[bert04]

Temat wątku brzmi, jak słusznie zauważyłeś, "co ma lewica do Sienkiewicza?" i został stworzony na podstawie konkretnego artykułu.
(...)
Później ten temat został uzupelniony o inny artukuł z tego samego szmatławca "Polityka", gdzie tym razem dostało się Mickiewiczowi dokładnie z tego samego powodu. Otóż właśnie dlatego postzrega się tych autorów jako niebezpiecznych, ponieważ .... propagują ten wstrętny patriotyzm, postawę narodową, propolską. I uwaga, nie ma przy tym znaczenia, czy sam Sienkiewicz czy Mickiewicz postrzagali swoją działalność lietracką jako patriotyczną albo jaki był ich stosunek do patriotyzmu, albo czy w innych dziełach (nieomawianych w szkole) nie poruszali wątków patriotycznych. Liczy się powód, dla którego liberalna lewica, chce się pozbyć tego Sienkiewcza czy Mickiewicza ze szkół. 

Widzisz, jeżeli ktoś mi pisze, że nie lubi Biblii bo tam jest o kosmitach to wolę mu wypomnieć, że w Biblii kosmitów nie ma. A nie rozważać przyczyn jego kosmito-fobii. Także w innych tematach jestem przyzwyczajony, żeby mówić o źródłach. A nie o wyobrażeniach, mitach czy urojeniach na temat tych źródeł. Na tym polega dla mnie rzeczowa dyskusja.

Ale OK, przyjmijmy na chwilę Twoją postawę, pogadajmy o rzekomej "patriotyzmo-fobii" w Polityce. Pierwszy link:

https://www.polityka.pl/tygodnikpolityka...SF5XX82Y08

Na moim ekranie to mniej więcej 7 stron. Z tego 5 opisuje kłopoty autora z kiążkami... które o Polsce nie traktują. No chyba że Staś i w mniejszym stopniu Lidia są tutaj reprezentami Polski (lub Wielko-Lechii). Głównym problemem autora jest to, czy Sienkiewicz był rasistą. Drugi, czy nie opowiadał jakichś bujd o Neronie. Dopiero na ostanich dwóch stronach podejmuje kwestię Krzyżaków, ale i tu w kontekście ekranizacji Forda i jego (rzekomej) antyniemieckiej wypowiedzi. I nawet tutaj problemem nie jest patriotyzm (to słowo nie pada ani razu) ale skrajnie antyniemiecki odbiór treści.

Ale spróbuję wyjść Ci naprzeciw, tak w połowie. Dla osoby, dla której rasizm, fanatyzm religijny oraz ślepa nienawiść do innych nacji jest nieodzowną częścią patriotyzmu to tak, ten artykuł krytykuje patriotyzm. Dla osoby, dla której te wszystkie cechy są raczej charakterystyczne dla nacjonalizmu, natomiast nie powinny występować w zdrowym patriotyzmie, ten artykuł nie krytykuje patriotyzmu. Z przebiegu dyskusji wnioskuję, że z tych dwóch opcji bliższa jest Ci ta pierwsza, przynajmniej w sporych częściach. I dlatego tak go odbierasz.

https://www.polityka.pl/tygodnikpolityka...OS01QxBeBs

Drugi artykuł. Zarzutem głównym jest to, że ta lektura jest stara i że jej treść, przekaz, nie trafia do współczesnej młodzieży. Jedyne aluzje do rzekomego patriotyzmu są na końcu, odnoszą się do spłycania przekazu Mickiewicza do prostych formułek, z czego dwie mają wydźwięk patriotyczny. Niekoniecznie religijny. Przypomnę, że dokończeniem "zemsta za wroga" było "z Bogiem a nawet mimo Boga". (Być może słyszałaś, ale niektóre dzieła Mickiewicza wylądowały na Indeksie właśnie za ich mieszanie motywów religijnych i, nazwijmy to, politycznych.)

Więc Twój zarzut, jest przy pierwszym artykule subiektywny (ja go tak nie odbieram) przy drugim - nie istnieje. "Dziady" w kontekście PRL-u i wydarzeń 1968 były ważnym przedstawieniem z wydźwiękiem niepodległościowym. Dzisiaj, w innym kontekście politycznym, ten wydźwięk już przebrzmiał. Jest echem echa starych sporów i zawiera aluzje, których bez obszernego uzasadnienia nie da się odebrać.



PS: Znam pewną nauczycielkę Polskiego w Niemczech, która dla młodzieży używała pewnych części Dziadów na lekcjach. I z przekazów wynika, że rezonans był bardzo pozytywny, choć ta młodzież jest raczej "solą ziemi" bez ambicji maturalnych. Choć u niej chodziło bardziej o aspekty kulturowe, tytułowe "dziady" i pewne zwyczaje słowiańskie tam przedstawione. Więc wszystko zależy od podania i kontekstu. Zły nauczyciel nawet tak lekką lekturę jak Harry Potter może obrzydzić.