[Sofeicz]

Mam nadzieję, że teraz lepiej pojmiesz ten problem.

:lol2::lol2::lol2: Coś mi się zdaje, że biedny Nonk jest teraz ciemny jak tabaka w rogu. A miały być proste kąciki:lol2::lol2::lol2:

[Jester]

Exodim trochę faktycznie odjechał z liczbami zespolonymi.

Może spróbuję trochę jaśniej wyłożyć to, co próbował przekazać:

Liczbę zespoloną, możemy zapisać na dwa sposoby. Pierwszy wygląda tak:

a+bi, gdzie a i b to pewne liczby rzeczywiste, a i to tak zwana jednostka urojona.

A drugi wygląda tak:

r(cosφ + isinφ. r to tak zwany moduł liczby zespolonej - czyli inaczej odległość punktu oznaczającego daną liczbę zespoloną od środka płaszczyzny zespolonej - odsyłam do rysunku exodima. Środek płaszczyzny zespolonej to 0.

Teraz tak: liczba rzeczywista, to taka liczba zespolona, gdzie b=0. Pozbywamy się wtedy części urojonej i zostaje nam samo a.

a+0i=a

Ponieważ jak wyjaśniłem wyżej:
a+bi=r(cosφ + isinφ, zatem:

a+bi=rcosφ + irsinφ.

Jeżeli założymy, że mamy do czynienia z liczbą rzeczywistą, to b=0 i powyższe równanie wygląda tak:

a=rcosφ + irsinφ. Czyli po jednej stronie mamy jednostkę urojoną, a po drugiej nie. Aby równanie się zgadzało, wartość sinφ musi być równa 0, a wtedy równanie wygląda tak:

a=rcosφ

Ponieważ r jak pamiętamy jest modułem naszej liczby a - czyli odległością od środka układu współrzędnych - a odległość wartości a od środka - czyli zera wynosi po prostu a, zatem

r=a

Skąd logicznym jest, że

cosφ=1

No i teraz jeszcze patrzymy raz na rysunek exodima. Niebieska strzałka, to nasze r. Wartość a mamy zaznaczoną na osi, a tajemniczy kąt φ to kąt między niebieską strzałką, a osią Re. Zatem kiedy długość strzałki będzie taka sama, jak odległość od zera do punktu a? Ano tylko wtedy, kiedy strzałka "leży" na osi Re - czyli kąt φ jest równy 0.

Stąd dowód na to, że funkcja sinus przyjmuje wartość 0 dla kąta 0 stopni.

Trochę strawniejsze?

[exodim]

Teraz tak: liczba rzeczywista, to taka liczba urojona...

?

Może spróbuję trochę jaśniej wyłożyć to, co próbował przekazać:

Proszę mi nie wmawiać, że coś chciałem przekazać, jeśli chodzi o liczby zespolone - te każdy powinien znać. Po prostu pokazałem jak ja interpretuję funkcje trygonometryczne

Z pomocą twojego tekstu może nonk coś zrozumie :]

[Nudziarz]

?

Pewnie pomylił się i miało być "to taka liczba zespolona"

Proszę mi nie wmawiać, że coś chciałem przekazać, jeśli chodzi o liczby zespolone - te każdy powinien znać.

Nonkonformista = grammar nazi.
exodim = number nazi?

[Jester]

Oczywiście o liczbę zespoloną chodziło, było późno jak to pisałem. Zaraz poprawię.

[NotInPortland]

Czy istnieją jakieś instrumenty muzyczne, które nie będą działać w stanie nieważkości?

[exodim]

Czy istnieją jakieś instrumenty muzyczne, które nie będą działać w stanie nieważkości?

Jeśli weźmiemy pod uwagę klasyfikację instrumentów wg Hornbostela-Sachsa, to imho jedynie niektóre idiofony pocierane (np. harfa szklana, czyli szklanki wypełnione cieczą) mogłyby nie być zdolne do użytku, z racji tego, że cząsteczki wody w stanie nieważkości dążą do tworzenia większego menisku wypukłego (siły kohezji mają większe znaczenie niż w polu grawitacyjnym*).
Chociaż powinna być możliwa gra na nich, jedynie należałoby inaczej skonfigurować instrument (wziąć mniejsze szklanki i ponownie wyskalować w stanie nieważkości).


*edit: tak, tak, chodzi mi o nierównoważenie się sił, oczywiście

[Tgc]

Hmm, grzechotka ? Co prawda graly by, ale wymagaly by mocniejszego potrzasania -kulki czy co tam jest w srodku nie opadaly by tak samo jak na Ziemi.

[exodim]

Hmm, grzechotka ? Co prawda graly by, ale wymagaly by mocniejszego potrzasania -kulki czy co tam jest w srodku nie opadaly by tak samo jak na Ziemi.

Też pomyślałem o grzechotce na początku, jednak doszedłem do wniosku, że przecież prędkość jest względna Gra byłaby utrudniona, ale nie niemożliwa.

[Sofeicz]

Organy, w których miechy były 'napędzane' przez tzw. kalikanta czyli 'deptane' nogami.
Teraz oczywiście są silniki elektryczne ale niektóre zawory traktury organowej opadają grawitacyjnie.
Fortepian - jeżeli ktoś widział mechanizm młoteczkowy, to młoteczek po akcji opada częściowo grawitacyjnie, tłumiki też. Tak samo klawesyn.
Perkusja - talerz pedałowy opada grawitacyjnie.
No i ciężko by było stepować i tańczyć.

[Fanuel]

Gwizdek na wodę
czyli coś takiego. Bez wody nie gra. A woda w stanie nieważkości po prostu by wypłynęła, tudzież wypchnęło by ją powietrze które wtłoczyłbyś ustami


Mam nadzieję że pomogłem

[maka2020]

Dlaczego mówimy o czasie połowicznego rozpadu, a nie całkowitego? Innymi słowy, dlaczego nie da się ustalić, po jakim czasie dany izotop ulegnie całkowitemu rozpadowi?

[Jester]

Teoretycznie byłoby to możliwe, ale nieprzydatne w obliczeniach.
Poza tym, załóżmy hipotetyczny układ:

Mamy 1 mol pierwiastka o połowicznym czasie rozpadu 100 lat.

Czyli po 100 latach, pozostanie nam 3,01 * 10^23 atomów.
Po kolejnych 100 latach, będzie to 1,505 * 10^23 atomów.

Z takiego toku rozumowania wynika, że 1 atom pozostanie nam po 80 takich cyklach, czyli po 8000 lat.
Teraz pytanie brzmi: czy w jakikolwiek obliczeniach statystycznych, będzie nam potrzebna informacja, po jakim czasie z promieniotwórczej substancji zostanie nam 1 atom? Oczywiście nie.

Drugą sprawą jest fakt, że jeżeli tej substancji wyjściowo będziemy mieli więcej, np. 2 mole, to rozpad do czasu pozostania jednego atomu, według tych obliczeń, potrwa 8100 lat, a nie 8000. Czyli ciężko już wtedy coś porównywać, ponieważ wynik końcowy zależy od wyjściowej ilości substancji. W przypadku wartości jaka jest okres połowicznego rozpadu, wszystko jest jasne: po 100 latach zostanie nam połowa substancji.
To daje możliwość porównywania szybkości rozpadu danych substancji, a jednocześnie możemy na podstawie tej informacji, wyliczyć po jakim czasie rozpadnie nam się cała próbka.

[Fizyk]

Teoretycznie byłoby to możliwe, ale nieprzydatne w obliczeniach.

Właśnie niestety niezbyt możliwe.

Teoria mówi, że pojedynczy atom rozpada się z jakimś prawdopodobieństwem na jednostkę czasu. To oznacza, że nie da się przewidzieć, kiedy rozpadnie się jeden atom, ale kiedy mamy ich ogromne ilości, możemy przewidzieć, ile z nich rozpadnie się w danym czasie. Przez analogię: nie jesteśmy w stanie powiedzieć, jaki będzie wynik pojedynczego rzutu monetą, ale kiedy ktoś weźmie 1000 monet i rzuci w powietrze, możemy powiedzieć, że ok. 500 upadnie na ziemię orłami, a ok. 500 reszkami.

Ponieważ każdy pojedynczy atom rozpada się losowo, nie ma takiego czasu, dla którego mielibyśmy 100% pewności, że się rozpadnie. Dla długich czasów prawdopodobieństwo zbliży się do 100%, ale nigdy tej wartości nie osiągnie, co zazwyczaj oznacza, że jakieś atomy zostaną.

Tak jak napisał Jester, można policzyć, kiedy statystycznie zostanie 1 atom, ale... to wcale nie znaczy, że po tym czasie faktycznie będziemy mieć 1 atom. Może to być 1 atom, ale może też być 0 albo 5. Przy tak małych liczbach statystyka już nie działa tak ładnie i wszystko staje się nieprzewidywalne.

Najwięcej, co możemy podać, to czas, po jakim próbka rozpadnie się z jakimś określonym prawdopodobieństwem (np. po jakim czasie z prawdopodobieństwem 50% nie zostanie nic) - z tym że kolejna rzecz, ten czas zależy od wielkości próbki, a czas połowicznego rozpadu nie. Czas połowicznego rozpadu to czas, po jakim prawdopodobieństwo rozpadu pojedynczego atomu osiąga 50% i tyle. Natomiast czas, po jakim zostanie nam 1 atom z próbki liczącej N atomów to czas, po jakim prawdopodobieństwo rozpadu pojedynczego atomu osiąga 1-1/N (teoretycznie, bo jak już pisałem - wcale nie musi wtedy zostać 1 atom) - a to już wyraźnie zależy od N.

[exodim]

A nie przyjmuje się całkowitego zaniku fizycznego po okresie 5 czasów połowicznego rozpadu?

[Fizyk]

Nic mi o tym nie wiadomo, zwłaszcza że po 5 czasach połowicznego rozpadu nadal będziesz mieć 1/32 próbki, co często będzie dość dużą ilością.

[Hans Żydenstein]

A nie przyjmuje się całkowitego zaniku fizycznego po okresie 5 czasów połowicznego rozpadu?

Skąd Ty to wziąłeś?

[Rojza Genendel]

Jest taka dość fajna aplikacja na androida, pokazująca czym jest okres połowicznego rozpadu:
https://play.google.com/store/apps/detai...atze&hl=pl

[exodim]

Nic mi o tym nie wiadomo.

A skąd miałbyś to wiedzieć? Jeśli nie interesujesz się technicznymi zastosowaniami radioizotopów, to nie miałeś możliwości zdobycia tej wiedzy, szczególnie, że na studiach z fizyki nie ma chyba za wiele przedmiotów technicznych, jeśli w ogóle jakiś się zdarzy.

Skąd Ty to wziąłeś?

Z wykładu.

[Fizyk]

No jeżeli działanie jakiegoś urządzenia zależy od tego, jak rozpada się jakiś radioaktywny kawałek w środku, to ja im się nie dziwię, że 1/32 początkowej aktywności uznają za jej brak. Jak napięcie baterii spadnie do 1/32 początkowej wartości, to też raczej zostanie uznana za wyczerpaną, i to nawet mocno wyczerpaną. Tym niemniej nie jest to w żadnym wypadku faktyczny całkowity rozpad izotopu, tak jak 1/32 początkowego napięcia to nigdy nie jest 0 V.

A skąd miałbyś to wiedzieć? Jeśli nie interesujesz się technicznymi zastosowaniami radioizotopów, to nie miałeś możliwości zdobycia tej wiedzy, szczególnie, że na studiach z fizyki nie ma chyba za wiele przedmiotów technicznych, jeśli w ogóle jakiś się zdarzy.

Ano nie ma. Fizycy zajmują się raczej ogólnymi prawami, niż ich zastosowaniami w szczególnych przypadkach