss.com/article/6268...sh-english
http://camling.soc.srcf.net/proceedings/rocavarela.pdf - PDF Intralingual false friends: British English and American English as a case point


Dłuższe listy:
https://en.m.wikipedia.org/wiki/Lists_of...sh_English

Rozwiń zakładkę 'See also', a znajdziesz tam odnośniki m.in. do 'Glossary of American terms not widely used in the United Kingdom' oraz 'Glossary of British terms not widely used in the United States'.

A tutaj o różnicy między 'fałszywymi przyjaciółmi' i 'słowami fałszywie pokrewnymi' (które mogą być synonimami, ale nie muszą):
https://linguistics.stackexchange.com/qu...lse-friend

[zefciu]

Stosowny komiks, dotyczący angielskiego: